Helpt appelazijn bij gewichtsverlies?

Het is aangetoond dat Azijn al bijna 200 jaar wordt gebruikt om af te vallen, maar werkt het? Nou, net als bij hete saus, kan het een bijna calorie-vrij manier zijn om eten op smaak te brengen, en er zijn tegenwoordige allerlei lekkere en exotische azijnsoorten verkrijgbaar zoals vijgen, perzik, en granaatappel om uit te kiezen.

Maar de vraag is: is er iets bijzonders aan azijn dat helpt om af te vallen?

Azijn wordt gedefinieerd als simpelweg een verdunde oplossing van azijnzuur, die de energie van ons lichaam gebruikt om te metaboliseren, en daarbij het enzym AMPK activeert, die gezien kan worden als de brandstofmeter van ons lichaam.

Als het aanvoelt dat we laag zitten, voert het de energieproductie op, en vertelt het het lichaam om te stoppen met het opslaan van vet en te beginnen met het verbranden van vet.

En gezien onze obesitas-epidemie, is het cruciaal dat orale verbindingen met hoge biobeschikbaarheid ontwikkeld worden om op een veilig manier het chronische AMPK enzyme op gang te brengen, die potentieel nuttig kan zijn voor langdurig gewichtsverlies.

Het is echter niet nodig om een dergelijke verbinding te ontwikkelen, als je het bij elke supermarkt kunt kopen.

We weten dat azijn het AMPK enzym in menselijke cellen kan activeren, maar is de dosis die men zou binnen zou krijgen door het over een salade te besprenkelen voldoende zijn?

Als je endotheel- en bloedvatcellen neemt, uit de navelstrengen nadat de baby's zijn geboren en blootstelt aan verschillende niveaus acetaat, hetgeen waar het azijnzuur in azijn in verandert als het in onze maag terechtkomt, het ziet er naar uit dat een concentratie van ten minste 100 nodig is om het AMPK significant te verhogen. Dus hoeveel acetaat krijg je in je bloedbaan wanneer je een eetlepel azijn over je salade sprenkeld?

Je bereikt 100, maar voor ongeveer 15 minuten. En zelfs bij die concentratie, lijkt blootstelling voor 10 of 20 minuten niet veel te doen.

Toegegeven, dit is in een petrischaal, maar we hadden geen klinische studies tot. . . we die wel hadden!

Een dubbelblind onderzoek naar de effecten van azijninname op de vermindering van lichaamsvet bij mannen en vrouwen met overgewicht.

Nu noemen ze hen zwaarlijvig, maar ze waren eigenlijk slanker dan de gemiddelde Amerikaan. In Japan noemen alles met een BMI van over de 25 zwaarlijvig, terwijl de gemiddelde Amerikaanse volwassene op ongeveer 28,6 zit.

Maar goed, ze namen ongeveer 150 mensen met overgewicht, en splitste hen willekeurig op in drie groepen: een hoge dosis azijn groep, waar zij iedere dag een drankje dronken met 2 eetlepels appelazijn; een lage dosis groep, waar zij dagelijks een drankje dronken met slechts 1 eetlepel appelazijn; en een placebo controlegroep waar ze hen een zure drank lieten drinken die zodanig was ontwikkeld dat deze hetzelfde als de azijndrank smaakte maar met een ander soort zuur, zodat het geen azijnzuur bevatte. Verder was er geen enkele andere veranderingen in hun dieet of lichaamsbeweging.

Sterker nog, hun dieet werd in de gaten gehouden en ze kregen allemaal een stappenteller zodat ze op die manier ervoor konden zorgen dat het enige significante verschil tussen de drie groepen de hoeveelheid azijn was die ze dagelijks kregen. Dit is waar ze begonnen.

En binnen een maand is er sprake van een statistisch significante dalingen in gewicht in de beide azijngroepen vergeleken met de placebogroep waarbij een hogere dosis het beter deed dan een lage dosis, en steeds beter werd met iedere maand.

