Ketodiëten: spiergroei en botdichtheid
Een officiële standpuntnota van de International Society of Sports Nutrition over keto-diëten wijst op de ergolytische effecten van keto-diëten op trainingen van hoge én lage intensiteit.
Ergolytisch is het tegenovergestelde van ergogeen, wat prestatieverhogend betekent, terwijl ergolytisch een vermindering betekent van de atletische prestaties.
Voor niet-atleten kan ketose ook sportieve inspanningen ondermijnen.
Ketosis is gecorreleerd met verhoogde waargenomen inspanning en vermoeidheid en stemmingsstoornissen tijdens fysieke activiteit, wat erop wijst dat het vermogen en het verlangen om langdurige inspanning vol te houden nadelig beïnvloed kan worden bij het volgen van ketogene diëten voor gewichtsverlies.
Ik verwees al naar de afname van de gemeten spieromvang bij CrossFit-beoefenaars.
Een ketogeen dieet zou dus niet alleen de prestaties verzwakken bij duursporten, maar ook bij krachttraining.
Laat mensen acht weken lang alle standaard boven- en onderlichaam trainingsprotocollen doen – bench press, pull-ups, squats, deadlifts – en je stimuleert daarmee niet verrassend de spiermassa, tenzij je een keto-dieet volgt.
In dat geval is er geen significante verandering in spiermassa na al die inspanning.
Wie gerandomiseerd werd voor het niet-ketogene dieet voegde ongeveer 3 pond spiermassa toe, terwijl dezelfde hoeveelheid gewichtheffen op het ketodieet vaak spieren vermindert, een gemiddeld verlies van ongeveer 100 gram.
Op welke andere manier kun je acht weken gewichten heffen en geen spieren toevoegen, dan op een ketogeen dieet?
Zelfs keto-dieetvoorstanders noemen bodybuilding op een ketogeen dieet een oxymoron.
Hoe zit het met botverlies?
Helaas zijn botbreuken één van de bijwerkingen die onevenredig veel kinderen op ketogene diëten teisteren, samen met groeiachterstand en nierstenen.
Ketogene diëten kunnen gestaag botverlies veroorzaken, zoals gemeten in de ruggegraat, vermoedelijk omdat ketonen zuur zijn, en dus kunnen keto-diëten je in een "chronische acidotische staat" brengen.
Sommige klinische rapporten van kinderen op keto-diëten zijn echt hartverscheurend.
Een 9-jarig meisje leek het allemaal te krijgen – osteoporose, botbreuken, nierstenen – en toen kreeg ze een ontsteking van de alvleesklier en stierf.
Alvleesklierontsteking kan worden veroorzaakt door te veel vet in je bloed.
Eén vetrijke maaltijd kan de piek in triglyceriden in je bloedbaan vervijfvoudigen binnen enkele uren na het eten ervan, waardoor je risico loopt op een ontsteking van de alvleesklier.
Ze had een zeldzame genetische aandoening, glucose-transporterdeficiëntiesyndroom, een geboortedefect in het transporteren van bloedsuikers naar je hersenen.
Dit kan leiden tot dagelijkse epileptische aanvallen vanaf de kindertijd, maar een ketogeen dieet kan worden gebruikt om brandstof in hun hersenen te sluipen.
Dus een ketogeen dieet kan een uitkomst zijn voor de 1 op 90.000 gezinnen getroffen door deze aandoening.
Zoals altijd in de geneeskunde, draait het om risico's versus voordelen
Maar liefst tot 30% van de patiënten met epilepsie reageren niet op anti-epileptica, en de alternatieven, onder andere hersenoperaties, zijn niet fraai.
Zoals het implanteren van diepe elektroden door de schedel of zelfs het verwijderen van een hersenkwab.
Dit kan uiteraard tot ernstige bijwerkingen leiden, maar dat geldt ook voor dagelijkse aanvallen.
Dus als een ketogeen dieet helpt tegen aanvallen, kunnen de voordelen veel zwaarder wegen dan de nadelen.
Maar als je gewoon een dieet kiest om af te vallen, lijkt de kosten-batenanalyse toch echt de andere kant op te gaan.
Gelukkig hoef je je langetermijns- gezondheid niet te verpanden voor gewichtsverlies op korte termijn.
We krijgen het beste uit beide werelden door een gezond dieet te kiezen.
Denk aan die studie waaruit bleek dat het gewichtsverlies na het eten van het Low-carb Atkins-dieet voor een jaar bijna hetzelfde was als bij het eten van het vetarme Ornish-dieet?
De schrijvers concluderen:
Dit ondersteunt het aanbevelen van elk dieet waaraan een patiënt zich zal houden om af te vallen.
Dat lijkt me een vreselijk advies.
Er zijn kuren zoals het Laatste Kansdieet, dat bestond uit een vloeibare recept gemaakt van overgebleven bijproducten van een slachthuis, en wat betrokken was bij ongeveer 60 sterfgevallen.
Wel, het beloofde het leven van mensen te veranderen.
Een mislukte rechtszaak van één weduwnaar creëerde het precedent voor de wettelijke bescherming tegen dodelijke dieetboeken.
Je kunt een gezond koolhydraatarm dieet opstellen, of een ongezond vetarm dieet – een dieet van suikerspin bevat geen vet – maar de gevolgen voor de gezondheid van een typisch koolhydraatarm ketogeen dieet zoals Atkins verschillen enorm van een vetarm plantaardig dieet zoals dat van Ornish.
Niet alleen zouden ze lijnrecht tegenovergestelde effecten hebben op cardiovasculaire risicofactoren in theorie, op basis van vezels en verzadigd vet en cholesterolgehalte van hun representatieve maaltijdplannen, toen ze daadwerkelijk op de proef werden gesteld, bleek dat koolhydraatarme diëten de slagaderfunctie verstoren.
Na verloop van tijd wordt de bloedstroom naar de hartspier zelf verbeterd op een Ornish-achtig dieet en verminderd op een koolhydraatarm dieet.
Hartziekte heeft de neiging om voortgang te maken bij typische afvaldiëten, en te verslechteren bij koolhydraatarme diëten, maar kan omkeren door een Ornish dieet.
Aangezien hartaandoeningen de grootste moordenaar van mannen en vrouwen zijn, lijkt "het aanbevelen van elk dieet waar een patiënt zich aan houdt om af te vallen" nogal onverantwoordelijk.
Waarom niet aanbevelen om te roken?
Je kunt met sigaretten afvallen, net als met tuberculose of een metamfetamine verslaving, maar je valt niet af om de last voor je kistdragers te verminderen.
Referentiebronvermelding: