Eten met een verkeerslicht: Groen betekent gaan, rood betekent stoppen
Telkens wanneer iemand mij tijdens een lazing vraagt of een bepaald voedsel gezond is of niet, is mijn antwoord altijd:
"In vergelijking met wat?"
Zijn eieren bijvoorbeeld gezond?
Vergeleken met wat ontbijtworst? Ja.
Maar vergeleken met havermout?
Het komt niet eens in de buurt.
Het is alsof je $2.000 op je dagelijkse bankrekening voor calorieën hebt staan.
Hoe wil je het uitgeven?
Voor hetzelfde aantal calorieën, kun je 1 Big Mac, of 50 aardbeien, of een halve kruiwagen vol met groenten eten.
Ze bevredigen nou niet precies dezelfde culinaire behoefte; ik bedoel, als je een burger wilt, dan wil je een hamburger.
En ik verwacht niet dat bakjes met aardbeien binnenkort op het Dollar-menu zullen staan, maar het is een voorbeeld van de grote variatie in voeding met hetzelfde aantal calorieën.
Elke keer wanneer we iets in onze mond stoppen, is een verloren kans om iets gezonder in onze mond te stoppen.
Dus wat zijn de beste voedingsmiddelen om te eten en de beste om te vermijden?
Hier is hoe ik er graag over denk.
Dit is mijn verkeerslichtsysteem om snel enkele van de gezondste opties te identificeren.
Groen betekent gaan, geel betekent voorzichtig, en rood betekent stoppen ... en nadenken voordat je het in je mond stopt.
Idealiter van dag tot dag moeten voedingsmiddelen van de groene categorie worden gemaximaliseerd, gele voedingsmiddelen geminimaliseerd en voedingsmiddelen uit de rode categorie vermeden.
Voor zover ik kan bedenken, suggereert het beste beschikbare bewijs dat het gezondste dieet er een is die de inname van fruit, groenten, peulvruchten (bonen, spliterwten, kikkererwten en linzen), zaden, paddestoelen, kruiden en specerijen maximaliseert.
Kortom, echt voedsel dat uit de grond groeit.
Dat zijn onze gezondste keuzes.
In het algemeen geldt: hoe meer onbewerkt plantaardig voedsel en hoe minder bewerkt en dierlijk voedsel, hoe beter.
Dus meer 'groen licht' voedsel en minder geel en rood.
Net zoals rode lichten in de echte wereld, kun je er af en toe wel eens mee wegkomen, maar ik zou het niet aanraden om er een gewoonte van te maken.
Mijn verkeerslicht model benadrukt twee belangrijke concepten: plantaardig voedsel is Meestal gezonder dan dierlijk voedsel in termen van te zijn volgepropt met beschermende voedingsstoffen en minder ziektebevorderende factoren, en onbewerkt voedsel is over het algemeen gezonder dan bewerkt voedsel.
Is dat altijd waar? Nee.
Zeg ik dat elk plantaardig voedsel beter is dan elk dierlijk voedsel? Nee.
Het meest schadelijke dat in de winkelschappen te vinden was was gedeeltelijk gehydrogeneerd plantaardige bakvet.
Het heeft 'plantaardig' zelfs in de naam!
Zelfs sommige onbewerkte planten zoals blauwgroene algen kunnen giftig zijn.
Iedereen is degene die ooit een keer gifsumak heeft gehad weet dat je van sommige planten af moet blijven.
Kies in het algemeen echter plantaardig voedsel over dierlijk voedsel, en onbewerkt over bewerkt.
Wat bedoel ik met bewerkt?
Het klassieke voorbeeld is het malen van granen van volkoren, bijvoorbeeld, tot witte bloem.
Is het niet ironisch dat deze dan "verfijnde" granen worden genoemd, een woord dat betekent 'verbeterd' of 'eleganter gemaakt'?
Die elegantie werd niet gevoeld door de miljoenen die stierven van beriberi in de 19e eeuw, een vitamine B-tekort ziekte dat het gevolg was van het slijpen en polijsten van bruine rijst naar witte rijst.
Witte rijst wordt nu verrijkt met vitamins om de 'verfijning' te compenseren.
Er is een Nobelprijs toegekend voor de ontdekking van de oorzaak van beriberi en de genezing ervan: rijstzemelen, het bruine deel van rijst.
Beriberi kan schade aan de hartspier veroorzaken, resulterend in een plotselinge dood door hartfalen.
Zoiets zou in de moderne tijd nooit kunnen gebeuren.
Ik bedoel, een epidemie van hartziekten die voorkomen en genezen kunnen worden met een verandering in dieet?
Bekijk mijn video's over hartziekten.
Soms kan bewerking voedsel gezonder maken.
