Toeslaan met de Wortel: Kurkuma Curcumine en Colitis Ulcerosa

Ondanks het bewijs die 40 jaar teruggaat dat de component curcumine in de specerij kurkuma, een significante ontstekingsremmende werking bezat, werd het pas in 2005 voor het eerst getest op inflammatoire darmziekte. Waarom duurde het zo lang? Nou, wie gaat een ergelijke studie financieren? Een curry bedrijf?

Maar het gebrek aan corporate ondersteuning weerhield individuele artsen er niet van om het een keer te proberen, dat is wat deze New Yorkse artsen deden. Ze besloten om de komende vijf patiënten die de deur inliepen en colitis ulcerosa hadden, te vragen te suppleren met curcumine supplementen.

Colitis ulcerosa is een slopende, chronische, relapsing-remitting wat betekent dat het komt en gaat. Het is een ontstekingsdarmziekte die miljoenen treft. Zoals met de meeste ziekten, hebben we een heleboel medicijnen om mensen mee te behandelen, maar soms kunnen ze bijdragen aan ziektecomplicaties, waarvan de meest voorkomende misselijkheid, braken, hoofdpijn, uitslag, koorts, en ontsteking van de lever, alvleesklier en nieren zijn evenals het potentieel uitroeien van ons immuunsysteem, en onvruchtbaarheid.

En de meeste colitis ulcerosa patiënten moeten elke dag medicatie nemen voor de rest van hun leven, dus we hebben echt iets veiligs nodig om de ziekte onder controle te houden. Dus, hoe deden ze het op het specerij extract?

Over zijn geheel genomen ondervonden alle vijf patiënten verbeteringen aan het einde van het onderzoek, en vier van de vijf waren in staat om hun medicatie te verminderen of te elimineren. Ze hadden stevigere ontlasting, een minder frequente stoelgang, en minder buikpijn en krampen. Eén meldde zelfs minder last te hebben van de spierpijn die deze normaal voelde na hun trainingsschema. Maar dit was wat men noemt een 'open label' onderzoek, wat betekent dat de patiënten wisten dat ze iets namen, en dus een deel van de verbetering mogelijk toegeschreven kan worden aan een placebo-effect.

In 2013 vond een ander klein open-label pilotonderzoek bemoedigende resultaten bij een pediatrische populatie, maar wat nodig was, was een op grotere schaal, dubbelblind, placebo-gecontroleerd onderzoek. En hier gaan we!

Ze namen een groep mensen met een latente colitis ulcerosa en gaf hen ofwel kurkuma curcumine samen met hun typische anti-inflammatoire geneesmiddelen, of een placebo en hun medicijnen. In de placebogroep vielen 8 van 39 terug, wat betekent dat hun ziekte weer oplaaide. En in de curcumine groep? Slechts 2 van de 43, beduidend minder.

En terugval of niet, klinisch gezien verslechterde de placebogroep en werd de curcumine groep beter. En endoscopisch, het objectief visualiseren van de binnenkant van hun darmen, hetzelfde: een tendens naar slechter of beter. Vijf procent terugval in de curcumine groep, 20% terugval in de net conventionele zorggroep.

Het was een zodanig dramatisch verschil dat de onderzoekers zich afvroegen of hier sprake was van toeval. Hoewel de patiënten willekeurig aan een groep werden toegewezen, was er misschien sprake van een of ander toeval waardoor de curcumine groep uiteindelijk veel gezonder werden, en dus misschien was het een bizar voorval en niet de curcumine die verantwoordelijk was voor de resultaten.

Dus wat ze deden was het onderzoek met zes maanden verlengen, echter kreeg iedereen een placebo. Dus ze stopte met de curcumine om te zien of zij dan ook zouden terugvallen, en dat is precies wat er gebeurde. Ineens worden ze net zo slecht als de suikerpil groep.

Conclusie: Curcumine lijkt een veelbelovende en veilige medicatie te zijn waarbij nauwelijks bijwerkingen werden gerapporteerd voor het handhaven van remissie bij patiënten met rustige colitis ulcerosa.