Bij maand drie was het zelfs zo dat de placebogroep aankwam, zoals bij mensen met overgewicht te verwachten is, terwijl de azijngroepen aanzienlijk gewicht verloren.

Welnu, was het gewichtsverlies eigenlijk significant of gewoonweg een soort van statistisch significant?

Nou, dat is voor jou om te beslissen.

Dit is in kilogrammen, dus in vergelijking met placebo, had de 2 eetlepels azijn per dag groep aan het eind van de 12 weken vijf pond verloren.

Dat klinkt misschien niet als veel, maar ze kregen dit resultaat voor maar een paar centen per dag, zonder iets uit hun dieet te halen.

En ze werden slanker, hun taille werd tot bijna 2.5 cm slanker, wat suggereerd dat ze veel buikvet verloren, maar de onderzoekers wilde het zeker weten en gingen het onderzoeken.

Ze scande de proefpersonen door middel van abdominale CT-scans zodat ze daadwerkelijk de hoeveelheid vet voor en na in hun lichaam konden meten.

Ze maten de hoeveelheid oppervlakkig vet, visceraal vet, en het totale lichaamsvet.

Oppervlakkige vet is het vet onder de huid dat zorgt voor kwabbige armen en bijdraagt aan cellulitis. Maar visceraal vet is het dodelijke vet.

Dit is het vet, hier in het wit getoond, dat zich opbouwd rondom je interne organen en je buik laat uitpuilen.

En dat is het soort vet dat de placebogroep opbouwde toen ze in gewicht aankwamen.

Niet goed.

Maar de CAT-scan foto's toonde aan dat zowel de lage dosis als de hoge dosis azijn groepen in staat waren om 6.5 cm² aan visceraal vet kwijt te raken.

Zoals met elke gewichtsverlies strategie, werkt het alleen als je het daadwerkelijk doet.

Een maand nadat ze gestopt waren met azijn, nam het gewicht weer langzaam toe, maar dat is slechts aanvullend bewijs dat de azijn werkte.

Maar hoe?

Een groep onderzoekers in het Verenigd Koninkrijk stelde de volgende verklaring voor: azijndranken zijn vies.

Ze maakten een zogenaamde smakelijke drank door een fruitige siroop met azijn in water te mengen, en deden vervolgens hun best om een echt smerig ondrinkbaar azijndrankje samen te stellen, beide met witte wijnazijn, deze waren zo onaangenaam dat de proefpersonen zich zelfs misselijk voelde na het drinken hiervan, en aten daardoor minder van de maaltijd die ze erbij kregen.

Zo zie je - azijn helpt bij zowel controle over de eetlust als voedselinname, hoewel deze effecten grotendeels te wijten waren aan de fruitige azijn brouwsels die gevoelens van misselijkheid veroorzaakte.

Was dit wat hier gaande was?

Aten de azijngroepen gewoonweg minder?

Nee, de azijngroepen aten ongeveer vergelijkbare hoeveelheden als de placebogroep.

Hetzelfde dieet, meer gewicht te verliezen, dankzij misschien, de impact van de azijnzuur op het AMPK enzym.

Door de CT-scans gaat het hier om een zeer dure studie, dus het was niet verrassend dat het werd gefinancierd door een bedrijf dat azijn verkoopt, wat goed is, want anders zouden we deze geweldige gegevens niet tot onze beschikking hebben.

Maar het is ook slecht omdat het je altijd laat afvragen of de financieringsbron op een of andere manier de resultaten heeft gemanipuleerd.

Maar het leuke van bedrijven die studies over gezonde voeding financieren, of het nu een kiwi's bedrijf, of het Nationale Watermeloen Promotie bestuur is - watermelon.org neem eens een kijkje - is dat het ergste dat er kan gebeuren?

In dit geval bijvoorbeeld.

Als de bevindingen nep blijken te zijn, het ergste geschiedt, zou je salade in ieder geval lekkerder smaken.