Hibiscus alomvattend artikel

Hibiscus continue meta-analyse

Eindhoven

Datum van publicatie eerste versie: 21 februari 2022 | 12022_02-21 New Human Era NHE

Datum van publicatie laatste versie: 21 april 2022 | 12022_04-21 New Human Era NHE

Auteur: Rody Mens - r.w.mens@student.tue.nl

Samengesteld voor Nutritionfactsnederlands.nl, hetgeen een website is gewijd aan het onderzoek naar de impact van voeding op de gezondheid, gestart op de bevindingen van Dr. Michael Herschel Greger.

Citatie: Mens RW. 21 February 2022. Hibiscus continual meta-analysis; www.nutritionfactsnederlands.nl/videoscript/2022/2/22/hibiscus-alomvattend-artikel; https://www.researchgate.net/publication/358781010_Hibiscus_continual_meta-analysis

Enkele kernwoorden: hibiscus, flor de Jamaica, sorrel, roselle, rose mallow, hardy hibiscus, rose of Sharon, hypericum calycinum, ibískos, ἰβίσκος, rose of Althea, garden hibiscus, hibiscus syriacus, tropical hibiscus, red zinger, tea, hibiscus blossom, sabdariffa Sudan, kaasjeskruidfamilie, mallow, malvaceae, antioxidant, blood pressure, cholesterol, body fat, LDL, hypertension, aluminum, manganese, cancer, kanker, vet, bloeddruk, aluminium, mangaan, thee, kaasjeskruid, hypertensie

Samenvatting: De gedroogde bloembladen van de hibiscusbloem kunnen helpen als voeding voor het cardiovasculaire systeem, hebben potentie om te werken als voeding tegen kanker en kunnen helpen als voeding voor het immuunsysteem.

Hibiscus afbeelding verkregen via Eba Marie beschikbaar op https://www.pexels.com/photo/wood-dawn-red-caffeine-8851226/

Vrijwaring

Mijn vrijwaring op de service die mijn (wettelijke) aansprakelijkheid beperkt en daarmee de gebruiksvoorwaarden vaststelt voor de mate van mijn steun voor uw gebruik van de verstrekte informatie, welke vrijwaring ik heb geschreven om eventuele verkeerde interpretatie vooraf te dekken, of (exclusief of) validiteit in termen van onjuistheid of (inclusief of) onvolledigheid, onvolledigheid vanwege een lagere nauwkeurigheid terwijl ze een hoge precisie hebben, van uitspraken die datgeen zouden kunnen bevatten dat als waardevolle informatie kan worden beschouwd, die informatie die ik zo zorgvuldig als ik momenteel mogelijk kan samengesteld (aangezien ik deze bestanden blijf ontwikkelen, onderhouden en gebruiken om zowel de nauwkeurigheid als de precisie van de informatie te blijven verbeteren) en dus redelijkerwijs als betrouwbaar kan worden beschouwd door het gebruik van deze dergelijke specifiek geformuleerde verklaringen, luidt als volgt:

De informatie die volgt, hoewel zo zorgvuldig als ik momenteel mogelijk kan samengesteld, en dus redelijkerwijs als betrouwbaar kan worden beschouwd, is geschreven of (inclusief of) samengesteld door Rody Wick Mens en verstrekt dus gedeeld met de beste en meest eerlijke bedoelingen in het achterhoofd en daardoor betrouwbaar blijvend, is altijd nog steeds beperkt tot de persoonlijke interpretatie van de schrijver op dat moment, om welke reden het mogelijk in uw land van verblijf waarschijnlijk alleen te gebruiken is voor educatieve doeleinden en niet wettelijk gedefinieerd als "medisch advies" om welke reden geen aansprakelijkheid voor de interpretatie ervan, juistheid en volledigheid kan worden verleend aangezien ik wil benadrukken dat ik alleen verantwoordelijkheid neem, maar zonder wettelijke aansprakelijkheid, voor de uitspraken in wetenschappelijke artikelen over experimenteel onderzoek die ik expliciet zelf gedaan en gepubliceerd heb en terecht beschouw dat de interpretatie, juistheid en volledigheid van informatie die andere onderzoekers publiceren hun verantwoordelijkheid zonder wettelijke aansprakelijkheid is, hetgeen ook mijn integriteit bewaakt door met absolute wettige onafhankelijkheid de schrijver verdedigd en schadeloos stelt van alle schadeclaims en zo de lezer verantwoordelijk te houden voor zijn daden op basis van de verstrekte, aldus gedeelde informatie, aangezien het gebruik van deze informatie dus erkenning en aanvaarding van de geschriften beperkingen inhoudt die het gebruik ervan uitsluitend op eigen risico van de gebruiker stellen, aangezien de verstrekte informatie wordt verstrekt "zoals ze is" zonder verklaringen, garanties, voorwaarden en vrijwaringen van welke aard dan ook, expliciet of impliciet, en het daarom beter kan worden geadviseerd om altijd contact op te nemen met en het raadplegen van een arts die wettelijk gebonden is om een ​​professionele zorgverlener te zijn, welke arts waarschijnlijk ook door de overheid gemonopoliseerde wettelijke aansprakelijkheid heeft in uw land van verblijf, voordat u grote veranderingen aanbrengt in uw levensstijl, zoals veranderingen in dieet, lichaamsbeweging of (inclusief of) aanpassing van doseringen van aanvullende middelen (e.g., middelen waarvan veel mensen die middelen een ‘farmaceutisch middel’, ‘farmakon’, ‘medicijn’, ‘medicatie’, ‘drug, ‘remedie’ en ‘nutraceutica’ noemen, van welke categorie middelen ik denk dat mensen moeten oppassen voor mogelijke negatieve complicaties als gevolg van interacties met andere in persoonlijk gebruik genomen middelen) routine zodat de arts een persoon kan helpen met de overweging om veranderingen in levensstijl door te voeren die een persoon in hun persoonlijke specifieke situatie zou kunnen helpen, rekening houdend met de individuele lichamelijke condities, hetgeen betekent dat de verstrekte informatie niet bedoeld of geïmpliceerd is als een vervanging is voor wettelijk gedefinieerd "professioneel medisch advies", "professionele medische diagnose" of "professionele medische behandeling", en dat de informatie alleen bedoeld is om de informatie-uitwisselingsrelatie tussen artsen en patiënten aan te vullen, zonder de bedoeling, implicering noch de indruk te wekken een vervanging te zijn voor, omdat het geen wettig standbare arts-patiëntrelatie vormt, omdat ik denk dat het belangrijk is dat als en wanneer het absoluut noodzakelijk is, aangezien zieke mensen degenen moeten zijn die artsen bezoeken en vermoedelijk gezonde mensen niet (ermee rekening houdend dat ik het woord arts hier gebruik in een wettige, door de overheid gemonopoliseerde context en dus niet onderzoekers bedoel die mensen zou kunnen adviseren over preventieve gezondheidszorg, en ook omdat de meeste grote gezondheidsorganisaties het erover eens zijn dat er een risico bestaat op ernstige schade voor mensen bij het aangaan van een regelmatige arts-patiëntrelatie, en alle grote gezondheidsorganisaties zijn overeengekomen dat routinematige jaarlijkse controles voor gezonde volwassenen gestopt zouden moeten worden vanwege de reden dat het aangaan van een relatie met een arts de deur opent voor mensen om een ​​actieve patiënt te worden, hoe vaker ze hun arts zien, hoe groter de kans dat iemand wordt getest, hetgeen op zijn beurt weer leidt tot de grotere kans dat mensen worden voor beter of (exclusief of) slechter worden behandeld, welke toename van behandelingen het gevolg is van perverse prikkels die ontstaan in een met een vrijemarktsituatie vergelijken relatief laag competitief gemonopoliseerd gezondheidszorgsysteem van de overheid, en hoewel het op het eerste gezicht een goed idee lijkt, is een langdurige bekendheid met een patiënt zelden nodig om uitstekende zorg te verlenen in tijden van behoefte in een door de overheid gemonopoliseerd gezondheidszorgsysteem, maar in het geval van een voortdurend op vrije markt gebaseerde, op concurrentie gebaseerde verbetering van de gezondheidszorgsituatie, kan het zeker worden aanbevolen om hulp te zoeken bij een vertrouwde persoonlijke arts, omdat het ontwikkelen van een partnerschap met goede communicatie gericht op het verbeteren van de kwaliteit en tijd- hoeveelheid van je leven en dat in het geval dat je jezelf en degenen die je dierbaar zijn de best beschikbare persoonlijke behandeling wilt laten krijgen, hetgeen iets is dat ik denk dat iedereen zou moeten willen en welke prestatie de uren die nodig zijn om dit te bereiken het waarschijnlijk zeer zeker waard zijn), mensen diensten zoeken zoals het inwinnen van advies van een arts die hun lichamelijke conditie zou kunnen controleren tijdens het ondergaan van een voor de gezondheid significante levensstijl veranderingen en dus samenwerken, eventueel naar hetzelfde doel, in welke gesprekken ik het kan beamen en mensen kan aanmoedigen om artsen vragen te stellen over hun lichamelijke gesteldheid en de mogelijk effecten van deze veranderingen, waaronder bijvoorbeeld een relatief grote verandering in de voedingspraktijk, in welke gesprekken ik van mening ben dat artsen uw levensstijlkeuzes moeten accepteren (niet noodzakelijkerwijs respecteren) en niet moeten proberen deze te ondermijnen, zoals in het geval dat een bepaalde arts slechte gewoonten heeft dat er niet toe zouden moeten leiden dat die bepaalde arts ongezonde aanbevelingen geeft, en men zou op zoek moeten gaan naar een arts die oprecht geïnteresseerd is in en actief aanmoedigt dat iemand gezond word door betere zelfzorg doordat diegene meer actief betrokken wordt bij zijn eigen gezondheidszorg, waarvan dit ook artsen zijn die zeer goed geïnformeerd zijn en voortdurend leren over de zorg van een mens die bereid en in staat zijn om iemands huidige toestand en de mogelijke maatregelen die men kan nemen om zijn problemen te testen en te behandelen, en iemand die zich bewust inspant om het gebruik van medicijnen en operaties te vermijden en deze enkel als allerlaatste redmiddel gebruikt, en heeft een advocatiefunctie voor u als patiënt die bereid is om de patiënt de beste zorg te bieden in contact met specialisten in plaats van alleen maar de patiënt naar de specialistische zorg over te dragen, en is voorstander van het vragen van een tweede mening van andere artsen en onderzoekers (men zou moeten horen over alle beschikbare opties, samen met hun kosten, risico's en voordelen; en men moet bedenken dat men als patiënt de zorgconsument is en dus de klant welk gegeven betekent dat diegene altijd het laatste woord moet hebben bij alle beslissingen en dus ook het recht moet hebben om gewoon "nee" te zeggen, en dus mogelijk weigert de door een arts concluderende aanbevelingen te accepteren, maar niet noodzakelijkerwijs het gegeven advies negeert (e.g., over toezicht, toestemming en recept), aangezien de informatie moet worden gebruikt om een ​​breder beeld van het informatielandschap samen te stellen (negeer nooit professioneel medisch advies of (inclusief of) uitstel bij het zoeken ervan vanwege iets dat u in de teksten van de schrijvers leest; welke weigeringen zouden kunnen optreden wanneer een arts de klant niet voldoende overtuigende argumenten geeft, hetgeen zou kunnen betekenen dat de argumenten van de arts intern onjuist zijn), hetgeen mij tot het punt brengt dat alles in mijn geschriften dat als een mening kan worden gecategoriseerd, zal moeten worden beschouwd als mijn en dus enkel de persoonlijke mening van de schrijver.

Artikel: Hibiscus [English below]

De relatief vaak roodachtig gekleurde gedroogde bloembladen van de bloemen van de in de relatief warm getemperatuurde mediterrane, subtropische en tropische gebieden van de wereld groeiend struikplantengeslacht hibiscus (ook wel "flor de Jamaica" genoemd in het land Mexico, "sorrel" in het Caribisch gebied gebieden, "roselle" in vele delen van de wereld, ook "rose mallow", "hardy hibiscus", "rose of Sharon", welke naam vaak meer specifiek wordt gebruikt om de niet in dezelfde familie verwante hypericum calycinum te beschrijven, “ibískos", "ἰβίσκος", "rose of Althea" welk woord vaak meer specifiek gebruikt wordt voor het beschrijven van de tuin hibiscus hibiscus syriacus, en “tropische hibiscus") met ongeveer 200 plantensoorten, e.g. de hibiscusbloemsoort sabdariffa Sudan genaamd, welk plantengeslacht categoriseerdbaar is in de kaasjeskruid malvaceae plantenfamilie (ook wel "malvaceae sensu lato" en "malvaceae sensu" genoemd) welke plantensoorten vaak gebruikt worden in thee (e.g., hibiscusthee ook wel "zure thee" genoemd omdat het zuur smaakt doordat het zuren bevat zoals citroenzuur [2] of (inclusief of) als de “zing” in rode zinger thee) of (inclusief of) zelfs hoger in voedingsstoffen met behulp van de hele bloemdelen gebruikt als high-antioxidant smoothie fruitpunches (zoals je kunt in de volgende verhoudingen, laat 1 (een) handvol gedroogde hibiscusbloemen een nacht koud trekken en meng vervolgens met 1 (een) knokkel verse gember, 1 (een) theelepel amla poeder, 3 (drie) eetlepels dadelsiroop of (exclusief of) mix er dadels in, neem verder 1 (een) handvol verse donkergroen bladige muntblaadjes en wat citroensap om een drankje maken om de hele dag door te drinken en dat koud bewaard kan worden in de koelkast) zijn mogelijk bruikbaar als:

> Het kan mogelijk bruikbaar zijn als voeding voor het immuunsysteem, aangezien een onderzoek heeft aangetoond dat de consumptie van een waterig hibiscus-extract zoals thee invloed heeft op het systemische antioxidantpotentieel in de dierlijke lichamen van relatief gezonde menselijke proefpersonen doordat de biologische beschikbaar van antioxidanten in hun bloedbanen stegen. Wanneer je mensen 10 (tien) uur lang water laat drinken dan daalt het antioxidantengehalte in de bloedbanen langzaam waardoor de antioxidanten die we in ons lichaam hebben verzameld, i.a. door gezond voedsel te eten, de hele dag door langzaam opgebruikt wordt, e.g. door vrije radicalen te bestrijden, tenzij deze mensen hun antioxidantvoorraden aanvullen door antioxidantrijke voedingsmiddelen zoals hibiscusextracten te eten, in welk geval het niet helemaal opraakt in de loop van die 10 (tien) uur tijd. Het was echter moeilijk om mensen 10 (tien) uur te laten vasten, hetgeen de reden is waarom de onderzoekers de proefpersonen naast water iets te eten gaven waarvan ze wisten dat het hun antioxidantmetingen niet zou verknoeien, namelijk witbrood en kaas. Als je in plaats daarvan aan het begin van het experiment mensen een enkele kop hibiscusthee gaf in plaats van de controlegroep met alleen water, kun je binnen een uur tijd een mooie piek in het antioxidantniveau in de bloedbaan zien. Het piekende effect verdwijnt echter tenzij je de hele dag door hibiscus blijft drinken of (exclusief) iets anders eet dan kaas op witte boterhammen, waardoor we de hele dag een gezond antioxidantoverschot hebben [1]. Het gebruik van hibiscus in een drank zoals hibiscusthee zou de drank tot een van de gezondste dranken kunnen maken omdat een onderzoek naar 283 verschillende dranken concludeerde dat in termen van antioxiderende kracht het gezondste drankje om te drinken op aarde een drankje kan zijn dat als ingrediënt hibiscus bevat, zoals hibiscusthee, die zelfs hoger is in concentratie antioxidanten dan groene matcha thee [40, 41].

> Het kan nuttig zijn als voeding voor het cardiovasculaire systeem, aangezien een onderzoeksstudie hibiscus tegen obesitas in mensen onderzocht waarbij er hibiscus werd gegeven aan personen met overgewicht hetgeen vervolgens een significante vermindering in lichaamsmassa liet zien, echter niet heel erg significant omdat na 12 weken op hibiscus ze slechts ongeveer 1,5 [kg] ten opzichte van de placebo groep aan massa verloren, hetgeen betekent dat het duidelijk geen magische oplossing is voor het verminderen van het percentage slechte lichaamsvet van de lichaamsmassa [8].

De vermeende cholesterolverlagende eigenschap van hibiscusthee zag er echter wat meer belovender uit in sommige oudere onderzoeken aangezien daarin werd gesuggereerd dat een cholesterolverlaging van maar liefst 8 [%] zou kunnen optreden bij het drinken van 2 (twee) kopjes per dag over de tijd van 1 (één) maand aan onderzoek [9], echter toen alle onderzoeken werden samengevoegd, waren de resultaten min of meer een wassen neus, hetgeen leidde tot de conclusie dat het beschikbare bewijs uit gerandomiseerde controleonderzoeken niet ondersteunt dat hibiscus het vermogen heeft om serumlipiden significant te verlagen [10]. Dit kan zo zijn omdat slechts ongeveer 50 [%] van de mensen lijkt te reageert op het drinken van het equivalent van 2 (twee) tot 5 (vijf) kopjes per dag, hoewel degenen die er wel op reageren kunnen mogelijk een respectabele daling van ongeveer 12 procent in serumcholesterol niveau krijgen [11], maar er gaat echter niets boven de 30 [%] LDL-cholesteroldaling die een mens binnen enkele weken zou kunnen krijgen na het eten van een voldoende gezond plantaardig dieet [12]. Hibiscus zou dus kunnen werken voor het verlagen van het cholesterolgehalte, maar de gegevens zijn niet veelbelovend in de zin dat het niet zou kunnen werken voor die andere ongeveer 50 [%] van de menselijke dieren.

Kijkend naar menselijke dierlijke wezens met hoge bloeddruk is dit waarschijnlijk waar hibiscus echt kan schitteren als voeding voor het cardiovasculaire systeem, aangezien hoge bloeddruk een ziekte is die een miljard (10^9) mensen treft en miljoenen (10^6) doodt. Tot 2010 was er onvoldoende kwalitatief hoogstaand onderzoek om het gebruik van hibiscusthee voor de behandeling ervan te ondersteunen [13], maar sindsdien zijn gerandomiseerde dubbelblinde, placebo-gecontroleerde onderzoeken gepubliceerd waarin hibiscusthee wordt vergeleken met kunstmatig gekleurde en gearomatiseerd water dat eruitziet en smaakt als hibiscusthee, hetgeen leidde tot de conclusie dat de hibiscus thee significant beter het de bloeddruk verlaagde [14]. Het mechanisme waarom hibiscus kan werken bij het verlagen van de bloeddruk heb ik nog niet duidelijk uiteengezet, maar het lijkt de productie van stikstofmonoxide te stimuleren, hetgeen onze bloedvaten zou kunnen helpen ontspannen en dus beter te kunnen verwijden waardoor de bloeddruk verlaagd zou kunnen worden [15]. Ongeacht het mechanisme erkende een bijgewerkte review dat de dagelijkse consumptie van hibiscusthee inderdaad de bloeddruk aanzienlijk kan verlagen bij mensen met hypertensie [16].

Kijkend naar hoeveel het helpt bij het verlagen van de bloeddruk en hoe deze bloeddrukdaling zich verhoudt tot die van andere interventies, onderzocht de studie met de titel "premier clinical trial" levensstijlaanpassing voor bloeddrukcontrole. Ze realiseerden zich dat waarschijnlijk ongeveer 9 (negen) van de 10 Amerikanen hypertensie gaat ontwikkelen en randomiseerden 800 mannen en vrouwen met hoge bloeddruk in een van 3 (drie) groepen. De ene was de controlegroep, de zogenaamde adviesgroep waar patiënten te horen kregen dat ze moesten afvallen, minder zout moesten eten, meer moesten bewegen en gezonder moesten eten, maar in de twee gedragsinterventiegroepen werden ze serieus met 18 persoonlijke sessies, groepsvergaderingen, voedingsdagboeken, gecontroleerde fysieke activiteit, gemonitorde calorie-inname en gemonitorde natriuminname begeleid. De ene interventiegroep concentreerde zich alleen op lichaamsbeweging en de andere op lichaamsbeweging en voeding. Ze drongen aan op het DASH-dieet, rijk aan fruit en groenten en arm aan relatief vol-vette zuivelproducten en vlees. In 6 (zes) maanden tijd bereikten ze een daling van 4,3 punten in systolische bloeddruk vergeleken met de controle en deden ze het iets beter dan de leefstijlinterventie zonder dieet aanpassingen. Nu klinken een paar punten misschien niet als veel, want dat is alsof iemand van een bloeddruk van 150 over 90 naar een bloeddruk van 146 over 90 gaat, maar in het totale aantal op een populatieschaal zou deze daling van 5 (vijf) punten kunnen resulteren in 14 [%] minder sterfgevallen door beroertes, 9 [%] minder fatale hartaanvallen en in totaal 7 [%] minder sterfgevallen per jaar [17].

Maar een kopje hibiscusthee bij elke maaltijd verlaagde de bloeddruk niet slechts met 3 (drie), 4 (vier) of (exclusief of) 5 (vijf) punten, maar met 7 (zeven) punten, dus bijvoorbeeld van 129 naar 122 [14]. En bij een directe test tegen een markt leidend bloeddrukmedicijn genaamde captopril, bleek dat elke ochtend 2 (twee) kopjes sterke hibiscusthee, waarbij in totaal 5 (vijf) theezakjes voor die 2 (twee) kopjes werden gebruikt, even effectief was bij verlaging van de bloeddruk als een startdosis van 25 [mg] captopril, 2x (tweemaal) per dag ingenomen, hetgeen betekent dat hibiscus even effectief blijkt te zijn als het gebruik van een marktleidend medicijn voor het verlagen van de bloeddruk, en dit zonder negatieve effecten terwijl de andere negatieve effecten van het medicijn alles omvatten van gebrek aan kracht, mannenborsten, tot impotentie, met een heleboel daartussenin, waaronder zeldzame gevallen van mogelijk fatale leverschade [18, 24]. Er is zelfs een geheugensteuntje van CAPTOPRIL dat door mensen wordt gebruikt in artsenopleidingen dat gebruikt kan worden om gemakkelijker de belangrijkste negatieve werkingen van deze stof te onthouden: {CAPTOPRIL: “Cough” (hoesten), “Angioedema” (angio-oedeem), “Proteinuria” (proteïnurie), “Taste change” (smaakverandering), “hypOtension” (hypotensie), “Pregnancy problems” (zwangerschapsproblemen), “Rash” (huiduitslag), “Increased renin” (verhoogd renine), Lower blood pressure (lagere bloeddruk)}. Dus er zou geconcludeerd kunnen worden dat het dus net zo goed zou kunnen zijn als medicijnen, zonder de negatieve effecten van het medicijn [18], en beter dan dieet en lichaamsbeweging [17], maar de leefstijlinterventies waren nogal slap, aangezien volksgezondheidsdeskundigen opmerkten dat er in de eerder genoemde studie slechts om ongeveer 30 minuten lichaamsbeweging per dag werd gevraagd, en dat terwijl de Wereldgezondheidsorganisatie WHO 1 (één) uur per dag als minimale vereiste voorziet [19]. En qua voeding, hoe lager de inname van dierlijk vet [20] en hoe meer plantaardige eiwitbronnen de deelnemers in de eerste studie aten, des te beter het dieet leek te werken [21], hetgeen zou kunnen verklaren waarom vegetarische diëten nog beter lijken te werken, en des te meer plantaardig, des te lager de prevalentie van hypertensie [22]. Op het DASH-dieet minderden de studieparticipanten in het consumeren van vlees, maar ze eten het nog steeds elke dag, dus zouden ze kwalificeren als niet-vegetariërs in de Adventist 2-studie, die naar 89.000 Californiërs keek en ontdekte dat degenen die in plaats daarvan slechts wekelijks vlees aten een gemiddeld 23 [%] lagere percentage van mensen met hoge bloeddruk hadden. Het stoppen van het consumeren van al het vlees behalve vis zorgde er vervolgens voor dat deze waarde met 38 [%] werd verlaagd. Het weglaten van al het vlees resulteerde erin dat de vegetariërs minder dan de helft van deze eerdergenoemde waarde hebben en van de veganisten die een veganistisch dieet aten, waarbij dus alle dierlijke eiwitten en vetten werden weggelaten, bleek dat deze ¾ (driekwart) van hun risico op vanwege hoge bloeddruk gerelateerde ziektes hadden uitgebannen [23].

Dezelfde soort stapsgewijze dalingen in diabetes mellitus-percentages zijn zichtbaar als het dieet meer en meer plantaardig wordt en een daling van het overtollige lichaamsgewicht is hiervan ook een resultaat zodat alleen degenen die volledig plantaardig eten in de ideale lichaamsgewichtscategorie vallen [23]. Maar men zou zich kunnen afvragen of het kan zijn dat degenen die plantaardig eten enkel omdat ze gemiddeld zo mager zijn zo'n lagere bloeddruk hebben, maar dit is zeker niet het geval aangezien degenen die plantaardig eten slechts een fractie van het diabetesrisico hebben, zelfs bij dezelfde lichaamsmassa en zelfs na controle voor de lichaamsmassaindex (ook wel “body mass index BMI” genoemd) [23]. Kijken naar hypertensie heeft de gemiddelde Amerikaan een aandoening welke prehypertensie wordt genoemd, hetgeen betekent dat het hoogste getal van de bloeddruk tussen 120 en 139 ligt en dus nog geen hypertensie welke operationeel gedefinieerd begint bij 140, maar het betekent dat die mensen mogelijk op weg zijn om hypertensie te ontwikkelen. Vergeleken met de bloeddruk van degenen die volwaardige plantaardige diëten aten was de gemiddelde bloeddruk niet 3 (drie) punten lager, niet 4 (vier) punten lager en zelfs niet 7 (zeven) punten lager, maar lag deze zelfs 28 punten lager. Het is ook zo dat de groep die in deze studie het standaard Amerikaanse dieet at gemiddeld overgewicht had met een BMI van meer dan 26, hetgeen nog steeds beter was dan de meeste Amerikanen in die tijd op dat moment, terwijl de veganisten gemiddeld een BMI van 21 hadden, hetgeen ongeveer 36 pond (dat is ongeveer 16 [kg]) lichter in massa is [23]. Dus het kan ook zo zijn, en dit is ongeveer de enige reden die nog over is, dat degenen die vlees, eieren, zuivelproducten en relatief meer bewerkte rommel aten, zo'n hogere bloeddruk hadden omdat ze te zwaar waren, en dus dat het dieet op zichzelf er misschien niets mee te maken heeft.

Om dat raadsel op te lossen zouden we een groep moeten vinden die nog steeds het standaard Amerikaanse dieet eet, maar gemiddeld net zo slank is als een gemiddelde veganist. Om voor de studie een groep te vinden die zo fit en slank was moesten ze langeafstandsatleten gebruiken welke hetzelfde waardeloze Amerikaanse dieet aten, maar gedurende een periode van 21 jaar gemiddeld 48 mijl per week renden. Het onderzoek met deze hardlopers laat zien dat wanneer iemand 20 jaar lang bijna 2 (twee) marathons per week loopt, hetgeen een manier is waarmee je ongeacht wat je eet zo slank kunt zijn als een veganist en met 2 (twee) andere groepen, namelijk de veganisten en de conventionele dieetgroep die beide relatief sedentair waren met minder dan een uur lichaamsbeweging per week, hetgeen leidde tot de conclusie dat als je gemiddeld ongeveer duizend mijl per jaar rent, je relatief gezond overeen kunt komen met sommige “coach potato” veganisten in termen van bloeddruk [23]. Dit betekent natuurlijk niet dat je jezelf ervan moet weerhouden om beide te doen, maar wel is het praktisch om te weten dat het misschien makkelijker is om gewoon planten te eten om een betere bloeddrukscore te bereiken.

> Het zou ook effectief kunnen zijn als voeding tegen kanker, aangezien een onderzoek aantoonde dat het een anti mutagene werking heeft in menselijke HeLa-cellen in vitro [39] en cellulaire apoptose induceert in promyelocytische leukemiecellen in vitro [42], maar het is duidelijk dat er meer informatie nodig is, zoals meer rigoureuzere in vivo-onderzoeken.

> Met het oog op de veiligheid kan de zorg worden geuit dat zure vruchten, e.g. omdat het de stof citroenzuur bevat, de absorptie van aluminium via soortgelijke mechanismen stimuleren net zoals dat zure vruchten de absorptie van ijzer stimuleren, waarvan het stimuleren van de absorptie van aluminium een slechte zaak is voor het menselijk lichaam, terwijl het stimuleren van de opname van ijzer dat niet is.