Dus, "Curry voor de genezing?" vroeg een begeleidend redactioneel commentaar in het tijdschrift van de CCFA (Crohn and Colitis Foundation of America). Kan curcumine worden toegevoegd aan onze lijst met opties met betrekking tot het behouden van de remissie bij colitis ulcerosa?

Wat opmerkelijk is, zoals ik al zei, is het feit dat niet alleen de auteurs een statistisch significante afname aan terugval over zes maanden toonde, maar ook een statistisch significante verbetering in de endoscopische index. Net zo veelzeggend is het feit dat bij het wegnemen van curcumine de terugval snel parallel liep met die van patiënten die in eerste instantie al behandeld werden met de placebo, wat impliceert dat curcumine daadwerkelijk een belangrijk biologisch effect uitoefende.

Een Cochrane-review in 2013 concludeerde hetzelfde: het is mogelijk een veilige en effectieve aanvullende therapie. Cochrane beoordelingen behandelen de beste studies die voldoen aan strenge kwaliteitscriteria en bundelt de beste wetenschap tot een geheel- normaal gesproken is het een gigantische onderneming, maar niet in dit geval, aangezien er alleen één goede onderzoek is.

Dieet en Reumatoïde Artritis

Reumatoïde artritis misvormt het lichaam. Het wordt vaak behandeld met de meest giftige medicijnen, zoals steroïden, chemotherapie-medicijnen en thalidomide. We weten al tien jaar dat het eten van vlees een cruciale rol kan spelen, gebaseerd op dit soort data, waaruit blijkt dat hoe meer vlees in een land wordt gegeten, hoe meer de ziekte in dat land voorkomt.

Vegetarisch eten kan de kans dat je reumatoïde artritis krijgt verminderen. Maar als je het al hebt, maakt het dan nog uit wat je eet?

'Vegetarische diëten zijn succesvol bij het behandelen van reumatoïde artritis.' Feit of fictie? Feit. Bijna ieder onderzoek dat over dit onderwerp wordt gepubliceerd, heeft laten zien dat vegetarische diëten inderdaad gebruikt kunnen worden om de ziekte succesvol te behandelen.

Sommigen hebben vegetarische diëten met en zonder vasten getest. Sommigen testten veganistische diëten, sommige rauw-veganistische diëten, sommigen gebruikten zelfs glutenvrij rauw-veganistische diëten. Wat ze allemaal gemeen hadden, was dat ze allemaal vegetarisch waren en dat ze allemaal werkten.

De enige vraag die overblijft is: waarom? Is reumatoïde artritis een door vlees veroorzaakte aanval van ons eigen immuunsysteem op onze gewrichten? Of zijn de eiwitten in het vlees zelf betrokken bij het aanvallen van de gewrichten?

Dit is van eerder dit jaar: een case-studie van een vrouw die vlees, zuivel en eieren at, met zulke heftige gewrichtsontstekingen dat ze chemokuren en steroïden kreeg. totdat ze stopte met het eten van dierlijke producten en haar symptomen verdwenen toen ze slechts plantaardige eiwitten at.

Ze kon haar ziekte aan- en uitschakelen alsof het een lichtknop was. Er staat zelfs dat ze een dag voor haar afspraak bij de dokter, vlees at, om de dokter te bewijzen dat ze echt heel erg last van artritis had.

Als vatbare mensen al die lichaamsvreemde dierlijke eiwitten in hun lichaam stoppen kan één van deze twee dingen gebeuren: Als we knagen aan het kraakbeen aan het eind van een kippenpoot, reageert ons immuunsysteem op deze lichaamsvreemde kraakbeen-eiwitten door kraakbeen-antilichamen te maken. Die kunnen in de war raken en ons eigen kraakbeen gaan aanvallen. Dat bedoelen ze met 'door vlees veroorzaakte gewrichtsaanvallen.'

De andere mogelijkheid is dat zelfs als er geen kruisreactieve verwarring is, de immuuncomplexen die worden gevormd door de dierlijke eiwitten in onze antilichamen zich in onze gewrichten kunnen verplaatsen en op die manier ontstekingen uitlokken.

