De theorie van het keto-dieet op de proef gesteld
Als je niet genoeg koolhydraten eet, dwing je je lichaam om meer vet te verbranden.
Deze hogere vetverbranding wordt echter vaak verkeerd geïnterpreteerd als een hoger percentage aan netto vermindering van vetmassa in het lichaam.
Maar daarmee wordt het feit genegeerd dat met een ketogeen dieet ook je vetinname omhoog schiet.
De vraag is wat er gebeurt met de algehele vetbalans in je lichaam.
Je kunt het bad niet laten leeglopen door de afvoerpijp groter te maken als je tegelijkertijd de kraan wijder opendraait.
Pleitbezorgers voor koolhydraatarm hadden echter een theorie, het zogenoemde koolhydraat-insuline-model van overgewicht.
Voorstanders van koolhydraatarme diëten, of het nu ging om een ketogeen dieet of een lossere vorm van koolhydraatbeperking, meenden dat de verminderde uitscheiding van insuline zou leiden tot minder vetopslag; en dus, zelfs als je meer vet at, zou er minder vet aan je lijf blijven hangen.
Zo zouden we aldus meer verbranden en minder opslaan, de perfecte combinatie om vet kwijt te raken; zo was althans de theorie.
Toegegeven, in plaats van er enkel over te speculeren, besloten ze het op de proef te stellen.
Gary Taubes richtte het Nutrition Science Initiative op om onderzoek te sponsoren om het koolhydraat-insuline-model te valideren.
Hij is de journalist die het controversiële stuk in de New York Times schreef in 2002: "Wat als het allemaal een dikke vette leugen was?", waarin hij het dogma over voeding op z'n kop probeerde te zetten door te pleiten voor het Atkins-dieet met z'n bacon-kaasburgers zonder broodje, gebaseerd op het koolhydraat-insuline-model.
(Veel van Nina Teicholz’s boek, "The Big Fat Surprise", is gewoon hergebruikt uit eerder werk van Taubes).
Als reactie hebben de onderzoekers die Taubes citeerde ter ondersteuning van zijn theorie hem ervan beschuldigd dat hij hun woorden had verdraaid.
"Het artikel was ongelooflijk misleidend," zei iemand, "ik was geschokt."
"Hij kwam met een vreemd ideetje en overdreef het, en de mensen geloofden hem," zei een ander.
"Wat een ramp."
Maar het maakt niet uit wat mensen zeggen.
Het enige wat telt is de wetenschap.
Taubes wist meer dan 40 miljoen dollar aan financiering bij elkaar te krijgen voor zijn Nutrition Science Initiative om de wereld te bewijzen dat je meer lichaamsvet kan verliezen met een ketogeen dieet.
Ze huurden de bekende NIH-onderzoeker Kevin Hall in om de studie uit te voeren.
Zeventien mannen met overgewicht werden in feite opgesloten in wat een metabolische afdeling heet, gedurende twee maanden, zodat de onderzoekers volledige controle over hun eten hadden.
De eerste maand kregen ze een typisch koolhydraatrijk dieet (50% koolhydraten; 35% vet; 15% eiwit), en dan werden ze omgeschakeld op een koolhydraatarm dieet (slechts 5% calorieën uit koolhydraten; 80% vet) in de tweede maand.
Beide diëten bevatten hetzelfde aantal calorieën per dag.
Dus als een calorie een calorie is als het gaat om gewichtsverlies, dan mag er geen verschil zijn in verlies aan lichaamsvet met het normale dieet versus het ketogene dieet.
Als Taubes gelijk had, echter, als calorieën uit vet ergens minder dikmakend waren, dan zou het verlies aan lichaamsvet versneld moeten optreden.
Wat er in plaats daarvan gebeurde, bij precies die studie gefinancierd door het Nutrition Science Initiative, was dat het verlies aan lichaamsvet vertraagde na de omschakeling op het ketogene dieet.
Wacht even... waarom denken mensen dat het keto-dieet werkt, terwijl het in feite het vetverlies vertraagt?
Nou, als je alleen maar naar de getallen op hun weegschaal keek, zou het ketogene dieet een doorslaand succes lijken.
Ze gingen van minder dan een pond gewichtsverlies per week met het normale dieet in de twee weken voordat ze omschakelden, naar drie en een half pond gewichtsverlies binnen zeven dagen na de omschakeling op het ketogene dieet.
Maar wat er in hun lichaam gebeurde, was een heel ander verhaal.
Het percentage aan verlies van lichaamsvet werd met meer dan de helft vertraagd.
Het meeste wat ze dus afvielen, was gewoon water.
(De reden dat ze minder vet begonnen te verbranden op een ketogeen dieet was vermoedelijk omdat zonder de brandstof van voorkeur, koolhydraten, hun lichaam meer van het eigen eiwit begon te verbranden.)
En dat is precies wat er gebeurde.
Door omschakeling op een ketogeen dieet verloren ze minder vetmassa en meer massa zonder vet; ze verloren meer mager weefsel.
Dat kan verklaren waarom de beenspieren van CrossFit-cursisten op een ketogeen dieet tot wel 8 procent kunnen slinken.
De vastus lateralis is de grootste quadriceps-spier in je been, in dikte gekrompen met 8% op een ketogeen dieet.
Ja, de proefpersonen begonnen meer vet te verbranden met het ketogene dieet, maar ze aten ook zo veel meer vet op het ketogene dieet dat ze uiteindelijk meer vet vasthielden in hun lichaam, ondanks de lagere insuline-waarden.
Dit is "diametraal tegenovergesteld" aan de voorspelling van de keto-gemeenschap en dat van de man die ze betaalden om hun theorie te ondersteunen.
In wetenschappelijke taal: het koolhydraat-insuline-model "ontbeerde experimentele ondervraging."
In het licht van deze "experimentele vervalsing" van de low-carb-theorie, stortte het Nutrition Science Initiative effectief in… maar, gezien hun belastingaangiften, niet voordat Taubes en zijn mede-oprichter persoonlijk hun zakken hadden gevuld met miljoenen dollars aan vergoeding.
Referentiebronvermelding: