Twee gevallen van jonge, strikt vegetarische personen met geen vasculaire risicofactoren, maar met één of meerdere beroertes.
Waarom? Meest waarschijnlijk omdat ze geen vitamine B12 supplementen namen, wat leidt tot hoge homocysteïneniveas, die je bloedvaten kunnen aanvallen.
Dus wie plantaardig voedsel eet en geen supplementen neemt kan het risico op zowel hartziekte als beroertes vergroten.
Nu hebben vegetariërs zoveel voorbaat aan risicofactoren voor hartaandoeningen dat ze nog steeds in totaal een lager risico hebben, maar dit kan verklaren waarom men vond dat vegetariërs meer beroertes hebben.
Het is aan te nemen dat dit verschil verdwijnt met genoeg B12-supplementatie.
En dat dit voordeel dan nóg groter zou worden.
Vergeleken met niet-vegetariërs genieten vegetariërs een heleboel andere voordelen: beter cholesterol, bloeddruk, bloedsuiker en minder obesitas. Maar hoe zit het nou met dat onderzoek over beroertes?
En zelfs in onderzoek dat voordelen vindt, zijn die niet zo duidelijk als je zou verwachten, wat kan zijn vanwege de slechte vitamine B12-status.
Vitamine B12-gebrek kan sommige voordelen voor de cardiovasculaire ziektepreventie van vegetarische diëten teniet doen, dus om het risico op hart- en vaatziekten te verkleinen zouden vegetariërs moeten worden geadviseerd om B12 te supplementeren.
Hoe kun je je B12 status bepalen?
Tegen de tijd dat je symptomatisch bent voor B12-gebrek is het al te laat.
In het begin kunnen de tekens zo subtiel zijn dat je ze over het hoofd kunt zien.
En lang voordat je een klinisch gebrek ontwikkelt krijg je metabolisch B12-gebrek:
een gemiste kans om beroertes te voorkomen, als je genoeg B12 hebt om gebrekssymptomen te vermijden maar niet genoeg om je homocysteïne onder controle to houden.
Onderdiagnose van deze conditie komt voornamelijk door niet te begrijpen dat een normaal B12-bloedniveau niet altijd een adequate B12-status betekent.
Het niveau van B12 in je bloed geeft niet altijd het niveau van B12 in je cellen aan.
Je kunt een ernstige functioneel gebrek een B12 hebben ook al is je bloedniveau normaal of zelfs hoog.
De meeste huisartsen nemen doorgaans aan dat als je B12-bloedniveau normaal is er geen probleem is.
Maar aan de lage kant van het normale bereik zou 30% een metabolisch B12-gebrek met een hoog homocysteïneniveau kunnen hebben.
Het meten van óf het methylmalon-zuurniveau óf homocysteine biedt een nauwkeuriger indruk van de functionele status van vitamine B12.
Methylmalonzuur is een simpele urinetest; je wilt minder dan 4 microgram per milligram creatinine.
Verhoogd methylmalonzuur is een specifiek teken van B12-gebrek, terwijl homocysteïne stijgt in verband met zowel B12 als folaatgebrek, en dus is metabolisch B12-gebrek gedefinieerd als een verhoging van methylmalonzuur of een verhoging van homocysteïne in mensen die genoeg folaat krijgen.
Zelfs al eet je geen bonen en bladgroenten, die vol folaat zitten, foliumzuur wordt bij wet toegevoegd aan bloem (in de VS).
En dus kan een hoog homocysteïneniveau tegenwoordig vooral een B12 probleem zijn.
Ideaal is een homocysteïne-niveau in je bloed van minder dan 10.
Op deze manier gemeten, komt functioneel B12-gebrek dramatisch vaker voor dan voorheen werd aangenomen, tussen 10% en 40% in het algemeen, en meer dan 40% bij vegetariërs, en de meerderheid van veganisten die niet nauw toezoen op hun B12-inname.
Er zijn suggesties dat wie een plantaardig dieet eet de B12 status elk jaar zou moeten meten, maar dat is niet nodig als je genoeg supplementeert.
En het blijkt dat er zeldzame gevallen zijn van B12-gebrek die door geen enkele test worden opgemerkt, dus is het maar beter te zorgen dat je genoeg binnenkrijgt.
Maar als je je homocysteïne test en het niveau is nog steeds meer dan 10 zelfs mét B12 supplementatie, dan heb ik een suggestie in de laatste video in deze reeks, en die is de volgende keer aan de beurt.