Chocolade en Risico op Beroerte

Het probleem met het publiceren van onderzoek over chocolade is dat de pers erop springt en er te eenvoudig en sensatiegericht over praat. Dan begint het geld te rollen bij de snoepbedrijven, en vertroebelt de berichtgeving; maar verloren in dat alles is er wel een belangrijk punt, namelijk dat de flavonoïden fytonutriënten in cacao heilzaam lijken te zijn.

De suiker in de chocolade is niet goed voor ons. Het vet en de overtollige calorieën in chocolade zijn niet goed voor ons. Maar natuurlijke cacaopoeder kan worden beschouwd als gezonde voeding. Dus het toevoegen van cacao aan een smoothie of havermout of wat dan ook, zou gezondheidsbevorderend zijn.

Maar idealiter kies je onbewerkte, rauwe cacao, aangezien de flavonoïden de bitterheid aan cacao geven, dus proberen ze om cacao te bewerken met alkali om ze opzettelijk te vernietigen. Dus als het gaat om cacao, hoe bitterder hoe beter. In mijn video over chocolade en slagader werking liet ik zien hoe donkere chocolade de werking van de kransslagaders in het hart zou kunnen verbeteren binnen twee uur na de consumptie ervan, met gebruik van angiografie, maar er zijn enkele bloedvaten die je kunt visualiseren met je ogen, de bloedvaten in je ogen.

Twee uur na het eten van pure chocolade is er een significante verbetering in het vermogen van de kleine bloedvaten in de ogen om te verwijden. Hoe zit het met de bloedvaten in je benen?

Perifere slagader ziekte, de atherosclerose in de slagaders die je ledematen voeden leidt tot claudicatio, een krampachtige pijn in de kuiten wanneer je oefeningen probeert te doen. Dit komt door de verminderde doorbloeding. Dus werden de maximale loopafstand en de maximale wandeltijd onderzocht bij 20 patiënten met perifere slagader ziekte, twee uur na het eten van pure chocolade, met een respectabele 85+% cacao, of na het eten van een reep melkchocolade.

Degenen die de donkere chocolade aten, konden ongeveer 11 meter meer lopen en ongeveer 17 seconden langer dan vóór de inname van donkere chocolade, maar na de melkchocolade waren ze zelfs niet in staat om zo ver te lopen als dat ze gewend waren. Dus cacao lijkt wel iets te bevatten dat nuttig is, maar een paar seconden hier en daar is niet voldoende.

Hoe zit het met genezing van atherosclerose, waarvan we tot aan 1977 niet eens dachten dat dat mogelijk was. Wacht even, wat is er gebeurd in '77? Dean Ornish begon pas in 1979 met publiceren over de genezing van hart-en vaatziekten. Nou, eigenlijk was het eerste bewijs van atherosclerose genezing met een cholesterolverlagend dieet en medicijnen niet bij de kransslagaders naar het hart, maar bij de femorale slagaders naar de benen.

Hoe zit het met de slagaders naar de hersenen? Nou, er is een non-invasieve manier om het arteriële functioneren in de hersenen te meten met behulp van transcraniële echografie. Als je iemand vraagt om z'n adem in te houden, dan zegt het brein, oh-oh, en begint het de slagaders te openen om de toegenomen bloedstroming te compenseren.

Maar als de slagaders in de hersenen verstijfd en verlamd zijn door atherosclerose, zijn ze niet in staat om zo veel en zo snel te openen zoals normaal gesproken, en er wordt dus gezegd dat ze een kleinere ingehouden adem index hebben, wat een risicofactor kan zijn voor beroerte.

Dus ontwierpen onderzoekers een experiment waarin zij de resultaten van chocolade vergeleken met iets neutraals zoals havermout. Dus kozen ze een lepel cacaopoeder of iets dergelijks? Nee. Een gerandomiseerde crossover studie van havermout versus een gefrituurde Mars bar. Wacht even, waarom een efrituurde Mars reep?

