Modificeerbare risicofactoren en comorbiditeiten voor ernstige covid-19-infectie
De ernst van covid-19 varieert sterk op basis van bestaande condities.
Patiënten met hoge bloeddruk hebben een twee keer zo grote kans op een erstige beloop, en die met hart- en vaataandoeningen een drie keer zo grote kans.
Bovendien hebben patiënten met die condities een 4 keer zo grote kans om op de IC te belanden.
Patiënten met COPD—chronisch obstructieve longziekten zoals emfyseem— lijken het grootste risico te lopen met 6 keer hogere kans op een ernstig verloop van covid-19, en bijna 18 keer de kans om opgenomen te worden op de intensive care.
We weten dat blootstelling aan luchtvervuiling de ontvankelijkheid voor virale luchtwegontstekingen kan verhogen, en dat zou ook zo kunnen zijn met covid-19 omdat hogere vervuiling lijkt te correleren met pandemische sterfte.
Maar net als luchtvervuiling covid-19 kan beïnvloeden, zou covid-19 luchtvervuiling kunnen beïnvloeden.
Kijk naar deze satellietfoto's van NASA.
Dit zijn de stikstofoxideniveaus voor de pandemie, en deze van na de lockdown.
Zo zag ground zero, de Wuhan provincie, eruit ongeveer deze tijd vorig jaar, en hier na de pandemie.
En weet je wat ironisch is?
De val in luchtvervuiling volgend op de quarantaine is zo groot dat de covid-19-pandemie paradoxaal genoeg het totale sterftecijfer kan hebben verlaagd door het aantal sterfgevallen vanwege luchtvervuiling drastisch te verminderen, en tot wel 30.000 sterfgevallen per maand in China te voorkomen.
Met andere woorden, de luchtkwaliteit in China was zo slecht dat covid-19 levens gespaard kan hebben —zo'n duizend elke dag!
Een verleden van roken is een risico voor het ziekteverloop, hoewel verrassend genoeg, voor actief roken weten we dat niet. Deze paradox kan een hint geven waarom patiënten met hoge bloeddruk een groter risico lijken te lopen.
Je kunt je makkelijk voorstellen dat patiënten met hartaandoeningen een groter risico lopen om aan covid-19 te bezwijken.
Zelfs zonder directe hartschade, kan longonsteking een enorme druk op het hart uitoefenen.
Tot wel 30% van patiënten opgenomen met normale longontsteking ontwikkelen hart- en vaatcomplicaties.
Ongeveer één op de 35 hebben een hartstilstand, en de rest heeft nog steeds een 4 keer zo grote kans op een hartaanval of beroerte binnen 30 dagen na ontslag uit het ziekenhuis.
OK, maar waarom is louter hoge bloeddruk een risicofactor voor ernstige covid-19?
Onder bepaalde omstandigheden kunnen patiënten opgenomen voor longontsteking met hypertensie het zelfs beter doen.
Onderzoekers speculeren dat dit kan komen door het anti-inflammatoire effect van een veelgebruikt soort hoge-bloeddrukmedicijn dat ACE-remmers heet, zoals lisinopril, wat elk jaar meer dan 100 miljoen keer wordt voorgeschreven alleen al in de VS.
Heel veelgebruikt.
En inderdaad, wie die dit medicijn neemt lijkt niet alleen minder kans te hebben aan longontsteking te sterven, maar loopt zelfs minder kans om het überhaupt op te vatten. Gek genoeg, de reden dat iemand met hoge bloeddruik bescherming heeft tegen normale longontsteking kan ook de reden zijn waarom ze een groter risico lopen op covid-19.
ACE-remmers kunnen anti-inflammatoir werken, maar ze kunnen ook de uitdrukking van ACE2 versterken, wat, zoals je wellicht herinnert, het enzym is waar de covid-19- viruspiek zich aan vastklampt in je longen om onze cellen te infecteren en zich te verspreiden.
Dus misschien is de reden dat mensen met hypertensie het slechter lijken te doen dat een groot aantal van hen dit soort medicijn neemt, wat hen meer ontvankelijk maakt voor een virusaanval.
ACE2 uitdrukking is verhoogd in sommige van deze comorbiditeitscondities, maar de verbinding met het medicijn moet nog getoetst worden.