Tomaat lijkt bijvoorbeeld het enige veel-bekende sapje te zijn dat misschien gezonder is dan de complete vrucht.
De verwerking van tomatenproducten verhoogt de beschikbaarheid van het rode anti-oxidantenpigment tot wel vijf keer zo veel.
Hetzelfde geldt voor de verwijdering van vet uit cacaobonen om cacaopoeder te maken wat het voedingsprofiel verbetert, omdat cacaoboter een van de zeldzame verzadigde plantenvetten is
(samen met kokos- en palmpitolie) die het cholesterol kunnen verhogen.
Dus met het oog op het verkeerslichtmodel, hou ik ervan te denken aan 'bewerkt' als niets slecht toegevoegd, niets goeds weggenomen.
Dus het bovenstaande voorbeeld van tomatensap kan worden gezien als relatief onbewerkt, omdat zelfs een groot deel van de vezels behouden blijft, tenzij zout wordt toegevoegd, waardoor het een bewerkt voedsel zou worden naar mijn mening, waardoor het niet meer in de groene zone thuis hoort.
Ik zou chocolade ook als bewerkt beschouwen omdat ze suiker toevoegen, maar cacaopoeder weer niet.
De beperkte rol die ik zie voor geel licht voedsel in een gezond voedingspatroon is om de consumptie van groen licht voedsel te bevorderen.
Het kan de lepel suiker zijn die ervoor zorgt dat het medicijn ingenomen wordt.
Dus als de enige manier om een patient havermout in de ochtend te laten eten is om het romig te maken met amandelmelk, vertel ze dan om amandelmelk toe te voegen.
Hetzelfde zou gezegd kunnen worden van 'rood licht' voedingsmiddelen.
Als de enige manier om jou een grote salade te laten eten is om het met Bac-Os ['spekjes' gemaakt van soya en transvet] te bestrooien, ga dan je gang.
Bac-Os zijn de zogenaamde 'ultra- bewerkte voedingsmiddelen', zonder enige voedings- waarde of gelijkenis met iets dat uit de grond is gegroeid, en vaak gemengd met ander ongezond voedsel.
Bac-Os bijvoorbeeld hebben transvetten, zout, suiker, en zelfs
Rood # 40, een voedselkleurstof die elk jaar duizenden schildklierkankers kan veroorzaken.
Omdat het een 'rood licht' voedsel is moet dit idealiter vermeden worden, maar als het alternatief voor je grote spinaziesalade met Bac-Os gebakken kip is, dan is het beter om Bac-Os te gebruiken.
Hetzelfde geldt voor echte spekjes.
Ik besef dat sommige mensen religieuze of ethische bezwaren hebben tegen zelfs triviale hoeveelheden van dierlijke producten.
Opgroeiende in een Joodse buurt, vlakbij de grootste varkensstallen ten westen van de Mississippi, kan ik me beide gevoelens inbeelden.
Maar vanuit het oogpunt van de menselijke gezondheid, als het gaat om dierlijke producten en bewerkt voedsel, dan is het dagelijkse dieet wat ertoe doet.
Bijvoorbeeld, zonder hete saus zou mijn inname van donkergroene bladgroenten kelderen.
Ja, ik zou het helemaal zelf proberen te kunnen maken, maar voorlopig rechtvaardigen de groenten de 'rood licht' hulpmiddelen.
Overigens, het zijn echt de dagelijkse dingen die er het meeste toe doen.
Het maakt echt niet uit wat we eten bij speciale gelegenheden.
Voel je vrij om eetbare spek-gearomatiseerde kaarsen op je verjaardagstaart te zetten- en ik verzin dit helemaal niet.
Hoewel ik denk vanuit het oogpunt van voedselveiligheid, een Salmonella-infectie door rauw cakebeslag je in ernstige problemen kan brengen.
Over het algemeen is het echt je normale routine wat je gezondheid op de lange termijn bepaalt.
Ons lichaam heeft een opmerkelijk vermogen om te herstellen van sporadische schade, zolang we het niet gewoon zijn om meer schade toe te brengen.
Dat is waarom vanuit een medisch oogpunt ik niet hou van de termen vegetarisch en veganistisch omdat ze alleen worden gedefinieerd door wat je niet eet.
Toen ik les gaf op Cornell, had ik veganistische studenten die leken te leven op friet en bier.
Veganistisch misschien, maar niet erg bevorderend voor de gezondheid.
Daarom geef ik de voorkeur aan de term onbewerkte plantaardige voeding.
Over het algemeen, de scheidslijn tussen gezondheidsbevorderende en ziekteverwekkende voedingsmiddelen is mogelijk bepaald door minder plantaardig vs. dierlijk voedsel, en meer onbewerkt plantaardig voedsel vs. de meeste andere dingen.