Nou, dit werd gepubliceerd in de Scottish Medical Journal, en blijkbaar zijn gefrituurde Mars repen snacks die sterk geassocieerd zijn met Schotland. Wacht even... Is dit gewoon een broodjeaapverhaal of zo? Nee. 627 fish & chips zaken in Schotland werden gekozen om de beschikbaarheid van deze delicatesse te bepalen. En meer dan 1 op de 5 zei: "Ja," en gaven aan dat ze tot 200 stuks per week verkopen. Je hoeft alleen de borden te volgen.

Dat ziet er ongeveer zo uit. In beslag gedompelde en gefrituurde Snickers repen en pizza waren blijkbaar minder populair. De onderzoekers concluderen dat het niet een broodjeaapverhaal is. Wat bemoedigend is, is dat ze enig bewijs van de penetrantie van het mediterrane dieet vonden, zij het in de vorm van een gefrituurde pizza.

Zou dit bij kunnen dragen aan een Schotland dat het hoogste aantal beroertes heeft in heel Europa? Nou, dit hebben ze op de proef gesteld en, interessant genoeg, bij mannen was er was een aanzienlijke daling ten opzichte van vrouwen. Misschien komen mannen van Mars, en vrouwen van Snickers? Ongeacht, hoe zit het met chocolade die niet is gefrituurd?

Er zijn al een paar bevolkingsstudies geweest die mensen over een bepaalde tijd hebben gevolgd, en hieruit is gekomen dat degenen die chocolade aten een lagere kans op een beroerte bleken te hebben, sindsdien is dit bevestigd in een ander onderzoek. Maar misschien is de consumptie van chocolade simpelweg gerelateerd aan ander gedrag dat gezond is voor het hart en hersenen. Net als dat mensen die veel bewegen meer voedsel moeten eten, dus misschien eten ze wel meer chocolade?

Ze hadden hier geen bewijs voor, maar je kan niet alles verklaren. Ik bedoel, om oorzaak en gevolg te bewijzen zou je mensen steekproefsgewijs moeten verdelen over twee groepen en de ene helft chocolade laten eten en de andere helft niet, en ze dan voor een decennium of twee volgen. Waarop één onderzoeker antwoordde: "dikke kans." Probeer jij maar eens mensen te vinden voor een onderzoek waar ze gerandomiseerd worden om 16 jaar lang geen chocolade te eten.

Verstopt Kokosolie de Slagaders?

Zelfs als er geen wetenschappalijk bewijs is, waarom zou je niet tenminste proberen om Alzheimer te behandelen met kokosolie?

Nou, in tegenstelling tot andere natuurlijke remedieën zoals saffraan, dat in staat was om beter te presteren dan het placebo en ook net zo goed leek te werken als het beste medicijn zonder de bijwerkingen, is kokosolie een van de zeldzame plantaardige bronnen van verzadigd vet, dat normaal alleen te vinden is in dieren, en dat de neiging heeft om LDL of slecht cholesterol te verhogen, de belangrijkste risicofactor voor onze nummer één doodsoorzaak: hartziekte.

Dus, ik bedoel, je wilt gedurende een paar dagen kokosolie geven aan iemand die de ziekte van Alzheimer heeft om te kijken of het een verschil uitmaakt? Prima! God, ik zou bijna alles proberen. Maar als je zoals verwacht geen verbetering ziet, zou ik aarzelen om het iemand op de lange termijn voor te schrijven.

Degenen die kokosolie verkopen zeggen dat je je geen zorgen hoeft te maken omdat kokosolie een verzadigd vet bevat dat geen cholesterol verhoogd. Je hoort hetzelfde van de vleesmensen.

De 'National Cattlemen's Beef Association' heeft het constant over hoe rundvlees verzadigd vet genaamd stearinezuur bevat, in tegenstelling tot die kwaadaardige verzadigde vetten, (palmitine, myristine en laurinezuren) die wel het cholesterolgehalte in het bloed verhogen, is van stearinezuur aangetoond dat het een neutraal effect heeft op het cholesterolgehalte in het bloed.