Aluminium is het op twee na meest voorkomende element op aarde en is mogelijk niet goed voor de gezondheid van onze hersenen aangezien we door het bestuderen van gieterijarbeiders, welke jammer genoeg vaak aan relatief hoge niveaus aluminium worden blootgesteld te weten kunnen komen dat aluminium neurotoxische effecten kan veroorzaken. Maar hoewel de oorsprong van hersenziekten zoals de ziekte van Alzheimer controversieel is, is het waarschijnlijk verstandig om voorzichtig te zijn en maatregelen te nemen om de blootstelling van mensen aan het metaal aluminium te verminderen [28, 29]. Er zijn geneesmiddelen op de markt die aluminium bevatten, zoals maagzuurremmers (antacids) die het relatief hoogste aluminiumgehalte hebben, hoewel aluminiumverbindingen ook worden toegevoegd aan relatief meer bewerkte voedingsmiddelen als antiklontermiddel in pannenkoekenmix, smeltmiddelen in Amerikaanse kaas, vleesbindmiddelen, jus verdikkingsmiddelen, rijsmiddelen in sommige bakpoeders en kleurstofbindmiddelen in snoep. Een zuivere conclusie die hieruit getrokken zou kunnen worden zou dan zijn dat het voor de gezondheid in termen van aluminium beter is om het bij relatief onbewerkte voedingsmiddelen te houden [28]. Als u echter voedsel in een aluminium pot kookt, kan er een aanzienlijke hoeveelheid in het voedsel lekken wanneer vergeleken met koken in roestvrij staal [30]. Als je echter hetzelfde doet met thee, dan krijg je een aantal milligram aluminium in het water, ongeacht het type pot dat je gebruikt, hetgeen suggereert dat het aluminium in de theebladen or (exclusieve of) theebladzakjes zelf zit [30]. En inderdaad, in de jaren vijftig werd opgemerkt dat theeplanten de neiging hebben om aluminium uit de grond op te zuigen [31], maar zoals bij alles is het de dosis die iets giftig maakt, en volgens de Wereldgezondheidsorganisatie WHO is de voorlopige toelaatbare wekelijkse inname (iets dat zou kunnen worden beschouwd als een beste schatting van een veiligheidslimiet) voor aluminium 2 [mg] per gezonde kilogram lichaamsgewicht (dat is bijna een milligram per halve kilogram) per week, hetgeen betekent dat iemand met een massa van rond de 70 [kg] (dat is ongeveer 150 [pound]) voor een betere gezondheid waarschijnlijk beter niet meer dan 20 [mg] aluminium per dag zou moeten innemen [32]. Van deze hoeveelheid kan 1/5 (een vijfde) van de aluminiuminname afkomstig zijn van dranken, hetgeen overeenkomt in dat ongeveer 4 (vier) [mg] per dag uit dranken afkomstig kan zijn [32], hetgeen op zijn beurt bijvoorbeeld de hoeveelheid is die wordt gevonden in ongeveer 5 (vijf) kopjes groene, zwarte of (inclusieve of) oolongthee [33]. Dit betekent niet dat we niet meer dan 5 (vijf) kopjes thee per dag moeten drinken, omdat de hoeveelheid aluminium dat in ons lichaam komt niet is wat we eten of drinken, maar wat we opnemen [34]. Als je enkel meet hoeveel aluminium er in thee zit, dan zou het lijken alsof een paar kopjes de aluminiuminname voor een dag zouden kunnen verdubbelen, maar als je het niveau van aluminium in het lichaam van mensen meet nadat ze thee hebben gedronken, dan zou je tot de conclusie kunnen komen dat het niveau niet omhooggaat. Dit suggereert dat de biologische beschikbaarheid van aluminium uit thee in de bloedbaan laag is, hetgeen mogelijk komt doordat het grootste deel van het extraheerbare aluminium in gebrouwen thee sterk gebonden is aan grote fytonutriënten die niet gemakkelijk uit het maagdarmkanaal worden geabsorbeerd, hetgeen betekent dat het gewoon dwars door je lichaam [34] heen gaat zonder er echt in te komen waarvan waarschijnlijk meer dan 90 [%] van het aluminium in thee aan deze dergelijke materie is gebonden [33].

Studies laten ook een grote piek in de uitscheiding van aluminium via de urine na het drinken van thee zien wanneer dit vergeleken wordt met na het drinken van water. De enige gezonde manier om iets van onze mond naar onze blaas te krijgen is door eerst in onze bloedbaan te worden opgenomen, maar in dit onderzoek vergeleken ze niet dezelfde hoeveelheid thee met water. Ze lieten de proefpersoon ongeveer 8,5 (acht en een half) kop thee naar binnen slurpen, of (exclusief of) gewoon water drinken op hun gemak, dus plasten ze veel meer met de thee, dus het aluminiumgehalte was niet anders in de vergelijking thee versus water, hetgeen suggereert dat totale aluminiumabsorptie uit thee onwaarschijnlijk is en dat er mogelijk maar weinig aluminium beschikbaar is voor absorptie [35].

Dus hoewel slechts 4 (vier) kopjes thee 100 [%] van iemands dagelijkse aluminiumlimiet kunnen leveren als het compleet geabsorbeerd zou worden, dan kan het percentage dat beschikbaar is voor absorptie in de darm zelfs minder zijn dan 10 [%]. Daarom is het onwaarschijnlijk dat matige hoeveelheden theedrinken schadelijke effecten kunnen hebben op mensen [36]. Dat geldt echter voor mensen met een normale aluminiumuitscheiding. Thee is bijvoorbeeld misschien geen goede drank voor mensen met nierfalen, omdat ze aluminium niet zo efficiënt kunnen verwijderen [37]. Voor de meeste mensen zou de meeste thee echter geen probleem moeten zijn. Maar als je thee uit een blikje drinkt, koop dan on-gedeukte blikken, omdat het aluminium in gedeukte blikken gemakkelijker in de vloeistof kan lekken, waardoor het aluminiumgehalte met een factor 8 (acht) wordt verhoogd in de tijd dat het een jaar lang in de winkelrekken ligt [38].

Een onderzoek toonde aan dat er een groter percentage aluminium is dat van de hibiscus in het theewater terechtkomt, maar dat er in het algemeen minder aluminium in het theewater in hibiscusthee zit dan in vergelijking met mate-thee, zwarte thee en groene thee [3]. De vraag is of het aluminium dan uit het theewater in ons lichaam komt e.g., door absorptie in de darmen, maar we hebben die gegevens niet. Het zou goed zijn om aan de veilige kant te blijven. In dat geval moeten we uitgaan van het ergste, namelijk dat aluminium in hibiscusthee, in tegenstelling tot aluminium in groen en zwarte thee, volledig opneembaar is in ons lichaam. In dat slechtst denkbare scenario op basis van deze gegevens en de wekelijkse veiligheidslimiet van de Wereldgezondheidsorganisatie WHO, is het misschien verstandig om niet meer dan 15 kopjes hibiscusthee per dag te willen drinken, hetgeen ongeveer 3,5 [L] is op basis van iemand met een lichaamsmassa van ongeveer 70 [kg] en voor iemand met een lichaamsgewicht van 35 [kg], hetgeen een gemiddelde is voor een 10-jarige, zou ongeveer 2 [L] dan de limiet moeten zijn.

Meer uitgebreide tests suggereren echter relatief recent dat niveaus zo hoog kunnen worden als ongeveer 2x (twee keer) zoveel, hetgeen betekent dat het niet meer dan ongeveer 2 [L] per dag mag zijn voor de persoon van 70 [kg] en niet meer dan 1 (één) [L] voor mensen van 35 [kg] elke dag, en hetzelfde (die 1 liter) geldt dan ook voor zwangere personen [4].

Bovendien moet hibiscusthee volledig worden vermeden door jonge mensen onder 6 (zes) maanden oud die eigenlijk alleen moedermelk zouden moeten krijgen. Evenals zou het vermeden moeten worden door mensen die het niet efficiënt kunnen uitscheiden, hetgeen bijvoorbeeld het geval kan zijn bij mensen met nierfalen [4, 37].

Met het oog op de veiligheid kan er ook bezorgdheid worden geuit over de inname van mangaan als gevolg van het mangaangehalte in hibiscusthee, waarbij de consumptie de aanbevolen limieten kan overschrijden bij relatief hoge innames per dag, waardoor het voor een menselijk dier met een gewicht van ongeveer 70 [kg] waarschijnlijk niet zou moeten worden aanbevolen om meer dan 1 (één) liter [L] per dag te drinken, en een jong menselijk dier dat ongeveer 35 [kg] weegt, hetgeen een gemiddelde is voor een 10-jarige, zal waarschijnlijk niet regelmatig meer dan 2 (twee) kopjes hibiscusthee per dag moeten willen drinken. Mangaan is een essentieel sporenmineraal en een essentieel bestanddeel van enkele van onze belangrijkste antioxidant enzymen, waarvan we waarschijnlijk maar zo'n 2 (twee) tot 5 (vijf) [milligram] per dag nodig hebben, terwijl 4 (vier) kopjes hibiscusthee wel 17 [mg] kan bevatten met een gemiddelde van ongeveer 10 [mg] [4].

In een onderzoek waarin vrouwen gedurende 4 (vier) maanden 15 kopjes per dag kregen, zagen ze enkel een verbetering in hun ontstekingsremmende antioxidant-enzymactiviteit en geen negatieve effecten [5]. Een studie waarbij 20 kopjes per dag werden gebruikt, toonde ook geen nadelige korte termijneffecten en, belangrijker nog, toonde aan dat het vasthouden van mangaan die binnen is gekregen via de voeding in het lichaam relatief goed gereguleerd is, hetgeen uitwijst dat ons lichaam niet dom is, want als we te veel in ons lichaam zouden innemen, dan vermindert de absorptie en verhoogt de uitscheiding om effectief van overtollige inname af te kunnen komen zonder schade aan te berokkenen [6]. Dus ook al krijgen theedrinkers 10 keer zoveel mangaan als 10 of misschien zelfs 20 milligram per dag, het niveau in hun bloed is in wezen identiek, hetgeen betekent dat er weinig bewijs is dat mangaan in de voeding een risico vormt [7].

Dat was echter gewone thee, aangezien ik nog niets weet over de absorptie van hibiscus. In dat geval, om voorzichtig te zijn, zouden we waarschijnlijk het best niet routinematig de referentiedosis van 10 [mg] per dag moeten overschrijden, hetgeen neerkomt op slechts ongeveer 1 (één) liter per dag voor een persoon van 70 [kg] en een halve liter voor een persoon van 35 [kg]. Dus als je het drinkt als vervanging voor drinkwater, dus 2 (twee) liter per dag, bijvoorbeeld door de hibiscusbloemblaadjes te mengen om ze niet weg te gooien, wordt het aluminiumgehalte verdubbeld en de mangaanconcentratie met ongeveer 30 [%] verhoogd, hetgeen iets is dat niet erg fatsoenlijk zou kunnen zijn om aan te raden om elke dag te doen. Gelukkig zijn er een heleboel andere gezonde dranken die een vervanger van water kunnen zijn, zoals een relatief eenvoudig citroenwater en limoenwater drank, of een relatief meer geavanceerde gezonde groentesmoothie.

Een ander gezondheidsprobleem zou kunnen zijn dat, hoewel degenen die plantaardige diëten eten een superieure parodontale gezondheid lijken te hebben met minder tandvleesaandoeningen en minder tekenen van ontsteking zoals bloedingen, er bij mensen met plantaardige diëten gemiddeld ongeveer twee keer zoveel voorkomen van tanderosie, hetgeen gebieden zijn op de tanden waar het glazuur mogelijk dunner is geworden door de frequentere consumptie van zure groenten en fruit [25]. Dit leidt tot de conclusie dat we mogelijk beter onze mond kunnen spoelen met water om het zuur van onze tanden te verwijderen nadat we iets relatiefs zuurs zoals citrus hebben gegeten, inclusief relatief zure dranken [26] zoals de hibiscusthee die ook wel zure thee wordt genoemd [9]. Onderzoekers van de tandheelkundige school van de Universiteit van Iowa testten 25 verschillende populaire theesoorten en vonden er twee met een pH van minder dan 3, hetgeen betekent dat ze even zuur zijn als sinaasappelsap of coca-cola. Dit waren de passie van Tazo en de rode framboos van Bigelow, welke theesoorten beide als eerste ingrediënt hibiscus bevatten, hetgeen ook het onderdeel van de thee is welke zorgt voor de “zing” (pit) in rode zinger thee [26]. Om te zien of de thee echt tanden kon oplossen, namen ze 30 geëxtraheerde kiezen van mensen, en inderdaad, van de 5 (vijf) geteste theeën kwam de grootste erosie van het weken van tanden in de thee met de meeste hibiscus.

Nu lieten ze wel de tand 25 uur achter elkaar in de thee zitten, maar dit was om een levenslange blootstelling te simuleren. Het komt erop neer dat kruidenthee potentieel eroderend is, met name fruitige en citrusachtige theesoorten met ingredienten zoals hibiscus, maar het hangt allemaal af van verschillende factoren. Om het erosieve potentieel te minimaliseren kunnen we ook een rietje gebruiken [26] en na het nuttigen van zuur voedsel of dranken moeten we waarschijnlijk het beste onze mond spoelen met water om het zuur te helpen neutraliseren [27].

