Veel vezels eten kan een beroerte voorkomen.
Het idee dat vezels eten beschermend werkt tegen sommige ziekten werd 40 jaar geleden geopperd en vervolgens enorm aangewakkerd en levend gehouden door een heel bestand aan wetenschap.
Nu wordt dus algemeen gedacht dat veel vezels eten preventief werkt tegen obesitas, diabetes, en hart- en vaatziekten zoals een beroerte.
Beroerte is wereldwijd de tweede meest voorkomende doodsoorzaak.
Bovendien is beroerte een hoofdoorzaak van invaliditeit, dus voorkoming van beroertes, oftewel primaire preventie, zou daarom een topprioriteit voor de volksgezondheid moeten zijn.
Gezien alle studies tot nu toe blijken vezels aanzienlijk te beschermen tegen het risico op beroerte.
Verschillende mensen met verschillende beroertes, wellicht afhankelijk van hoeveel vezels ze aten.
Let op, slechts 7 gram vezels méér per dag werd in verband gebracht met 7% minder risico op beroerte.
En 7 gram is makkelijk te doen, iets als een kleine portie volkoren pasta met tomatensaus, en een appel.
Hoe werkt dat?
Welnu, vezels helpen het cholesterol-en het bloedsuikergehalte te verlagen.
Of het kan gewoon zijn dat we meer groenten eten, of minder calorieën, minder vlees en vet, of een betere spijsvertering, waardoor we afvallen, en de bloeddruk en de ontstekingen in ons lichaam
verminderen.
Maakt dat echt wat uit dan?
Zoals dr. Burkitt zei over het bijbelstukje dat luidt: "Een mens strooit zaad uit op de aarde,
het zaad ontkiemt, al weet hij niet hoe."
Maar hij wacht niet totdat hij het weet.
Had de boer gewacht totdat hij begreep hoe ontkiemen werkte, dan zou hij niet lang overleefd hebben.
Dus ja, laten we doorgaan met uitzoeken waarom vezels zo goed beschermen, maar ondertussen moeten we alvast meer vezels gaan eten, dat wil zeggen onbewerkte plantaardige voedingsmiddelen.
En je kunt er niet vroeg genoeg bij zijn.
Beroertes zijn een van de vele complicaties van arteriële verstijving.
Hoewel we de eerste beroerte wellicht niet voor ons vijftigste krijgen, zijn onze vaten al aan het verstijven in de decennia daarvoor.
Honderden kinderen werden 24 jaar gevolgd, vanaf hun 13de op de middelbare school tot ze 36 jaar waren, en men ontdekte dat minder vezels op jongere leeftijd verband hield met verstijving van de vaten naar hun hersenen, dus moeten we vezelrijk voedsel ook voor de jeugd aanbevelen.
In feite, zelfs bij 13-jarigen kon men verschil zien in arteriële verstijving, afhankelijk van wat ze aten.
Dit benadrukt het standpunt dat een hogere inname van vezels al zo jong moet worden nagestreefd voor jonge kinderen.
Nogmaals, er is niet veel voor nodig.
Eén appel extra per dag, of een kwart kop broccoli extra kan al leiden tot belangrijke verschillen wat betreft arteriële verstijving als volwassene.
Maar wie écht geen beroerte wil, moet proberen om elke dag 25 gram oplosbare vezels te nemen, die in bonen, haver, noten en bessen zitten, en 47 gram onoplosbare vezels, die vooral in volkoren granen zitten.
Je moet buitengewoon gezond eten om zo veel binnen te krijgen, toch moeten deze waarden worden beschouwd als de minimale aanbevolen dagelijkse hoeveelheid aan oplosbare en onoplosbare vezels, om beroerte te voorkomen.
Ze geven toe dat dit hoger is dan wat gewoonlijk en willekeurig wordt voorgesteld als "referentie-inname" door vakverenigingen, maar willen we betutteling met wat autoriteiten denken dat haalbaar is of willen we dat ze ons vertellen wat de wetenschap zegt, zoals de wetenschappers hier deden?
Iemand die werd betaald door Kellogg's diende een klacht in dat zo'n hoge vezelinname in de praktijk onhaalbaar zou zijn.
Terwijl de boodschap toch moet zijn, mmm.. hoe meer hoe beter, weet je, eet gewoon een kom
ontbijtgranen ofzo (hint, hint).
De echte dr. Kellogg was feitelijk een van onze beroemdste artsen, bekend omdat hij als een van de eersten alarm sloeg over roken, hij was wellicht de eerste Amerikaanse arts die het belang inzag van voedingsleer als een tak van wetenschap; hij zich nu omdraaien in zijn graf als hij zou weten wat er van zijn bedrijf geworden was.