Dus hebben we dringend meer bewijs nodig om het verband te bevestigen, als dat al bestaat, tussen deze hoge-bloeddrukmedicijnen en covid-19.
In de tussentijd is hier een stroomdiagram die je arts can gebruiken.
Tijd om op de ACE-rem te drukken?
Welnu, wie deze medicijnen neemt vanwege hartstoringen of ernstige of ongecontroleerde hypertensie moet ze blijven nemen.
Wanneer de ICUs overspoeld raken is zeker niet het moment om een beroerte te krijgen.
Hoewel, de meerderheid van mensen die deze medicijnen nemen doen dat om milde hypertensie onder controle te houden, en voor deze patiënten zouden huisartsen kunnen overwegen om ze tijdelijk te stoppen voor wie een hoge kans loopt om covid-19 te krijgen, totdat we meer weten.
Zoals altijd, je moet nooit op eigen houtje met medicijnen stoppen of ze veranderen zonder begeleiding van je huisarts.
Voor wie mij volgt op sociale media, je weet dat ik in het begin aanraadde dat je niet onnodig ibuprofen moet nemen, omdat men ook hiervan denkt dat het de ACE2-uitdrukking verhoogt. Hoewel die zorg nog steeds theoretisch is, heeft geen één medicijn alleen maar goede werkingen.
NSAID-medicijnen zoals ibuprofen veroorzaken schade in het darmslijmvlies in tot wel
80% van gebruikers, bijvoorbeeld.
Dus moet je geen enkel medicijn onnodig nemen.
Bovendien wordt het gebruik van NSAID-medicijnen zoals ibuprofen sterk afgeraden voor onderste-luchtwegontstekingen, omdat het verbonden is met een hogere kans op complicaties zowel in kinderen als volwassenen met longontsteking.
In feite kan koorts zelfs goed zijn bij covid-19 en moet het waarschijnlijk hoe dan ook niet routinematig behandeld worden.
Als je koorts hebt kunnen koele kompressen op je gezicht je better doen voelen zonder je inwendige hoge temperatuur te blussen die kan helpen de ontsteking te bestrijden.
Niettemin, als je een lage dosis aspirine bent voorgeschreven voor een hart- en vaataandoening moet je die blijven innemen.
Om de cirkel rond te maken, de relatie met ACE2 kan ook nog wat inzicht bieden op de inconsistente bevindingen tussen huidige en gestopte rokers.
Nicotine kan ACE2 minder actief maken.
Dus hoewel het altijd een goed idee is om met roken te stoppen, kan dit verklaren waarom rokers niet noodzakelijkerwijs een significant grotere kans lopen op covid-19-verergering.
Je diabetes type 2 omkeren kan helpen, omdat diabetic een ernstiger ziekteverloop kunnen hebben.
Hetzelfde gold voor dodelijke coronavirusuitbraken in het verleden, SARS en MERS, het middenoostelijke ademhalingssyndroom.
Wat dat betreft heeft het virus meedogenloos onze globale achilleshiel van metabolische disfunctie benadrukt, maar dit is ook een goede kans terug te vechten.
Dat gevecht gaan we echter niet winnen met alleen maar bleekmiddel, maskers en anti-inflammatoire medicijnen.
Het kan alleen gewonnen worden door een serieuze inzet om de metabolische basisgezondheid van iedereen te verbeteren, beginnend met het laagsthangende, op wetenschap gebaseerd fruit: interventies in dieet en levenswijze.
Met andere woorden, het eten van vers, vezelrijk natuurvoedsel kan de overweldigende inflammatoire immuunreactie in covid-19-patiënten met diabetes of obesitas verminderen, en moet een centrale plank zijn in klinische aanbevelingen voor patiënten en de gezondheidszorg tijdens deze pandemie.
Teveel lichaamsvet op zich schijnt een risico te zijn, onafhankelijk van diabetes.
Voor wie ernstig zwaarlijvig is—een gewicht boven de 100 [kg] bij de gemiddelde Amerikaanse grootte van 168 [cm]—heeft een 7 keer zo grote kans om op een ventilator te belanden. Zelfs een beetje te zwaar zijn is een risico.
Degenen met een BMI van 28 of hoger—ongeveer 80 [kg] bij een gemiddelde grootte— schijnen bijna 6 keer zo'n grote kans op een ernstig covid-19- ziekteverloop te hebben.