Bronreferenties

[1] Frank T, Netzel G, Kammerer DR, Carle R, Kler A, Kriesl E, Bitsch I, Bitsch R, Netzel M. Consumption of Hibiscus sabdariffa L. aqueous extract and its impact on systemic antioxidant potential in healthy subjects. J Sci Food Agric. 2012 Aug 15;92(10):2207-18. doi: 10.1002/jsfa.5615. Epub 2012 Feb 13. PMID: 22331521. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/22331521/ ; https://onlinelibrary.wiley.com/doi/10.1002/jsfa.5615

[2] Haji Faraji M, Haji Tarkhani A. The effect of sour tea (Hibiscus sabdariffa) on essential hypertension. J Ethnopharmacol. 1999 Jun;65(3):231-6. doi: 10.1016/s0378-8741(98)00157-3. PMID: 10404421. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/10404421/ ; https://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S0378874198001573?via%3Dihub ; https://reader.elsevier.com/reader/sd/pii/S0378874198001573?token=CA60AFC34883D5378ED4D3BADE2ECB59AC7680F7BB65D8632F8F7385CEA2897313EE984DCEC7CAEF2AD95AD5A23D5BD6&originRegion=eu-west-1&originCreation=20220221210321

[3] Wróbel K, Wróbel K, Urbina EM. Determination of total aluminum, chromium, copper, iron, manganese, and nickel and their fractions leached to the infusions of black tea, green tea, Hibiscus sabdariffa, and Ilex paraguariensis (mate) by ETA-AAS. Biol Trace Elem Res. 2000 Winter;78(1-3):271-80. doi: 10.1385/BTER:78:1-3:271. PMID: 11314985. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/11314985/ ; https://link.springer.com/article/10.1385/BTER:78:1-3:271

[4] Malik J, Frankova A, Drabek O, Szakova J, Ash C, Kokoska L. Aluminium and other elements in selected herbal tea plant species and their infusions. Food Chem. 2013 Aug 15;139(1-4):728-34. doi: 10.1016/j.foodchem.2013.02.013. Epub 2013 Feb 16. PMID: 23561167. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/23561167/

[5] Davis CD, Greger JL. Longitudinal changes of manganese-dependent superoxide dismutase and other indexes of manganese and iron status in women. Am J Clin Nutr. 1992 Mar;55(3):747-52. doi: 10.1093/ajcn/55.3.747. PMID: 1550052. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/1550052/ ; https://academic.oup.com/ajcn/article-abstract/55/3/747/4715211?redirectedFrom=fulltext&login=false

[6] Finley JW, Penland JG, Pettit RE, Davis CD. Dietary manganese intake and type of lipid do not affect clinical or neuropsychological measures in healthy young women. J Nutr. 2003 Sep;133(9):2849-56. doi: 10.1093/jn/133.9.2849. PMID: 12949376. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/12949376/ ; https://academic.oup.com/jn/article/133/9/2849/4688166?login=false

[7] Hope S, Daniel K, Gleason KL, Comber S, Nelson M, Powell JJ. Influence of tea drinking on manganese intake, manganese status and leucocyte expression of MnSOD and cytosolic aminopeptidase P. Eur J Clin Nutr. 2006 Jan;60(1):1-8. doi: 10.1038/sj.ejcn.1602260. PMID: 16118651. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/16118651/ ; https://www.nature.com/articles/1602260

[8] Chang HC, Peng CH, Yeh DM, Kao ES, Wang CJ. Hibiscus sabdariffa extract inhibits obesity and fat accumulation, and improves liver steatosis in humans. Food Funct. 2014 Apr;5(4):734-9. doi: 10.1039/c3fo60495k. Epub 2014 Feb 19. PMID: 24549255. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/24549255/ ; https://pubs.rsc.org/en/content/articlelanding/2014/FO/c3fo60495k

[9] Mozaffari-Khosravi H, Jalali-Khanabadi BA, Afkhami-Ardekani M, Fatehi F. Effects of sour tea (Hibiscus sabdariffa) on lipid profile and lipoproteins in patients with type II diabetes. J Altern Complement Med. 2009 Aug;15(8):899-903. doi: 10.1089/acm.2008.0540. PMID: 19678781. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/19678781/ ; https://www.liebertpub.com/doi/10.1089/acm.2008.0540?url_ver=Z39.88-2003&rfr_id=ori%3Arid%3Acrossref.org&rfr_dat=cr_pub++0pubmed ; https://www.liebertpub.com/doi/pdf/10.1089/acm.2008.0540?download=true

[10] Wahabi HA, Alansary LA, Al-Sabban AH, Glasziuo P. The effectiveness of Hibiscus sabdariffa in the treatment of hypertension: a systematic review. Phytomedicine. 2010 Feb;17(2):83-6. doi: 10.1016/j.phymed.2009.09.002. Epub 2009 Oct 3. PMID: 19801187. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/19801187/ ; https://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S0944711309002293?via%3Dihub ; https://reader.elsevier.com/reader/sd/pii/S0944711309002293?token=F0366951D7C9B4A0FEC2F1B1753992387C21B2437FB7056B13D583DDCC38CD27DE1BFB839B23A5F3002FF327F2821468&originRegion=eu-west-1&originCreation=20220221222204

[11] Lin TL, Lin HH, Chen CC, Lin MC, Chou MC, Wang CJ. Hibiscus sabdariffa extract reduces serum cholesterol in men and women, Nutrition Research, Volume 27, Issue 3, 2007, Pages 140-145, ISSN 0271-5317, https://doi.org/10.1016/j.nutres.2007.01.007. (https://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S0271531707000280) ; https://reader.elsevier.com/reader/sd/pii/S0271531707000280?token=E5E93632125D19C3E9159E70BE724BEF0C0A5AF8FF3C2A3C1F24275F14FFD0B4BAE75E8954270AC471D76E4F30E8A0AE&originRegion=eu-west-1&originCreation=20220221222543

[12] Jenkins DJ, Kendall CW, Marchie A, Jenkins AL, Connelly PW, Jones PJ, Vuksan V. The Garden of Eden--plant based diets, the genetic drive to conserve cholesterol and its implications for heart disease in the 21st century. Comp Biochem Physiol A Mol Integr Physiol. 2003 Sep;136(1):141-51. doi: 10.1016/s1095-6433(02)00345-8. PMID: 14527636. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/14527636/ ; https://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S1095643302003458?via%3Dihub ; https://reader.elsevier.com/reader/sd/pii/S1095643302003458?token=4446464E44474444F7177157E525D4F1F4D06D9EB5FCAE686A6169C1D6DF4A7BEC0F4233DCF0DEA1820D574C11E24264&originRegion=eu-west-1&originCreation=20220221222716

[13] Wahabi HA, Alansary LA, Al-Sabban AH, Glasziuo P. The effectiveness of Hibiscus sabdariffa in the treatment of hypertension: a systematic review. Phytomedicine. 2010 Feb;17(2):83-6. doi: 10.1016/j.phymed.2009.09.002. Epub 2009 Oct 3. PMID: 19801187. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/19801187/ ; https://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S0944711309002293?via%3Dihub ; https://reader.elsevier.com/reader/sd/pii/S0944711309002293?token=747A700F313FF53D63D6B4C3A2A649B351424024003BA6B7F9B566EC6D383772700687014827073A2426FD248E1269D3&originRegion=eu-west-1&originCreation=20220221223239

[14] McKay DL, Chen CY, Saltzman E, Blumberg JB. Hibiscus sabdariffa L. tea (tisane) lowers blood pressure in prehypertensive and mildly hypertensive adults. J Nutr. 2010 Feb;140(2):298-303. doi: 10.3945/jn.109.115097. Epub 2009 Dec 16. PMID: 20018807. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/20018807/ ; https://academic.oup.com/jn/article/140/2/298/4600320?login=false ; https://watermark.silverchair.com/298.pdf?token=AQECAHi208BE49Ooan9kkhW_Ercy7Dm3ZL_9Cf3qfKAc485ysgAAAr8wggK7BgkqhkiG9w0BBwagggKsMIICqAIBADCCAqEGCSqGSIb3DQEHATAeBglghkgBZQMEAS4wEQQMhXcaz5AIWptVko_AAgEQgIICcrX7_I8WfPlzqgZRhsbjQj3Rv0Xd_OjszZ9IkBH2sHC-iCjooQzL5iOOVCkyRcvkUFwV7P76rzlzdYCOUOcflir-Mp-Yav2zFZ_NbRJUlcT8WdgeN8iyfnKTwructtsI2b1z9V3LGqaF23UG8EmXVHlfcpgZIoDHCHJaLLJ_dnAK43x3dITN_Fe_bR2aExJh5Bdom5c20V12SOMFESwrnpj5rEuvTgv-XICleXiQVvpu5ucC9wUHDXmP9wB7LbM1Ymcz6hVbx_ugn8nnepHdWQltRHT-eXIH_VOG16Zc1rvE9XtOPFthCBuBmpX9ILLSnTgP-XONJqBhpIRMEp4dbGo14xarU-fVURfX5XP_Kk5ZYkQaOTL-UUIfkYwTAhqNJWBQrcNqWHcqt-gdxFkwqOAC2IfBCtxvn3mw-ElBk6iuP9t09FhOrqvpgOgtVrcBLXTpYoe2AoLWn0v2hUsY-rJkMzf-mwgv3YIkbl9uhw_5zNOgEwAsjJf3PN_wlH6Ghc4rcir6kGjgTH3BVdN_WUXpr6SwA0MIrDl92BddihYbfLM2aPt9OifMTwf2Wum8_MdcRfOdO6sY96JBhSo8o12yjLn_PDdG3C3CJcvMsBfe7yEn5eTSjgsbJHYK3u-5Blw_0pvHZasIeBBVv2WviPTEEu6b6BYsFqN5DwZJjHwM2TVC_QZKpRVl7bocW-RM7oexTfZkj3lQ2diL6BWspT99ZtCr5KIArJU1ZQD7QA07FXO93Ynm8WQdJCCRidVcpVJB08oikz_O-QyhgaBv3uYnIZV0OGZIvjfZOmuLnWiXHVxtvYSUoLNFnvqnKcVDta3J

[15] Joven J, March I, Espinel E, Fernández-Arroyo S, Rodríguez-Gallego E, Aragonès G, Beltrán-Debón R, Alonso-Villaverde C, Rios L, Martin-Paredero V, Menendez JA, Micol V, Segura-Carretero A, Camps J. Hibiscus sabdariffa extract lowers blood pressure and improves endothelial function. Mol Nutr Food Res. 2014 Jun;58(6):1374-8. doi: 10.1002/mnfr.201300774. Epub 2014 Feb 24. PMID: 24668839. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/24668839/ ; https://onlinelibrary.wiley.com/doi/10.1002/mnfr.201300774 ; https://onlinelibrary.wiley.com/doi/epdf/10.1002/mnfr.201300774

[16] Hopkins AL, Lamm MG, Funk JL, Ritenbaugh C. Hibiscus sabdariffa L. in the treatment of hypertension and hyperlipidemia: a comprehensive review of animal and human studies. Fitoterapia. 2013 Mar; 85:84-94. doi: 10.1016/j.fitote.2013.01.003. Epub 2013 Jan 17. PMID: 23333908; PMCID: PMC3593772. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/23333908/ ; https://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S0367326X13000063?via%3Dihub ; https://reader.elsevier.com/reader/sd/pii/S0367326X13000063?token=14C4526B912AC5C905E04A7FBD99D5A0C57B212FE8FF37CDD7DF1016FC874D48EF2700D86B07E24A000A2D8D96F68B99&originRegion=eu-west-1&originCreation=20220221223855 ; https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3593772/ ; https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3593772/pdf/nihms444438.pdf

[17] Appel LJ, Champagne CM, Harsha DW, Cooper LS, Obarzanek E, Elmer PJ, Stevens VJ, Vollmer WM, Lin PH, Svetkey LP, Stedman SW, Young DR; Writing Group of the PREMIER Collaborative Research Group. Effects of comprehensive lifestyle modification on blood pressure control: main results of the PREMIER clinical trial. JAMA. 2003 Apr 23-30;289(16):2083-93. doi: 10.1001/jama.289.16.2083. PMID: 12709466. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/12709466/ ; https://jamanetwork.com/journals/jama/fullarticle/1357324

[18] Herrera-Arellano A, Flores-Romero S, Chávez-Soto MA, Tortoriello J. Effectiveness and tolerability of a standardized extract from Hibiscus sabdariffa in patients with mild to moderate hypertension: a controlled and randomized clinical trial. Phytomedicine. 2004 Jul;11(5):375-82. doi: 10.1016/j.phymed.2004.04.001. PMID: 15330492. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/15330492/ ; https://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S0944711304000029?via%3Dihub ; https://reader.elsevier.com/reader/sd/pii/S0944711304000029?token=F7EBEEDF0A794A02E97016C6E8102C63535DD9C32BE93AE9AC1F145800A46CF28336BDC6A28A608BD12C8B201415F508&originRegion=eu-west-1&originCreation=20220221224907

[19] Beilin LJ, Burke V, Puddey IB. Effects of exercise and weight loss on hypertension. JAMA. 2003 Aug 20;290(7):887; author reply 887-8. doi: 10.1001/jama.290.7.887-a. PMID: 12928461. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/12928461/ ; https://jamanetwork.com/journals/jama/fullarticle/10.1001/jama.290.7.887-a

[20] Lin PH, Wang Y, Grambow SC, Goggins W, Almirall D. Dietary saturated fat intake is negatively associated with weight maintenance among the PREMIER participants. Obesity (Silver Spring). 2012 Mar;20(3):571-5. doi: 10.1038/oby.2011.17. Epub 2011 Feb 17. PMID: 21331065. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/21331065/ ; https://onlinelibrary.wiley.com/doi/full/10.1038/oby.2011.17 ; https://onlinelibrary.wiley.com/doi/epdf/10.1038/oby.2011.17

[21] Wang YF, Yancy WS Jr, Yu D, Champagne C, Appel LJ, Lin PH. The relationship between dietary protein intake and blood pressure: results from the PREMIER study. J Hum Hypertens. 2008 Nov;22(11):745-54. doi: 10.1038/jhh.2008.64. Epub 2008 Jun 26. PMID: 18580887. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/18580887/ ; https://www.nature.com/articles/jhh200864 ;

[22] Yokoyama Y, Nishimura K, Barnard ND, Takegami M, Watanabe M, Sekikawa A, Okamura T, Miyamoto Y. Vegetarian diets and blood pressure: a meta-analysis. JAMA Intern Med. 2014 Apr;174(4):577-87. doi: 10.1001/jamainternmed.2013.14547. PMID: 24566947. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/24566947/ ; https://jamanetwork.com/journals/jamainternalmedicine/fullarticle/10.1001/jamainternmed.2013.14547 ; https://jamanetwork.com/journals/jamainternalmedicine/fullarticle/1832195 ;

[23] Tonstad S, Stewart K, Oda K, Batech M, Herring RP, Fraser GE. Vegetarian diets and incidence of diabetes in the Adventist Health Study-2. Nutr Metab Cardiovasc Dis. 2013 Apr;23(4):292-9. doi: 10.1016/j.numecd.2011.07.004. Epub 2011 Oct 7. PMID: 21983060; PMCID: PMC3638849. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/21983060/ ; https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3638849/ ; https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3638849/pdf/nihms330464.pdf ; https://www.nmcd-journal.com/article/S0939-4753(11)00170-0/fulltext

[24] Par Pharmaceutical Inc. Capoten – captopril tablet. 2005 Mar.

