Ons hele begrip van de oorzaak van roos veranderde met dit monumentale artikel gepubliceerd in 1984.
In plaats van te vertrouwen op secundaire bronnen, recensies, en opiniestukken, keek hij naar de primaire literatuur, de oorspronkelijke studies, en was verbaasd toen hij erachter kwam hoe overweldigend het bewijs van de ware oorzaak was, en hoe het werd genegeerd, omdat het zo goed begraven lag onder een berg van fouten, aangezien een expert in de 19e eeuw een of andere valse theorie had verkondigd.
We weten nu dat roos veroorzaakt wordt door een schimmel dat leeft op, en zich voedt met de menselijke hoofdhuid, en de twee belangrijkste gevolgen zijn: ten eerste, hoe verontrustend het is dat een of andere nep-theorie een eeuw lang onbetwist kon blijven in de medische literatuur ondanks bewijs van het tegendeel; en ten tweede, als het een schimmel is, hoe zit het met het gebruik van theeboomolie, wat componenten bevat die schimmelwerende activiteit hebben tegen een hele reeks schimmels.
Dat was echter gebaseerd op studies als deze waar theeboomolie in een petrischaal pathogene huidschimmels kan bestrijden.
Maar je weet niet of het voor roos werkt totdat je het op de proef hebt gestelt.
Honderdzesentwintig mannen en vrouwen werden gerandomiseerd voor dagelijks gebruik van een shampoo met 5% theeboomolie of een placebo gedurende een maand.
De placebo werkte een beetje, de ernst van de roos verminderde met ongeveer 10%, maar de shampoo met theeboom olie werkte beter, ongeveer 40% minder roos.
Ziet eruit als meer dan 40% als je naar de grafiek kijkt, maar dat is omdat de Y-as misleidend op min 60 begint.
Dit is een klassieke vorm van misleiding, zie hoofdstuk 5 van de klassieker uit 1954, "How to Lie with Statistics."
De grafiek zou er echt zo uit moeten zien, waardoor het effect minder indrukwekkend is, maar het was nog steeds statistisch significant.
Slechts één patiënt in de theeboomoliegroep had een 100% vermindering in roos, hoewel bij iemand in de placebo-groep dat ook gebeurde.
Het lijkt er dus op dat theeboomolie shampoo continu moet worden aangebracht om roos onder controle te houden.
Over schimmel gesproken, hoe zit het met thee-boomolie bij de behandeling van voetschimmel?
Dat is misschien wel een van de meest voorkomende schimmelinfecties van de huid, waar tot 1 op 10 last van kan hebben.
Dus, ongeveer honderd patiënten werden wilekeurig ingedeeld in een van drie groepen: een 10% theeboomoliecrème, tinactin, wat een antischimmelmiddel is, of een placebocrème.
Een maand later was de schimmel in 85% van de geneesmiddelengroep weggevaagd, maar in slechts ongeveer een kwart van de placebo en theeboomolie groepen.
Dit is enigszins verrassend, omdat theeboomolie de schimmel kan doden in een petrischaal, maar
blijkbaar niet op tenen.
Dat doet me denken aan enkele gegevens m.b.t.orale gezondheid en theeboomolie.
Het kan sommige orale ziekteverwekkers in een petrischaal wegvagen, maar laat mensen met een theeboom-olieoplossing hun mond spoelen, en hier is de hoeveelheid tandplak na 4 dagen zonder poetsen, spoelen met een placebo.
Hier is spoelen met een medicinale chloorhexidine mondspoeling, wat de groei van tandplak een beetje vermindert.
Maar spoelen met theeboomolie? Geen effect.
Dus, als theeboomolie de hoeveelheid tandplak niet beïnvloedt, dan zal het vermoedelijk niet helpen met gingivitis, de tandvleesontsteking die wordt veroorzaakt door de opbouw van tandplak.
Maar nee, hier is de verrassing.
Geen vermindering van tandplak na gebruik van een gel met 2.5% theeboomolie.
Maar toch significante vermindering van gingivitisscores.
Omdat er verminderde ontsteking van het tandvlees was zonder een afname van de tandplak, leek het meer te helpen als een ontstekingsremmer dan antimicrobieel.
Zou hier hetzelfde kunnen gebeuren?
Ja, vanuit een mycologisch (schimmel) behandelingsstandpunt deed theeboomolie het niet echt beter dan een placebo.
Maar hoewel het medicijn de schimmel in 85% van de gevallen heeft weggevaagd, in sommige gevallen merkten de patiënten eigenlijk geen verbetering op van de symptomen, of ze voelden zich zelfs slechter na het medicijn, waarschijnlijk een gevolg van de irriterende bijwerkingen van tinactin.
Als je in plaats van mycologische genezing kijkt naar symptoomverbeteringen, dan werkt theeboomolie net zo goed als het medicijn.
Dit kan dus de reden zijn voor het populaire gebruik van theeboomolie bij de behandeling van voetschimmel, maar mensen moeten zich realiseren dat het slechts symptomatische verlichting is, en ze elimineren niet noodzakelijkerwijs de onderliggende oorzaak.
Misschien gebruikten ze een concentratie die niet sterk genoeg was.
En inderdaad, als je niet een 10% crème gebruikt, maar 25 of 50%, dan kun je mycologische genezingspercentages krijgen die hoger zijn dan die van een placebo, maar nog steeds niet zo goed als het medicijn.
En bij die hoge concentraties, ontwikkelden sommige van de patiënten die theeboomolie gebruikten matige tot ernstige dermatitis - ze braken uit in een uitslag.
Maar hey, als je een patiënt hebt die de medicinale crèmes niet wil gebruiken, dan heeft gebruik van crème met 25% theeboomolie een behoorlijke kans om van het probleem af te komen zonder te riskant te zijn.
Maar de vrij verkrijgbare antischimmel-crèmes werken mogelijk beter.