Nou, dat klopt ook, en rundvlees bevat inderdaad stearinezuur, maar raad eens wat er nog meer in zit? Het heeft twee keer zoveel palmitine en myristine zuren, waarvan ze dus hebben toegegeven dat dat het cholesterol verhoogd.

Het is net alsof Coca Cola zegt dat ze met zekerheid weten dat je niet aankomt door frisdrank doordat cola water bevat, en water heeft een neutraal effect heeft op gewichtstoename. Dat klopt, maar dat is niet het enige dat erin zit.

En hetzelfde geldt voor rundvlees, en hetzelfde met kokosolie. Jaren geleden heb ik dit onderzoek geprofileerd die had aangemerkt dat het cholesterolgehalte een stuk lager was bij een dieet met kokosolie, maar alleen in vergelijking met een boterdieet.

Je weet dat je een probleem hebt als de vergelijking met boter-rijke diëten de enige manier is om je product in een goed daglicht te zetten. Ja, het zorgde ervoor dat het slechte cholesterol omhoog ging, maar niet zo veel als bij boter, maar hoeveel zegt dat nou echt?

Dat was het qua wetenschap in de afgelopen tien jaar, maar vier nieuwe onderzoeken zijn recentelijk gepubliceerd: één bevolkingsonderzoek en drie klinische onderzoeken. Het bevolkingsonderzoek was gericht op Filipijnse vrouwen, en hoewel degenen die het meeste kokosolie aten ook het slechtste cholesterol hadden, hadden degenen die het meeste kokosolie aten ook meer overgewicht, wat alleen al je cholesterol kan verhogen.

Toen het feit dat de kokosolie-eters meer calorieën aten en meer overgewicht hadden, toen dat soortvan weggelaten werd, verloor de verhoging van cholesterol haar statistische significantie. Om daadwerkelijke factoren te controleren moet je het op de proef stellen.

De eerste klinische proef betrof twee eetlepels kokosolie per dag gedurende drie maanden. Het slechte cholesterol ging een beetje omhoog, maar niet aanzienlijk. Gedurende deze periode werd iedere persoon gedwongen om af te vallen door een caloriebeperkt dieet te volgen. Wanneer je afvalt, zou het LDL cholesterol op natuurlijke wijze moeten dalen. Het feit dat dat niet gebeurde, suggereert een nadelig effect van de kokosolie.

Het meest bemoedigende onderzoek was deze: een open-label (niet dubbelblind, geen controlegroep) pilot-onderzoek waarbij twee eetlepels kokosolie per dag gedurende een maand werd toegevoegd aan het normale dieet, verhoogde het cholesterol niet. Wanneer het getest werd in een beter ontworpen onderzoek (gerandomiseerd, cross-over onderzoek), verhoogde kokosolie het slechte cholesterol aanzienlijk.

Vandaar de aanbeveling van Walt Willett van Harvard, "Als je het gaat gebruiken, gebruik het spaarzaam." Kijk, als je zo gezond eet dat je LDL-cholesterol lager is dan 60 of 70, dan is het misschien geen probleem.

In tegenstelling tot verzadigde dierlijke vetten, veroorzaakt kokosolie niet die piek in ontstekingen onmiddellijk na het eten van dierlijke voeding, wat logisch is omdat, zoals je je zult herinneren, de dode bacteriële endotoxinen in dierlijke producten die door verzadigd vet in het lichaam worden meegevoerd, schuldig kunnen zijn.

In dit onderzoek, om een voorbeeld te noemen, werden de effecten van chocoladetaart gemaakt van kokosolie vlaszaadolie of levertraan vergeleken op de effecten op inflammatoire markers. Er was niet veel verandering in de inflammatoire genexpressie bij de kokos- of vlasolie koekjes, maar de levertraan koekjes leken inderdaad slechter te zijn.