[25] Staufenbiel I, Weinspach K, Förster G, Geurtsen W, Günay H. Periodontal conditions in vegetarians: a clinical study. Eur J Clin Nutr. 2013 Aug;67(8):836-40. doi: 10.1038/ejcn.2013.101. Epub 2013 May 29. PMID: 23714722. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/23714722/ ; https://www.nature.com/articles/ejcn2013101

[26] Hendricks JL, Marshall TA, Harless JD, Hogan MM, Qian F, Wefel JS. Erosive potentials of brewed teas. Am J Dent. 2013 Oct;26(5):278-82. PMID: 24479280. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/24479280/

[27] Chu CH, Pang KK, Lo EC. Dietary behavior and knowledge of dental erosion among Chinese adults. BMC Oral Health. 2010 Jun 3;10:13. doi: 10.1186/1472-6831-10-13. PMID: 20525244; PMCID: PMC2894740. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/20525244/ ; https://bmcoralhealth.biomedcentral.com/articles/10.1186/1472-6831-10-13 ; https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC2894740/ ; https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC2894740/pdf/1472-6831-10-13.pdf

[28] Tomljenovic L. Aluminum and Alzheimer's disease: after a century of controversy, is there a plausible link? J Alzheimers Dis. 2011;23(4):567-98. doi: 10.3233/JAD-2010-101494. PMID: 21157018. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/21157018/ ; https://content.iospress.com/articles/journal-of-alzheimers-disease/jad101494

[29] Polizzi S, Pira E, Ferrara M, Bugiani M, Papaleo A, Albera R, Palmi S. Neurotoxic effects of aluminium among foundry workers and Alzheimer's disease. Neurotoxicology. 2002 Dec;23(6):761-74. doi: 10.1016/S0161-813X(02)00097-9. PMID: 12520766. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/12520766/ ; https://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S0161813X02000979?via%3Dihub ; https://reader.elsevier.com/reader/sd/pii/S0161813X02000979?token=AA2DA79B778B373C3620DD5B6B7C017875D0336066C93618FA009AB0EB3DF2E06C304775F3339EE72409322609C58F90&originRegion=eu-west-1&originCreation=20220222123552

[30] Fimreite N, Hansen OO, Pettersen HC. Aluminum concentrations in selected foods prepared in aluminum cookware, and its implications for human health. Bull Environ Contam Toxicol. 1997 Jan;58(1):1-7. doi: 10.1007/s001289900292. PMID: 8952918. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/8952918/ ; https://link.springer.com/article/10.1007/s001289900292

[31] Chenery EM. A preliminary study of aluminium and the tea bush. Plant and Soil. 1955 March; 6(2): 174-200. https://link.springer.com/article/10.1007/BF01343446

[32] World Health Organization, Geneva. Safety evaluation of certain contaminants in food. Prepared by the Sixty-fourth meeting of the Joint FAO/WHO Expert Committee on Food Additives (JECFA). FAO Food Nutr Pap. 2006;82:1-778. PMID: 17340910. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/17340910/

[33] Trond Peder Flaten, Aluminium in tea—concentrations, speciation and bioavailability, Coordination Chemistry Reviews, Volume 228, Issue 2, 2002, Pages 385-395, ISSN 0010-8545, https://doi.org/10.1016/S0010-8545(02)00036-X ; https://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S001085450200036X

[34] Butterworth KR, Drewitt PN, Springall CD, Moorhouse SR, Young M, Hughes JT. Bioavailability of aluminum. The Lancet. 1992 Jun 13; 339(8807):1489, 13 June 1992. https://www.thelancet.com/journals/lancet/article/PII0140-6736(92)92094-V/fulltext

[35] Wu J, Zhou CY, Wong MK, Lee HK, Ong CN. Urine levels of aluminum after drinking tea. Biol Trace Elem Res. 1997 Jun;57(3):271-80. doi: 10.1007/BF02785295. PMID: 9359993. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/9359993/ ; https://link.springer.com/article/10.1007/BF02785295

[36] Karak T, Bhagat RM, Trace elements in tea leaves, made tea and tea infusion: A review, Food Research International, Volume 43, Issue 9, 2010, Pages 2234-2252, ISSN 0963-9969, https://doi.org/10.1016/j.foodres.2010.08.010 ; https://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S0963996910002917 ; https://reader.elsevier.com/reader/sd/pii/S0963996910002917?token=DDEC7E27DF4B0BB1B14F6D5C5910C8649DB086067E0BD4C6CFA68A376A844C8D55F9B863F6CEDEA578AE10F9EA2C3841&originRegion=eu-west-1&originCreation=20220222132503

[37] Santos F, Massie MD, Chan JC. Risk factors in aluminum toxicity in children with chronic renal failure. Nephron. 1986;42(3):189-95. doi: 10.1159/000183665. PMID: 3511396. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/3511396/

[38] Veríssimo MI, Gomes MT. Aluminium migration into beverages: are dented cans safe? Sci Total Environ. 2008 Nov 1;405(1-3):385-8. doi: 10.1016/j.scitotenv.2008.05.045. Epub 2008 Jul 30. PMID: 18672271. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/18672271/ ; https://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S0048969708006220?via%3Dihub ; https://reader.elsevier.com/reader/sd/pii/S0048969708006220?token=C1AA9AF0386D1572BB9F745DB3259108DC2448574FDADCA7C491C2AA050E3D31A0D3C81B5CDD2558EBCA1284E3C138D9&originRegion=eu-west-1&originCreation=20220222132821

[39] Olvera-García V, Castaño-Tostado E, Rezendiz-Lopez RI, Reynoso-Camacho R, González de Mejía E, Elizondo G, Loarca-Piña G. Hibiscus sabdariffa L. extracts inhibit the mutagenicity in microsuspension assay and the proliferation of HeLa cells. J Food Sci. 2008 Jun;73(5):T75-81. doi: 10.1111/j.1750-3841.2008.00781.x. PMID: 18577016. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/18577016/ ; https://ift.onlinelibrary.wiley.com/doi/10.1111/j.1750-3841.2008.00781.x ; https://ift.onlinelibrary.wiley.com/doi/epdf/10.1111/j.1750-3841.2008.00781.x

[40] Carlsen MH, Halvorsen BL, Holte K, Bøhn SK, Dragland S, Sampson L, Willey C, Senoo H, Umezono Y, Sanada C, Barikmo I, Berhe N, Willett WC, Phillips KM, Jacobs DR Jr, Blomhoff R. The total antioxidant content of more than 3100 foods, beverages, spices, herbs and supplements used worldwide. Nutr J. 2010 Jan 22; 9:3. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC2841576/bin/1475-2891-9-3-S1.PDF

[41] Komes D, Horžić D, Belščak A, Ganić KK, Vulić I, Green tea preparation and its influence on the content of bioactive compounds, Food Research International, Volume 43, Issue 1, 2010, Pages 167-176, ISSN 0963-9969, https://doi.org/10.1016/j.foodres.2009.09.022. https://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S0963996909002877

[42] Chang YC, Huang HP, Hsu JD, Yang SF, Wang CJ. Hibiscus anthocyanins rich extract-induced apoptotic cell death in human promyelocytic leukemia cells. Toxicol Appl Pharmacol. 2005 Jun 15;205(3):201-12. doi: 10.1016/j.taap.2004.10.014. Epub 2004 Dec 7. PMID: 15922006. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/15922006/ ; https://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S0041008X04004740?via%3Dihub ; https://reader.elsevier.com/reader/sd/pii/S0041008X04004740?token=1FB70EFE621BB31CABBCC56E62A54AA546A2B16D47C66E9CE562BABCF79A498653FA3F164598EC61363D24F2F2115C8E&originRegion=eu-west-1&originCreation=20220222144800

 Hibiscus continual meta-analysis

Eindhoven

Publication date first version: 21 February 2022 | 12022_02-21 New Human Era NHE

Publication date last version: 21 April 2022 | 12022_04-21 New Human Era NHE

Author: Rody Mens - r.w.mens@student.tue.nl

Citation: Mens RW. 21 February 2022. Hibiscus continual meta-analysis; www.nutritionfactsnederlands.nl/videoscript/2022/2/22/hibiscus-alomvattend-artikel; https://www.researchgate.net/publication/358781010_Hibiscus_continual_meta-analysis

Compiled for Nutritionfactsnederlands.nl, which is a website dedicated to the exploration of the impact of nutrition on health, started upon the findings of Dr. Michael Herschel Greger.

Some keywords: hibiscus, flor de Jamaica, sorrel, roselle, rose mallow, hardy hibiscus, rose of Sharon, hypericum calycinum, ibískos, ἰβίσκος, rose of Althea, garden hibiscus, hibiscus syriacus, tropical hibiscus, red zinger, tea, hibiscus blossom, sabdariffa Sudan, kaasjeskruidfamilie, mallow, malvaceae, antioxidant, blood pressure, cholesterol, body fat, LDL, hypertension, aluminum, manganese, cancer, kanker, vet, bloeddruk, aluminium, mangaan, thee, kaasjeskruid, hypertensie

Summary: The dried petals of the hibiscus flower may help as nutrition for the cardiovascular system, may potentially help as nutrition against cancer and may help as nutrition for the immune system.

Hibiscus picture provided by Eba Marie available at https://www.pexels.com/photo/wood-dawn-red-caffeine-8851226/

Disclaimer

My disclaimer on the service limiting my (lawful) liability, and thus establishing the terms of use for the extend of my support for your uses of the information given, which disclaimer I have written to prerequisitially cover any wrong interpretation, or (exclusive or) validity in terms of incorrectness or (inclusive or) incompleteness, incompleteness because of a lower accuracy while having a high precision, of statements that might contain of what might be considered valuable information, that which information I am trying to convey as diligently as I currently at the time possibly can composed (as I keep developing, maintaining and operating on these files to keep improving both the accuracy and the precision of the information) and thus reasonably believed to be reliable by the use of those such specifically formulated statements, reads as follows:

The information that follows, although as diligently as currently at the time possible composed, and thus reasonably believed to be reliable, written or (inclusive or) compiled by Rody Wick Mens and provided thus shared with the best and most honest intentions in mind staying trustworthy, is always still limited to the writers personal interpreter at that time, for which reason it is possibly in your country of staying probably only to be used for educational purposes and not legally defined as "medical advice" for which reason no liability for its interpretation, correctness and completeness can be granted as I want to emphasize that I only take responsibility, but without lawful liability, for the statements in scientific papers on experimental research that I have explicitly done and published myself, and rightfully regard that the interpretation, correctness and completeness of information that other researchers are publishing is their responsibility without lawful liability, which also safeguards my integrity with absolute lawful independence defending and indemnifying the writer harmless from any claims of harm and thus maintaining the reader to be responsible for its acts upon the provided thus shared information, as use of this information thus constitutes acknowledgement and acceptance of the writings limitations places the use of it solely at the user’s own risk as the information provided is provided “as is” without representations, warranties, conditions and indemnities of any kind, either express or implied, and it may therefore thus be better advised to always contact and consult a physician that is lawfully bonded to be able to be a professional health care provider which physician also probably may have government monopolized legal liability in your country of staying, before making any major changes to your lifestyle such as changes to diet, exercise, or (inclusive or) adjustment in dosages of supplemental substances (e.g., substances which a lot of people consider to be called a “pharmaceutical”, “pharmakon”, “medicine”, “medication”, “drug”, “remedy” and “nutraceutical”, of which category of substances I think people should be beware of possible negative complications due to interactions with other personal habitually used substances) routine such that the physician can help a person with the consideration of implementing lifestyle changes that might help a person in their personal specific situation taking into account the individual bodily conditions, meaning that the information given is not intended as nor implied to be a substitute for legally defined “professional medical advice”, “professional medical diagnosis” nor “professional medical treatment”, and that the information is only intended to complement the informational exchange relationship between physicians and patients while not intending, implying nor creating an impression to be a substitute for it as it does not constitute a lawful physician-patient relationship, because I think that it is important that if and when it is absolutely necessary, as sick people should be the ones visiting physicians and presumably healthy people should not (please note that I use the word physician here in lawful government monopolized context and thus not talking about a researchers which could advise people on preventative healthcare, and also since most major health organizations agree that there is the risk for serious harm for people in establishing a regular physician-patient relationship, and all major health organizations have agreed that routine annual checkups for healthy adults should be abandoned because of the reason that establishing a relationship with a physician opens the door for people to become an active patient the more they see their physicians which the more likely someone is to be tested which in turn leads to the more likely people are to be treated for either better or (exclusive or) worse which increase in treatments is because of bad incentives originating from a to a free market situation compared relatively low competitive governmental monopolized health care system, and although it might at first seem to be a good idea, a long-standing familiarity with a patient is rarely necessary in order to provide excellent care in times of need in a government monopolized healthcare system, however in the case of a constantly free market competition-based improving healthcare situation, seeking help from a trusted personal physician could definitely be recommended because developing a partnership with good communication focused on improving the quality and time-quantity of your life and in case of need if you want to get yourself and the ones dear to you the best available personalized treatment, it is something that I think anyone should want and which achievement is probably well worth the hours required in the search), people seek services such as obtaining advice from a physician who could monitor their bodily condition while undergoing health-significant lifestyle changes and thus working together, possibly towards the same goal, in which conversations I can encourage people to ask physicians any questions that one may have regarding their bodily condition and the possible effects of the changes, which for example include a relatively large change in dietary practices, in which conversations I am of opinion that physicians should accept (not necessarily respect) your lifestyle choices and not try to undermine them such as in the case that a certain physician has bad habits that should not have to lead to that certain physician giving unhealthy recommendations,  and one should look for a physician who is genuinely interested in and actively encouraging someone to become healthy through better self-care by that someone getting more actively involved in their own healthcare, of which these physicians are very knowledgeable and constantly learning about the care of a human being willing and able to clearly explain one’s present condition and the possible courses of action that one can take to test and treat one’s problems, and one who makes a conscious effort to avoid the use of medications and surgery only using these as a very last resort, and has an advocate function for you as patient willing to provide the patient with the best of care when in contact with specialists rather than just transferring the patient to the specialist care, and is in favor of second opinions of other physicians and researchers (one should hear about all of the available options along with their costs, risks, and advantages; and one should remember that as a patient one is the health care consumer and thus the customer which given should always grant that one the final say in all decisions and thus including the right to just say “No”, thus possibly refusing to accept a physicians concluding recommendations (e.g., on supervision, permission and prescription) but not necessarily disregarding the advice given as the information should be used to assemble a more broader picture of the landscape of information (never disregard professional medical advice or (inclusive or) delay in seeking it because of something you read in the writers’ texts; which refusals could be occurring when a physician does not provide convincing enough arguments to the customer which could potentially mean that the physicians arguments are internally flawed), which brings me to the point that anything in my writings that might be categorized as an opinion are to be considered my and thus the writer’s own personal views only.

Article: Hibiscus [Sources below]

The relatively often reddish colored dried petals of the flowers of the in the relatively warm temperate mediterranean, subtropical and tropical areas of the world growing hibiscus shrub plant genus (also called “flor de Jamaica” in the country Mexico, “sorrel” in the Caribbean areas, “roselle” in many parts of the world, also “rose mallow”, “hardy hibiscus”, “rose of Sharon” which name is often more specifically used to describe the not in the same family related hypericum calycinum, “ibískos”, “ἰβίσκος”, “rose of Althea” which word is often more specifically used for the garden hibiscus hibiscus syriacus, and “tropical hibiscus”) containing about 200 plant species, e.g., the hibiscus blossom sabdariffa Sudan, which genus is categorizable in the mallow malvaceae plant family (also called “kaasjeskruidfamilie”, “malvaceae sensu lato” and “malvaceae sensu”) which plant species are often used in tea (e.g. hibiscus tea also called “sour tea” because it tastes sour because it contains acids in it like citric acid [2] or (inclusive or) as the “zing” in red zinger tea) or (inclusive or) even higher in nutrients using the whole flower parts as high antioxidant smoothie fruit punches (as you can in the following proportions soak 1 (one) handful of dried hibiscus flowers cold brewing overnight and then blend with 1 (one) knuckle of fresh ginger, 1 (one) teaspoon of amla powder, 3 (three) tablespoons of date syrup or (exclusive or) blend in some dates, furthermore take 1 (one) handful of fresh dark leavy green mint leaves and some lemon juice to make a drink just to drink throughout the day which drink is cold storable in the fridge) are possible usable as:

> It may be useful as nutrition for the immune system since a study showed that consumption of an aqueous hibiscus extract like tea has impact on systemic antioxidant potential in relatively healthy human animal being subjects thus shown that the antioxidant phytonutrients in hibiscus are effectively absorbed in human animal bodies since the bioavailable of antioxidants in their bloodstream became raised. If you have people drinking just water for 10 (ten) hours then the antioxidant level in the bloodstreams slowly plummets thus the antioxidants we have accumulated in our bodies, i.a. by eating healthy foods, gets slowly used up throughout the day e.g., by fighting off free radicals, unless these people replenish your antioxidant stores by eating antioxidant rich foods like hibiscus extracts in which case it does not get used up totally over the span of those 10 (ten) hours of time. It was hard to get people to fast for 10 (ten) hours though which is why in addition to water, the researchers gave the study subjects something to eat of which they knew that it would not mess up their antioxidant measurements, which things to eat were white bread and cheese. If at the beginning of the experiment you instead gave people a single cup of hibiscus tea instead of the control group with water only you can see a nice spike in the antioxidant level in the blood stream within an hour of time. The spike effect disappears however unless you keep sipping hibiscus throughout the day or (exclusive or) eat something other than cheese on white sandwiches thus giving us a healthy antioxidant surplus all day long [1]. Using hibiscus in a beverage such as hibiscus tea might make the beverage one of the healthiest beverages since a study looking into 283 different beverages concluded that in terms of antioxidant power and concluded the healthiest thing to drink on the planet Earth may be a drink which contains the ingredient hibiscus such as hibiscus tea which is even higher in concentration of antioxidants than green matcha tea [40, 41].

> It may be useful as nutrition for the cardiovascular system since a research study pitted hibiscus against obesity in humans giving hibiscus to overweight individuals and showed reduced body mass but after 12 weeks on hibiscus, they only lost about 1,5 [kg] over placebo meaning that it is not very significant and also clearly no magic fix for body mass reduction by reducing the bad body fat percentage fraction [8].                              

                However the purported cholesterol-lowering property of hibiscus tea had looked a bit more promising as in some older studies it was suggested that as much as an 8 [%] reduction in cholesterol could occur when drinking 2 (two) cups a day over the time of 1 (one) month of research [9], but when all the studies are put together the results were pretty much a wash leading to the conclusion that available evidence from randomized control trials does not support in favor of hibiscus having the ability to significantly lower serum lipids [10]. This may be the case because only about 50 [%] of people seem to respond at all to drinking the equivalent of between 2 (two) to 5 (five) cups a day, though those that do respond to it may get a about a respectable 12 [%] drop in serum cholesterol levels [11], but this is nothing like the 30 [%] LDL cholesterol drop as human can get within weeks of eating a healthy enough plant-based diet [12]. So, hibiscus could work for cholesterol level lowering but the data is not promising in the sense that it could not work for the other about 50 [%] of human animals.

                Looking at human animal beings with high blood pressure this is where hibiscus may really shine for helping as nutrition for the cardiovascular system since high blood pressure is a disease affecting a billion (10^9) people and killing millions (10^6). Up until 2010 there was not sufficient high enough quality research out there to support the use of hibiscus tea to treat it [13], but since then randomized double-blind, placebo-controlled studies have been published where hibiscus tea is compared to artificially colored and flavored water that looks and tastes like hibiscus tea which led to the conclusion that the hibiscus tea did significantly better in lowering blood pressure [14]. The mechanism why hibiscus may work in lowering blood pressure is not something I have clearly laid out yet, but it does appear to boost nitric oxide production which could help our arteries relax making them able to dilate better and thus in that manner being able to lower the blood pressure [15]. Regardless of the mechanism an updated review acknowledged that the daily consumption of hibiscus tea may indeed significantly lower blood pressures in people with hypertension [16].

                Looking at how much it helps in lowering blood pressure and how this drop in blood pressure does compare to that of other interventions, the study titled “premier clinical trial” looked into lifestyle modification for blood pressure control. Realizing that about 9 (nine) out of 10 Americans are probably going to develop hypertension, they randomized 800 men and women with high blood pressure into one of 3 (three) groups. One was the control group the so-called advice only group where patients were just told to lose weight cut down on salt increase exercise and eat healthier, but in the two behavioral intervention groups they got serious with 18 face-to-face sessions, groups meetings, food diaries, monitored physical activity, monitored calorie intake and monitored sodium intake. One intervention group just concentrated on exercise and the other included exercise and diet. They pushed the DASH diet, high in fruits and vegetables, and low in full-fat dairy products and meat. In 6 (six) months of time they achieved a 4.3 point drop in systolic blood pressure compared to the control and doing slightly better than the lifestyle intervention without the diet modifications. A few points might not sound like a lot because that is like someone going from a blood pressure of 150 over 90 to a blood pressure of 146 over 90, but on a population scale a 5 point drop in the total number would result in a 14 [%] fewer stroke deaths, 9 [%] fewer fatal heart attacks, and 7 [%] fewer overall deaths every year [17].

                But a cup of hibiscus tea with each meal did not just lower blood pressure by 3 (three), 4 (four) or (exclusive or) 5 (five) points but by 7 (Seven) points, meaning for example from 129 down to 122 [14]. And when tested head-to-head against a market leading blood-pressure drug called captopril, 2 (two) cups of strong hibiscus tea every morning, using a total of 5 (five) tea bags for those 2 (two) cups was as effective in lowering blood pressure as a starting dose of 25 [mg] of captopril taken 2x (twice) a day meaning that hibiscus is found to be as effective as the use of a leading drug in lowering blood pressure and this without negative effects, while the drugs additional negative effects include everything from lack of strength, man boobs, down to impotence, with a whole lot in between, including rare cases of potentially fatal liver damage [18, 24]. There is even a mnemonic of CAPTOPRIL used by people to learn in physician education which could help in trying to memorize the major negative effects of this substance: {CAPTOPRIL: Cough, Angioedema, Proteinuria, Taste change, hypOtension, Pregnancy problems, Rash, Increased renin, Lower blood pressure}. It thus might be concluded that it could be as good as drugs, without the drug’s negative effects [18], and better than diet and exercise [17], however the lifestyle interventions were pretty wimpy as public health experts noted that the previously mentioned premier study was only asking for about 30 minutes of exercise a day, whereas the World Health Organization WHO is stating that 1 (one) hour a day should be considered as minimum requirement [19]. And diet-wise the lower the animal fat intake [20] and the more plant sources of protein the premier study participants were eating, the better the diet appeared to work [21], which may explain why vegetarian diets appear to work even better, and the more plant-based the lower the prevalence of hypertension [22]. Using the DASH diet the participants cut down on meat but are still eating it every day so would qualify as nonvegetarians in the Adventist 2 study which looked at 89,000 Californians and found that those who instead only ate meat on more like a weekly basis had 23 [%] lower rates of high blood pressure. Cutting out all meat except fish this rate became 38 [%] lower. Cutting out all meat showed that the vegetarians have less than half the rate and the vegans eating any vegan diet cutting out all animal protein and fat appeared to have thrown ¾ (three quarters) of their risk for this major disease killer because of high blood pressure related illnesses out of the window [23].

The same kind of stepwise drops is shown in diabetes mellitus rates as diets gets more and more plant-based and a drop in excess body weight was also a result such that only those eating completely plant-based diets fell into the ideal bodyweight category [23]. But one could ask if it may be that those eating plant-based have such lower blood pressure just because they are so skinny on average, but this is definitely not the case since those eating plant based just have a fraction of the diabetes risk even at the same body mass and even after controlling for body mass index BMI [23]. Looking at hypertension, the average American has a condition what is called prehypertension meaning that the top number of the blood pressure is between 120 and 139 and thus not yet hypertension which operationally defined starts at 140 but it means those people may be on their way of developing hypertension. Compared to the blood pressure of those eating whole food plant-based diets then the blood pressure was not 3 (three) points lower, not 4 (four) points lower, and not even 7 (seven) points lower, but this was even 28 points lower on average. It also being the case that the group used in this study eating the standard American diet was on average overweight with a body mass index BMI over 26 which was still better than most Americans at the time while the vegans had on average a trim BMI of 21 meaning about 36 pounds (which is about 16 [kg]) lighter in mass [23]. So, it may also be the case, and this about the only reason left, that those eating meat, eggs, dairy, and relatively more processed junk foods had such higher blood pressure was because they were overweight, maybe the diet per se had nothing to do with it.    

To solve that riddle we would have to find a group still eating the standard American diet but at the same time is on average as slim as an average vegan. To find a group that fit and trim for the study, they had to use long-distance endurance athletes, who ate the same crappy American diet but ran an average of 48 miles per week for a period of 21 years long. The study with these runners showing that when someone runs almost 2 (two) marathons a week for 20 years in which manner you can be as slim as a vegan no matter what you eat and using 2 (two) other group which are the vegans and the conventional diet group which were both relatively sedentary having less than an hour of exercise a week, leading to the conclusion that if you run an average of about a thousand miles every year only then you can relatively healthy rival some couch potato vegans in terms of blood pressure [23]. This of course does not mean and should not make you hesitant for doing both, but it is practical to know that it may be easier to just eat plants to achieve better blood pressure levels.

> It may also be effective as nutrition against cancer since a study showed that it is antimutagenic in human HeLa cells in vitro [39] and inducing cellular apoptosis in promyelocytic leukemia cells in vitro [42], but it is clear that more information is needed such as more rigorous in vivo studies.

> Considering safety, the concern may be raised that sour fruits, e.g., because of citric acid compound containment, boost the absorption of aluminum via a like mechanisms as sour fruits boost the absorption of iron, which boosting of absorption of aluminum is a bad thing for your body whereas the boosting of absorption of iron is not.

Aluminum is the third most abundant element on Earth and may not be good for our brain health as we learn through studying foundry workers who unfortunately often get exposed to relatively high levels of aluminum which exposure could induce neurotoxic effects. But even though the origin of brain diseases like Alzheimer’s are controversial it would be probably wise to be careful and to take steps to lessen human exposure to the metal aluminum [28, 29].  There are aluminum-containing drugs on the market like antacids that have the relatively highest containment level of aluminum, though aluminum compounds are also added to relatively more processed foods as anti-caking agents in like pancake mix, melting agents in American cheese, meat binders, gravy thickeners, rising agents in some baking powders, and dye-binders in candy. A fair conclusion would be that for health it is in terms of aluminum thus better to stick to relatively unprocessed foods [28]. However, if you cook foods in an aluminum pot, a significant amount can leach into the food when compared to cooking in stainless steel [30]. If you do the same thing with tea, though, you get a few milligrams of aluminum regardless of what type of pot you use, which is suggesting the aluminum is in the tea leaves or (exclusive or) tea leave bags itself [30]. And indeed back in the 1950s it was noticed that tea plants tend suck up aluminum from the soil [31], but like anything it is the dose that makes the poison, and according to the World Health Organization WHO the provisional tolerable weekly intake (which could be considered as a best guess at a safety limit) for aluminum is 2 [mg] per healthy kilogram of body weight (which is nearly a milligram per pound) per week meaning that someone with a mass around 70 [kg] (which is about 150 [pounds]) for better health probably should not ingest more than 20 [mg] of aluminum per day [32]. 1/5 (a fifth) of aluminum intake of this amount may come from beverages which translates to about 4 (four) [mg] a day [32], which in turn is e.g., the amount found in about 5 (five) cups of green, black, or (inclusive or) oolong tea [33]. This does not mean that we should not drink more than 5 (five) cups of tea a day because the amount of aluminum content in our bodies is not what we eat or drink, it is what we absorb [34]. If you only measured how much aluminum was in tea, it would seem as though a couple cups could double aluminum intake for the day, but if you measured the level of aluminum in people’s bodies after they drink tea you could come to the conclusion that it does not go up. This suggests that the bioavailability of aluminum in tea coming into the bloodstream is low which possibly is the case because most of the extractable aluminum in brewed tea is strongly bound to large phytonutrients that are not easily absorbed from the gastrointestinal tract, so it just passes right through you without actually getting into your body [34] with probably more than 90 [%] of the aluminum in tea is bound up to these kinds of matter [33].