Dus een BMI van 28 of hoger betekent meer dan 5 keer zoveel risico, en het gemiddelde BMI in de VS is boven de 29.
Dus we hebben het niet over obesitas.
Door gewoon te zwaar te zijn, slanker in feite dan de gemiddelde Amerikaan, kan je risico aanzienlijk vergroten.
Het te grote risico vanwege het te grote lichaam kan komen door de grotere structurele inflammatie, vet dat rond het hart zit of de beperking van de ademhaling door teveel vetweefsel in het bovenlichaam.
Zelfs zonder gewicht in aanmerking te nemen, lijden de meeste Amerikanen boven de 50 jaar oud treurig genoeg aan een comorbiditeit met risico's op hart- en longaandoeningen, diabetes, hoge bloeddruik en kanker.
Ik weet dat ik nu mijn besmettelijke-ziektehoed op heb in plaats van mijn leefstijlgeneeskundehoed maar ik kan niet nalaten om te zeggen dat de belangrijkste comorbiditeitscondities voor de ernst en dodelijkheid van covid-19— obesitas, hoge bloeddruk, diabetes type 2 en hartaandoeningen— allemaal gecontroleerd of zelfs omgekeerd kunnen worden met een gezond genoeg dieet op basis van natuurlijk, plantaaridge voedsel.
En dus, als we het hebben over de invloed van voeding, zou nu meer dan ooit de toegang tot gezond voedsel de hoogste prioriteit moeten hebben en elke persoon moet zich bewust zijn van gezonde eetgewoontes om ontvankelijkheid voor covid-19 en de langdurige complicaties daarvan te verminderen.
Niet alle risico's zijn echter aan te passen.
Hoge leeftijd is ook een belangrijk risico voor covid-19-verloop en stefte.
Alhoewel de ziekte nieuwgeboren baby's van enkele dagen oud tot senioren in de 90 heeft getroffen, de meeste patiënten—ongeveer 90% in een grote casusstudie—zijn tussen de 30 en 79.
De ernst van de ziekte raakt echter buitensporig ouderen.
In China was de gemiddelde leeftijd van wie op intensive care moest 62, vergeleken met niet-ICU gevallen, die een gemiddelde leeftijd hadden van 46.
In de VS, zelfs patiënten 65 en ouder zonder onderliggende condities of andere risicofactoren lijken in het ziekenhuis of de ICU te worden opgenomen in een ongeveer 3 keer zo grote proportie als die tussen de 19 en 64 jaar.
Hoewel de media de verhalen van jonge, gezonde personen die aan ernstige of zelfs fatale uitkomsten leden heeft gekapitaliseerd, mensen onder de 65 zonder bekende, onderliggende condities zouden misschien slechts zo'n 1% van covid-19-sterfgevallen opmaken.
Zuid-Korea heeft zowat de best gegevens omdat ze zo grootschalig getest hebben.
Zoals je kunt zien, van de bevestigde gevallen stierf enkel één op de duizend in hun dertiger en veertiger jaren.
Dus als je gezond bent en tussen de 30 en 49, heb je slechts zo'n kans van één op duizend om te sterven, maar in je vijftiger jaren klimt dat tot nabij 1 op 200.
Voor iemand in de 60, is dat ongeveer 1 op 50.
Voor iemand in de 70 is het dichter bij 1 op 14, en in de 80 is het bijna 1 op 5 die z'n leven verloor aan covid-19.
Hoewel het relatieve gebrek aan testen de VS data minder betrouwbaar maakt, op basis van de eerste duizenden Amerikaanse gevallen zijn deze aan leeftijd gerelateerde sterftekansen vergelijkbaar, zoals je ziet.
Merk op dat dit percentages zijn.
Veel meer jonge mensen raken besmet, dus al je kijkt naar de absolute aantallen, zie je dat een hoop mensen in het ziekenhuis worden opgenomen en in de ICU belanden in hun 20, 30, 40 en 50.
Veel mensen van jongere en middelbare leeftijd lijden ernstig aan de ziekte maar hoe kwetsbaar onze senioren voor de pandemie zijn was goed te zien op ground zero van de eerste grote uitbraak in de VS, een verpleeghuis in de staat Washington.
Van de circa 130 inwoners raakten er 101 besmet en stierf één op de drie.