Ondanks het bewijs die 40 jaar teruggaat dat de component curcumine in de specerij kurkuma, een significante ontstekingsremmende werking bezat, werd het pas in 2005 voor het eerst getest op inflammatoire darmziekte. Waarom duurde het zo lang? Nou, wie gaat een ergelijke studie financieren? Een curry bedrijf?
Maar het gebrek aan corporate ondersteuning weerhield individuele artsen er niet van om het een keer te proberen, dat is wat deze New Yorkse artsen deden. Ze besloten om de komende vijf patiënten die de deur inliepen en colitis ulcerosa hadden, te vragen te suppleren met curcumine supplementen.
Colitis ulcerosa is een slopende, chronische, relapsing-remitting wat betekent dat het komt en gaat. Het is een ontstekingsdarmziekte die miljoenen treft. Zoals met de meeste ziekten, hebben we een heleboel medicijnen om mensen mee te behandelen, maar soms kunnen ze bijdragen aan ziektecomplicaties, waarvan de meest voorkomende misselijkheid, braken, hoofdpijn, uitslag, koorts, en ontsteking van de lever, alvleesklier en nieren zijn evenals het potentieel uitroeien van ons immuunsysteem, en onvruchtbaarheid.
En de meeste colitis ulcerosa patiënten moeten elke dag medicatie nemen voor de rest van hun leven, dus we hebben echt iets veiligs nodig om de ziekte onder controle te houden. Dus, hoe deden ze het op het specerij extract?
Over zijn geheel genomen ondervonden alle vijf patiënten verbeteringen aan het einde van het onderzoek, en vier van de vijf waren in staat om hun medicatie te verminderen of te elimineren. Ze hadden stevigere ontlasting, een minder frequente stoelgang, en minder buikpijn en krampen. Eén meldde zelfs minder last te hebben van de spierpijn die deze normaal voelde na hun trainingsschema. Maar dit was wat men noemt een 'open label' onderzoek, wat betekent dat de patiënten wisten dat ze iets namen, en dus een deel van de verbetering mogelijk toegeschreven kan worden aan een placebo-effect.
In 2013 vond een ander klein open-label pilotonderzoek bemoedigende resultaten bij een pediatrische populatie, maar wat nodig was, was een op grotere schaal, dubbelblind, placebo-gecontroleerd onderzoek. En hier gaan we!
Ze namen een groep mensen met een latente colitis ulcerosa en gaf hen ofwel kurkuma curcumine samen met hun typische anti-inflammatoire geneesmiddelen, of een placebo en hun medicijnen. In de placebogroep vielen 8 van 39 terug, wat betekent dat hun ziekte weer oplaaide. En in de curcumine groep? Slechts 2 van de 43, beduidend minder.
En terugval of niet, klinisch gezien verslechterde de placebogroep en werd de curcumine groep beter. En endoscopisch, het objectief visualiseren van de binnenkant van hun darmen, hetzelfde: een tendens naar slechter of beter. Vijf procent terugval in de curcumine groep, 20% terugval in de net conventionele zorggroep.
Het was een zodanig dramatisch verschil dat de onderzoekers zich afvroegen of hier sprake was van toeval. Hoewel de patiënten willekeurig aan een groep werden toegewezen, was er misschien sprake van een of ander toeval waardoor de curcumine groep uiteindelijk veel gezonder werden, en dus misschien was het een bizar voorval en niet de curcumine die verantwoordelijk was voor de resultaten.
Dus wat ze deden was het onderzoek met zes maanden verlengen, echter kreeg iedereen een placebo. Dus ze stopte met de curcumine om te zien of zij dan ook zouden terugvallen, en dat is precies wat er gebeurde. Ineens worden ze net zo slecht als de suikerpil groep.
Conclusie: Curcumine lijkt een veelbelovende en veilige medicatie te zijn waarbij nauwelijks bijwerkingen werden gerapporteerd voor het handhaven van remissie bij patiënten met rustige colitis ulcerosa.
Dus, "Curry voor de genezing?" vroeg een begeleidend redactioneel commentaar in het tijdschrift van de CCFA (Crohn and Colitis Foundation of America). Kan curcumine worden toegevoegd aan onze lijst met opties met betrekking tot het behouden van de remissie bij colitis ulcerosa?
Wat opmerkelijk is, zoals ik al zei, is het feit dat niet alleen de auteurs een statistisch significante afname aan terugval over zes maanden toonde, maar ook een statistisch significante verbetering in de endoscopische index. Net zo veelzeggend is het feit dat bij het wegnemen van curcumine de terugval snel parallel liep met die van patiënten die in eerste instantie al behandeld werden met de placebo, wat impliceert dat curcumine daadwerkelijk een belangrijk biologisch effect uitoefende.
Een Cochrane-review in 2013 concludeerde hetzelfde: het is mogelijk een veilige en effectieve aanvullende therapie. Cochrane beoordelingen behandelen de beste studies die voldoen aan strenge kwaliteitscriteria en bundelt de beste wetenschap tot een geheel- normaal gesproken is het een gigantische onderneming, maar niet in dit geval, aangezien er alleen één goede onderzoek is.