Studies also show a large spike in aluminum excretion through the urine after drinking tea when compared to after drinking water. The only healthy way for something to get from our mouth to our bladder is to first be absorbed into our bloodstream, but in this research, they were not comparing the same quantity of tea to water. They had the study subject chug down about 8,5 (eight and a half) cups of tea, or (exclusive or) just drink water at their leisure, so they peed a lot more with the tea, so the aluminum content was no different tea versus water, suggesting that gross aluminum absorption from tea is unlikely and that only little aluminum is potentially available for absorption [35].

So though as few as 4 (four) cups of tea could provide 100 [%] of one’s daily aluminum limit when all would be absorbed, the percentage available for absorption in the intestine may be even less than 10 [%]. Therefore, it is unlikely that moderate amounts of tea drinking can have any harmful effects on humans [36]. However, that is for people with normal aluminum excretion. For example, tea may not be a good beverage for people with kidney failure, since they cannot get rid of aluminum as efficiently [37]. For most people though, most tea should not be a problem. Though if you drink tea out of a can, buy undented cans, as the aluminum in dented cans can leach into the liquid boosting aluminum levels by a factor of 8 (eight) sitting on store shelves for a year [38].

A study showed that there is a greater percentage of aluminum that gets from the hibiscus into the tea water but that there is less aluminum overall in the tea water in hibiscus tea than when compared to mate tea, black tea and green tea [3].  The question the is if the aluminum then gets from the tea water into our body, e.g., by absorption in our intestines, but we do not have that data it could be good to be on the safe side in which case we should assume the worst which is that hibiscus tea aluminum, unlike green and black tea aluminum, is completely absorbable. In that worst case scenario, based on this data and the World Health Organization WHO weekly safety limit we may not want to drink more than 15 cups of hibiscus tea a day which is about 3,5 [L] based on someone with a body mass of about 70 [kg] and for someone with a body mass of 35 [kg] which is an average for a 10 year old about 2 [L] should then be the limit.

However, more extensive testing relatively recently suggests levels may reach as high as about 2x (twice) as much meaning it should be no more than about 2 [L] a day for the 70 [kg] person, and no more than 1 (one) [L] for people of 35 [kg] and also for pregnant persons, every day [4].

Furthermore, hibiscus tea should be completely avoided by young humans under 6 (six) months old who should only be getting breast milk. The same is also the case for people who cannot efficiently excrete it, which e.g., might be the case in cases of people with kidney failure [4, 37].

Considering safety the concern may also be raised about manganese intake consequently of the manganese content in hibiscus tea in which consumption it may exceed recommended limits at relatively high intakes a day leading that for a human animal weighing about 70 [kg] it probably should not be recommended to drink more than 1 (one) liter [L] a day and a young human animal weighing about 35 [kg] which is an average for a 10 year old in which case this person should probably not want to regularly drink more than 2 (two) cups of hibiscus tea a day. Manganese is an essential trace mineral and a vital component of some of our most important antioxidant enzymes of which we probably only need about 2 (two) to 5 (five) [milligrams] a day, whereas 4 (four) cups of hibiscus tea can have as much as 17 [mg] averaging about 10 [mg] [4].

In a study in which women were given 15 cups a day for 4 (four) months they only saw an improvement in their anti-inflammatory antioxidant enzyme activity and no negative effects [5].
A study using 20 cups a day similarly showed no adverse short-term effects and importantly showed that retention of dietary manganese is relatively well-regulated thus showing that our body is not stupid since if we take too much in our body decreases the absorption and increases the excretion to get rid of excess intake effectively without harm done [6].  So even though tea drinkers may get 10 times the manganese load getting 10 or even 20 milligrams a day, the level in their blood is essentially identical meaning that there is little evidence that dietary manganese poses a risk [7].

That was regular tea though since I do not know yet about the absorption from hibiscus in which case to err on the side of caution, we should probably not routinely exceed the reference dose of 10 [mg] per day which amounts to only about 1 (one) liter a day for a 70 [kg] person and half a liter for a 35 [kg] person. So, drinking it using it as a substitute for drinking water like 2 (two) liters a day e.g., blending the hibiscus petals in not throwing them away effectively doubling aluminum content and increasing manganese concentrations by about 30 [%] which is something that could not be very decently advisable to do each day. Luckily there are a lot of other healthy beverages which can do for a substitute of water such as a relatively simple lemon water and lime water drink, or a relatively more advanced healthy vegetable smoothie.

Another health concern might be that even though those that eat plant-based diets appear to have superior periodontal health with less gum disease and fewer signs of inflammation like bleeding, people following plant-based diets have on average about twice the prevalence of dental erosions which are areas on the teeth where the enamel has thinned possibly because of the more frequent consumption of acidic fruits and vegetables [25]. This leads to the conclusion that we better should swish and rinse our mouths with water to clear the acid from our teeth after we eat something like citrus, including acidic beverages [26] such as the hibiscus tea which is also called sour tea [9]. Researchers at the University of Iowa dental school tested 25 different popular teas, and found two with a pH under 3, meaning equivalently as acidic as orange juice or coca cola. These were Tazo’s passion and Bigelow’s red raspberry, both of tea sorts containing hibiscus as their first ingredient, which is that part which also brings the zing to red zinger tea [26]. To see if the teas could actually dissolve teeth, they took 30 extracted molars from people, and indeed, out of the 5 (five) teas tested, the greatest erosion came from soaking teeth in the tea with the most hibiscus.

Now, to be clear, they left the tooth sitting in the tea for 25 hours straight, but this was to simulate a lifetime of exposure. The bottom line is that herbal teas are potentially erosive, particularly fruity and citrusy teas with ingredients like hibiscus, but it all depends on a variety of factors. To minimize the erosive potential, we can also use a straw [26] and after consuming acidic food or drinks we should probably best rinse our mouth with water to help neutralize the acid [27].

Source references

[1] Frank T, Netzel G, Kammerer DR, Carle R, Kler A, Kriesl E, Bitsch I, Bitsch R, Netzel M. Consumption of Hibiscus sabdariffa L. aqueous extract and its impact on systemic antioxidant potential in healthy subjects. J Sci Food Agric. 2012 Aug 15;92(10):2207-18. doi: 10.1002/jsfa.5615. Epub 2012 Feb 13. PMID: 22331521. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/22331521/ ; https://onlinelibrary.wiley.com/doi/10.1002/jsfa.5615

[2] Haji Faraji M, Haji Tarkhani A. The effect of sour tea (Hibiscus sabdariffa) on essential hypertension. J Ethnopharmacol. 1999 Jun;65(3):231-6. doi: 10.1016/s0378-8741(98)00157-3. PMID: 10404421. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/10404421/ ; https://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S0378874198001573?via%3Dihub ; https://reader.elsevier.com/reader/sd/pii/S0378874198001573?token=CA60AFC34883D5378ED4D3BADE2ECB59AC7680F7BB65D8632F8F7385CEA2897313EE984DCEC7CAEF2AD95AD5A23D5BD6&originRegion=eu-west-1&originCreation=20220221210321

[3] Wróbel K, Wróbel K, Urbina EM. Determination of total aluminum, chromium, copper, iron, manganese, and nickel and their fractions leached to the infusions of black tea, green tea, Hibiscus sabdariffa, and Ilex paraguariensis (mate) by ETA-AAS. Biol Trace Elem Res. 2000 Winter;78(1-3):271-80. doi: 10.1385/BTER:78:1-3:271. PMID: 11314985. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/11314985/ ; https://link.springer.com/article/10.1385/BTER:78:1-3:271

[4] Malik J, Frankova A, Drabek O, Szakova J, Ash C, Kokoska L. Aluminium and other elements in selected herbal tea plant species and their infusions. Food Chem. 2013 Aug 15;139(1-4):728-34. doi: 10.1016/j.foodchem.2013.02.013. Epub 2013 Feb 16. PMID: 23561167. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/23561167/

[5] Davis CD, Greger JL. Longitudinal changes of manganese-dependent superoxide dismutase and other indexes of manganese and iron status in women. Am J Clin Nutr. 1992 Mar;55(3):747-52. doi: 10.1093/ajcn/55.3.747. PMID: 1550052. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/1550052/ ; https://academic.oup.com/ajcn/article-abstract/55/3/747/4715211?redirectedFrom=fulltext&login=false

[6] Finley JW, Penland JG, Pettit RE, Davis CD. Dietary manganese intake and type of lipid do not affect clinical or neuropsychological measures in healthy young women. J Nutr. 2003 Sep;133(9):2849-56. doi: 10.1093/jn/133.9.2849. PMID: 12949376. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/12949376/ ; https://academic.oup.com/jn/article/133/9/2849/4688166?login=false

[7] Hope S, Daniel K, Gleason KL, Comber S, Nelson M, Powell JJ. Influence of tea drinking on manganese intake, manganese status and leucocyte expression of MnSOD and cytosolic aminopeptidase P. Eur J Clin Nutr. 2006 Jan;60(1):1-8. doi: 10.1038/sj.ejcn.1602260. PMID: 16118651. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/16118651/ ; https://www.nature.com/articles/1602260

[8] Chang HC, Peng CH, Yeh DM, Kao ES, Wang CJ. Hibiscus sabdariffa extract inhibits obesity and fat accumulation, and improves liver steatosis in humans. Food Funct. 2014 Apr;5(4):734-9. doi: 10.1039/c3fo60495k. Epub 2014 Feb 19. PMID: 24549255. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/24549255/ ; https://pubs.rsc.org/en/content/articlelanding/2014/FO/c3fo60495k

[9] Mozaffari-Khosravi H, Jalali-Khanabadi BA, Afkhami-Ardekani M, Fatehi F. Effects of sour tea (Hibiscus sabdariffa) on lipid profile and lipoproteins in patients with type II diabetes. J Altern Complement Med. 2009 Aug;15(8):899-903. doi: 10.1089/acm.2008.0540. PMID: 19678781. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/19678781/ ; https://www.liebertpub.com/doi/10.1089/acm.2008.0540?url_ver=Z39.88-2003&rfr_id=ori%3Arid%3Acrossref.org&rfr_dat=cr_pub++0pubmed ; https://www.liebertpub.com/doi/pdf/10.1089/acm.2008.0540?download=true

[10] Wahabi HA, Alansary LA, Al-Sabban AH, Glasziuo P. The effectiveness of Hibiscus sabdariffa in the treatment of hypertension: a systematic review. Phytomedicine. 2010 Feb;17(2):83-6. doi: 10.1016/j.phymed.2009.09.002. Epub 2009 Oct 3. PMID: 19801187. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/19801187/ ; https://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S0944711309002293?via%3Dihub ; https://reader.elsevier.com/reader/sd/pii/S0944711309002293?token=F0366951D7C9B4A0FEC2F1B1753992387C21B2437FB7056B13D583DDCC38CD27DE1BFB839B23A5F3002FF327F2821468&originRegion=eu-west-1&originCreation=20220221222204

[11] Lin TL, Lin HH, Chen CC, Lin MC, Chou MC, Wang CJ. Hibiscus sabdariffa extract reduces serum cholesterol in men and women, Nutrition Research, Volume 27, Issue 3, 2007, Pages 140-145, ISSN 0271-5317, https://doi.org/10.1016/j.nutres.2007.01.007. (https://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S0271531707000280) ; https://reader.elsevier.com/reader/sd/pii/S0271531707000280?token=E5E93632125D19C3E9159E70BE724BEF0C0A5AF8FF3C2A3C1F24275F14FFD0B4BAE75E8954270AC471D76E4F30E8A0AE&originRegion=eu-west-1&originCreation=20220221222543

[12] Jenkins DJ, Kendall CW, Marchie A, Jenkins AL, Connelly PW, Jones PJ, Vuksan V. The Garden of Eden--plant based diets, the genetic drive to conserve cholesterol and its implications for heart disease in the 21st century. Comp Biochem Physiol A Mol Integr Physiol. 2003 Sep;136(1):141-51. doi: 10.1016/s1095-6433(02)00345-8. PMID: 14527636. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/14527636/ ; https://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S1095643302003458?via%3Dihub ; https://reader.elsevier.com/reader/sd/pii/S1095643302003458?token=4446464E44474444F7177157E525D4F1F4D06D9EB5FCAE686A6169C1D6DF4A7BEC0F4233DCF0DEA1820D574C11E24264&originRegion=eu-west-1&originCreation=20220221222716

[13] Wahabi HA, Alansary LA, Al-Sabban AH, Glasziuo P. The effectiveness of Hibiscus sabdariffa in the treatment of hypertension: a systematic review. Phytomedicine. 2010 Feb;17(2):83-6. doi: 10.1016/j.phymed.2009.09.002. Epub 2009 Oct 3. PMID: 19801187. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/19801187/ ; https://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S0944711309002293?via%3Dihub ; https://reader.elsevier.com/reader/sd/pii/S0944711309002293?token=747A700F313FF53D63D6B4C3A2A649B351424024003BA6B7F9B566EC6D383772700687014827073A2426FD248E1269D3&originRegion=eu-west-1&originCreation=20220221223239

[14] McKay DL, Chen CY, Saltzman E, Blumberg JB. Hibiscus sabdariffa L. tea (tisane) lowers blood pressure in prehypertensive and mildly hypertensive adults. J Nutr. 2010 Feb;140(2):298-303. doi: 10.3945/jn.109.115097. Epub 2009 Dec 16. PMID: 20018807. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/20018807/ ; https://academic.oup.com/jn/article/140/2/298/4600320?login=false ; https://watermark.silverchair.com/298.pdf?token=AQECAHi208BE49Ooan9kkhW_Ercy7Dm3ZL_9Cf3qfKAc485ysgAAAr8wggK7BgkqhkiG9w0BBwagggKsMIICqAIBADCCAqEGCSqGSIb3DQEHATAeBglghkgBZQMEAS4wEQQMhXcaz5AIWptVko_AAgEQgIICcrX7_I8WfPlzqgZRhsbjQj3Rv0Xd_OjszZ9IkBH2sHC-iCjooQzL5iOOVCkyRcvkUFwV7P76rzlzdYCOUOcflir-Mp-Yav2zFZ_NbRJUlcT8WdgeN8iyfnKTwructtsI2b1z9V3LGqaF23UG8EmXVHlfcpgZIoDHCHJaLLJ_dnAK43x3dITN_Fe_bR2aExJh5Bdom5c20V12SOMFESwrnpj5rEuvTgv-XICleXiQVvpu5ucC9wUHDXmP9wB7LbM1Ymcz6hVbx_ugn8nnepHdWQltRHT-eXIH_VOG16Zc1rvE9XtOPFthCBuBmpX9ILLSnTgP-XONJqBhpIRMEp4dbGo14xarU-fVURfX5XP_Kk5ZYkQaOTL-UUIfkYwTAhqNJWBQrcNqWHcqt-gdxFkwqOAC2IfBCtxvn3mw-ElBk6iuP9t09FhOrqvpgOgtVrcBLXTpYoe2AoLWn0v2hUsY-rJkMzf-mwgv3YIkbl9uhw_5zNOgEwAsjJf3PN_wlH6Ghc4rcir6kGjgTH3BVdN_WUXpr6SwA0MIrDl92BddihYbfLM2aPt9OifMTwf2Wum8_MdcRfOdO6sY96JBhSo8o12yjLn_PDdG3C3CJcvMsBfe7yEn5eTSjgsbJHYK3u-5Blw_0pvHZasIeBBVv2WviPTEEu6b6BYsFqN5DwZJjHwM2TVC_QZKpRVl7bocW-RM7oexTfZkj3lQ2diL6BWspT99ZtCr5KIArJU1ZQD7QA07FXO93Ynm8WQdJCCRidVcpVJB08oikz_O-QyhgaBv3uYnIZV0OGZIvjfZOmuLnWiXHVxtvYSUoLNFnvqnKcVDta3J

[15] Joven J, March I, Espinel E, Fernández-Arroyo S, Rodríguez-Gallego E, Aragonès G, Beltrán-Debón R, Alonso-Villaverde C, Rios L, Martin-Paredero V, Menendez JA, Micol V, Segura-Carretero A, Camps J. Hibiscus sabdariffa extract lowers blood pressure and improves endothelial function. Mol Nutr Food Res. 2014 Jun;58(6):1374-8. doi: 10.1002/mnfr.201300774. Epub 2014 Feb 24. PMID: 24668839. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/24668839/ ; https://onlinelibrary.wiley.com/doi/10.1002/mnfr.201300774 ; https://onlinelibrary.wiley.com/doi/epdf/10.1002/mnfr.201300774

[16] Hopkins AL, Lamm MG, Funk JL, Ritenbaugh C. Hibiscus sabdariffa L. in the treatment of hypertension and hyperlipidemia: a comprehensive review of animal and human studies. Fitoterapia. 2013 Mar; 85:84-94. doi: 10.1016/j.fitote.2013.01.003. Epub 2013 Jan 17. PMID: 23333908; PMCID: PMC3593772. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/23333908/ ; https://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S0367326X13000063?via%3Dihub ; https://reader.elsevier.com/reader/sd/pii/S0367326X13000063?token=14C4526B912AC5C905E04A7FBD99D5A0C57B212FE8FF37CDD7DF1016FC874D48EF2700D86B07E24A000A2D8D96F68B99&originRegion=eu-west-1&originCreation=20220221223855 ; https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3593772/ ; https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3593772/pdf/nihms444438.pdf

[17] Appel LJ, Champagne CM, Harsha DW, Cooper LS, Obarzanek E, Elmer PJ, Stevens VJ, Vollmer WM, Lin PH, Svetkey LP, Stedman SW, Young DR; Writing Group of the PREMIER Collaborative Research Group. Effects of comprehensive lifestyle modification on blood pressure control: main results of the PREMIER clinical trial. JAMA. 2003 Apr 23-30;289(16):2083-93. doi: 10.1001/jama.289.16.2083. PMID: 12709466. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/12709466/ ; https://jamanetwork.com/journals/jama/fullarticle/1357324

[18] Herrera-Arellano A, Flores-Romero S, Chávez-Soto MA, Tortoriello J. Effectiveness and tolerability of a standardized extract from Hibiscus sabdariffa in patients with mild to moderate hypertension: a controlled and randomized clinical trial. Phytomedicine. 2004 Jul;11(5):375-82. doi: 10.1016/j.phymed.2004.04.001. PMID: 15330492. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/15330492/ ; https://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S0944711304000029?via%3Dihub ; https://reader.elsevier.com/reader/sd/pii/S0944711304000029?token=F7EBEEDF0A794A02E97016C6E8102C63535DD9C32BE93AE9AC1F145800A46CF28336BDC6A28A608BD12C8B201415F508&originRegion=eu-west-1&originCreation=20220221224907

[19] Beilin LJ, Burke V, Puddey IB. Effects of exercise and weight loss on hypertension. JAMA. 2003 Aug 20;290(7):887; author reply 887-8. doi: 10.1001/jama.290.7.887-a. PMID: 12928461. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/12928461/ ; https://jamanetwork.com/journals/jama/fullarticle/10.1001/jama.290.7.887-a

[20] Lin PH, Wang Y, Grambow SC, Goggins W, Almirall D. Dietary saturated fat intake is negatively associated with weight maintenance among the PREMIER participants. Obesity (Silver Spring). 2012 Mar;20(3):571-5. doi: 10.1038/oby.2011.17. Epub 2011 Feb 17. PMID: 21331065. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/21331065/ ; https://onlinelibrary.wiley.com/doi/full/10.1038/oby.2011.17 ; https://onlinelibrary.wiley.com/doi/epdf/10.1038/oby.2011.17

[21] Wang YF, Yancy WS Jr, Yu D, Champagne C, Appel LJ, Lin PH. The relationship between dietary protein intake and blood pressure: results from the PREMIER study. J Hum Hypertens. 2008 Nov;22(11):745-54. doi: 10.1038/jhh.2008.64. Epub 2008 Jun 26. PMID: 18580887. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/18580887/ ; https://www.nature.com/articles/jhh200864 ;

[22] Yokoyama Y, Nishimura K, Barnard ND, Takegami M, Watanabe M, Sekikawa A, Okamura T, Miyamoto Y. Vegetarian diets and blood pressure: a meta-analysis. JAMA Intern Med. 2014 Apr;174(4):577-87. doi: 10.1001/jamainternmed.2013.14547. PMID: 24566947. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/24566947/ ; https://jamanetwork.com/journals/jamainternalmedicine/fullarticle/10.1001/jamainternmed.2013.14547 ; https://jamanetwork.com/journals/jamainternalmedicine/fullarticle/1832195 ;

[23] Tonstad S, Stewart K, Oda K, Batech M, Herring RP, Fraser GE. Vegetarian diets and incidence of diabetes in the Adventist Health Study-2. Nutr Metab Cardiovasc Dis. 2013 Apr;23(4):292-9. doi: 10.1016/j.numecd.2011.07.004. Epub 2011 Oct 7. PMID: 21983060; PMCID: PMC3638849. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/21983060/ ; https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3638849/ ; https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3638849/pdf/nihms330464.pdf ; https://www.nmcd-journal.com/article/S0939-4753(11)00170-0/fulltext

[24] Par Pharmaceutical Inc. Capoten – captopril tablet. 2005 Mar.

[25] Staufenbiel I, Weinspach K, Förster G, Geurtsen W, Günay H. Periodontal conditions in vegetarians: a clinical study. Eur J Clin Nutr. 2013 Aug;67(8):836-40. doi: 10.1038/ejcn.2013.101. Epub 2013 May 29. PMID: 23714722. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/23714722/ ; https://www.nature.com/articles/ejcn2013101

[26] Hendricks JL, Marshall TA, Harless JD, Hogan MM, Qian F, Wefel JS. Erosive potentials of brewed teas. Am J Dent. 2013 Oct;26(5):278-82. PMID: 24479280. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/24479280/

[27] Chu CH, Pang KK, Lo EC. Dietary behavior and knowledge of dental erosion among Chinese adults. BMC Oral Health. 2010 Jun 3;10:13. doi: 10.1186/1472-6831-10-13. PMID: 20525244; PMCID: PMC2894740. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/20525244/ ; https://bmcoralhealth.biomedcentral.com/articles/10.1186/1472-6831-10-13 ; https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC2894740/ ; https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC2894740/pdf/1472-6831-10-13.pdf

[28] Tomljenovic L. Aluminum and Alzheimer's disease: after a century of controversy, is there a plausible link? J Alzheimers Dis. 2011;23(4):567-98. doi: 10.3233/JAD-2010-101494. PMID: 21157018. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/21157018/ ; https://content.iospress.com/articles/journal-of-alzheimers-disease/jad101494

[29] Polizzi S, Pira E, Ferrara M, Bugiani M, Papaleo A, Albera R, Palmi S. Neurotoxic effects of aluminium among foundry workers and Alzheimer's disease. Neurotoxicology. 2002 Dec;23(6):761-74. doi: 10.1016/S0161-813X(02)00097-9. PMID: 12520766. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/12520766/ ; https://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S0161813X02000979?via%3Dihub ; https://reader.elsevier.com/reader/sd/pii/S0161813X02000979?token=AA2DA79B778B373C3620DD5B6B7C017875D0336066C93618FA009AB0EB3DF2E06C304775F3339EE72409322609C58F90&originRegion=eu-west-1&originCreation=20220222123552

[30] Fimreite N, Hansen OO, Pettersen HC. Aluminum concentrations in selected foods prepared in aluminum cookware, and its implications for human health. Bull Environ Contam Toxicol. 1997 Jan;58(1):1-7. doi: 10.1007/s001289900292. PMID: 8952918. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/8952918/ ; https://link.springer.com/article/10.1007/s001289900292

[31] Chenery EM. A preliminary study of aluminium and the tea bush. Plant and Soil. 1955 March; 6(2): 174-200. https://link.springer.com/article/10.1007/BF01343446

[32] World Health Organization, Geneva. Safety evaluation of certain contaminants in food. Prepared by the Sixty-fourth meeting of the Joint FAO/WHO Expert Committee on Food Additives (JECFA). FAO Food Nutr Pap. 2006;82:1-778. PMID: 17340910. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/17340910/

[33] Trond Peder Flaten, Aluminium in tea—concentrations, speciation and bioavailability, Coordination Chemistry Reviews, Volume 228, Issue 2, 2002, Pages 385-395, ISSN 0010-8545, https://doi.org/10.1016/S0010-8545(02)00036-X ; https://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S001085450200036X

[34] Butterworth KR, Drewitt PN, Springall CD, Moorhouse SR, Young M, Hughes JT. Bioavailability of aluminum. The Lancet. 1992 Jun 13; 339(8807):1489, 13 June 1992. https://www.thelancet.com/journals/lancet/article/PII0140-6736(92)92094-V/fulltext

[35] Wu J, Zhou CY, Wong MK, Lee HK, Ong CN. Urine levels of aluminum after drinking tea. Biol Trace Elem Res. 1997 Jun;57(3):271-80. doi: 10.1007/BF02785295. PMID: 9359993. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/9359993/ ; https://link.springer.com/article/10.1007/BF02785295

[36] Karak T, Bhagat RM, Trace elements in tea leaves, made tea and tea infusion: A review, Food Research International, Volume 43, Issue 9, 2010, Pages 2234-2252, ISSN 0963-9969, https://doi.org/10.1016/j.foodres.2010.08.010 ; https://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S0963996910002917 ; https://reader.elsevier.com/reader/sd/pii/S0963996910002917?token=DDEC7E27DF4B0BB1B14F6D5C5910C8649DB086067E0BD4C6CFA68A376A844C8D55F9B863F6CEDEA578AE10F9EA2C3841&originRegion=eu-west-1&originCreation=20220222132503

[37] Santos F, Massie MD, Chan JC. Risk factors in aluminum toxicity in children with chronic renal failure. Nephron. 1986;42(3):189-95. doi: 10.1159/000183665. PMID: 3511396. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/3511396/

[38] Veríssimo MI, Gomes MT. Aluminium migration into beverages: are dented cans safe? Sci Total Environ. 2008 Nov 1;405(1-3):385-8. doi: 10.1016/j.scitotenv.2008.05.045. Epub 2008 Jul 30. PMID: 18672271. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/18672271/ ; https://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S0048969708006220?via%3Dihub ; https://reader.elsevier.com/reader/sd/pii/S0048969708006220?token=C1AA9AF0386D1572BB9F745DB3259108DC2448574FDADCA7C491C2AA050E3D31A0D3C81B5CDD2558EBCA1284E3C138D9&originRegion=eu-west-1&originCreation=20220222132821

[39] Olvera-García V, Castaño-Tostado E, Rezendiz-Lopez RI, Reynoso-Camacho R, González de Mejía E, Elizondo G, Loarca-Piña G. Hibiscus sabdariffa L. extracts inhibit the mutagenicity in microsuspension assay and the proliferation of HeLa cells. J Food Sci. 2008 Jun;73(5):T75-81. doi: 10.1111/j.1750-3841.2008.00781.x. PMID: 18577016. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/18577016/ ; https://ift.onlinelibrary.wiley.com/doi/10.1111/j.1750-3841.2008.00781.x ; https://ift.onlinelibrary.wiley.com/doi/epdf/10.1111/j.1750-3841.2008.00781.x

[40] Carlsen MH, Halvorsen BL, Holte K, Bøhn SK, Dragland S, Sampson L, Willey C, Senoo H, Umezono Y, Sanada C, Barikmo I, Berhe N, Willett WC, Phillips KM, Jacobs DR Jr, Blomhoff R. The total antioxidant content of more than 3100 foods, beverages, spices, herbs and supplements used worldwide. Nutr J. 2010 Jan 22; 9:3. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC2841576/bin/1475-2891-9-3-S1.PDF

[41] Komes D, Horžić D, Belščak A, Ganić KK, Vulić I, Green tea preparation and its influence on the content of bioactive compounds, Food Research International, Volume 43, Issue 1, 2010, Pages 167-176, ISSN 0963-9969, https://doi.org/10.1016/j.foodres.2009.09.022. https://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S0963996909002877

[42] Chang YC, Huang HP, Hsu JD, Yang SF, Wang CJ. Hibiscus anthocyanins rich extract-induced apoptotic cell death in human promyelocytic leukemia cells. Toxicol Appl Pharmacol. 2005 Jun 15;205(3):201-12. doi: 10.1016/j.taap.2004.10.014. Epub 2004 Dec 7. PMID: 15922006. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/15922006/ ; https://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S0041008X04004740?via%3Dihub ; https://reader.elsevier.com/reader/sd/pii/S0041008X04004740?token=1FB70EFE621BB31CABBCC56E62A54AA546A2B16D47C66E9CE562BABCF79A498653FA3F164598EC61363D24F2F2115C8E&originRegion=eu-west-1&originCreation=20220222144800