Het is wel interessant om te zien hoe ze deze experimenten doen, Als onderzoekers willen weten of iemand allergisch reageert op dierlijke eiwitten, kunnen ze iemand niet zomaar eieren met spek geven en vragen hoe ze zich voelen, want je moet een placebo als controle hebben, om het eten mee te vergelijken. En mensen zullen het doorhebben of ze eieren met spek eten of een suikerpil.

Dus hoe krijg je voedsel bij iemand naar binnen, op zo'n manier dat je de smaakpapillen omzeilt? Je stopt het in hun kont. 'Reactiviteit na het rectaal inbrengen van voedsel bij patiënten met reumatoïde artritis.' Nogmaals; probeer dit niet thuis.

Kurkuma of Curcumin: Planten versus Pillen

Fabrikanten van supplementen trappen vaak in dezelfde reductionistische val als de farmaceutische bedrijven. Van kruiden wordt aangenomen dat ze slechts één werkzaam hoofdbestanddeel hebben en als je deze kan isoleren en zuiveren tot een pil, wordt er gedacht, dat de effecten vergroot worden.

Curcumin wordt beschreven als het actieve ingrediënt in kurkuma, maar is het DE werkzame stof of één van de werkzame stoffen? Het is gewoon één van de vele verschillende componenten van de hele wortel. Er is ook cyclocurcumin en curcumenes, en turmerine, turmeron, tumeronol.

Slechts een beperkt aantal studies hebben het potentieel van kurkuma vergeleken met curcumin, maar sommigen suggereren dat kurkuma, de hele wortel, zelfs beter kan werken en niet alleen maar tegen darmkankercellen.

Deze groep van onderzoekers van het 'Anderson Kanker Centrum' in Texas testten curcumin op zeven verschillende typen menselijke kankercellen in vitro. En ook kurkuma.

Curcumin laat borstkankercellen bijvoorbeeld een poepie ruiken, maar kurkuma, de hele wortel, laat ze nog meer poepies ruiken. Curcumin tegen alvleesklierkanker; kurkuma tegen alvleesklierkanker, darmkanker, meervoudige beenmergtumoren, bloed- en beenmergkanker en dikke darmkanker.

Ze vonden dat kurkuma krachtiger was vergeleken met curcumin, wat erop wijst dat componenten anders dan curcumin ook kunnen bijdragen aan anti-kanker activiteiten.

De meeste klinische studies die ziekten bij mensen behandelen gebruikten curcumin-supplementen in plaats van de hele kurkuma, maar niemand heeft geprobeerd om andere componenten te gebruiken dan curcumin. Maar kijk, zelfs curcumin-vrije kurkuma vertoont ontstekingsremmende en antikanker activiteiten.

Hoewel wordt aangenomen dat curcumin de meeste activiteit van kurkuma veroorzaakt, heeft onderzoek in de afgelopen decennia aangetoond dat curcumin-vrije kurkuma - dus kurkuma zonder de zogenaamde actieve stof - net zo doeltreffend is of zelfs meer doeltreffend dan curcumin-bevattende kurkuma.

Er zijn bijvoorbeeld turmerones in kurkuma die verwijderd worden bij het maken van curcumin-supplementen, die zowel antikanker-eigenschappen vertonen als ontstekingsremmende activiteiten.

Dus veronderstelde ik dat deze beschouwing af zou sluiten met het stopzetten van het verschaffen van curcumin-supplementen aan mensen en mensen gewoon het hele kruid kurkuma laten eten, maar in plaats daarvan zeiden ze: Hé, laten we allerlei verschillende kurkuma-supplementen gaan maken!

Hoe Niet te Sterven aan Hoge Bloeddruk

Hoge bloeddruk is de nummer 1 doodsoorzaak in de wereld, die bijna 78 miljoen Amerikanen treft - dat is een op de drie volwassenen. En naarmate we ouder worden, wordt onze bloeddruk hoger en hoger, zodat het op een leeftijd van 60 jaar meer dan de helft treft.

Nou, als het van invloed is op de meeste van ons als we ouder worden, misschien is het geen ziekte en gewoon een onvermijdelijk gevolg van veroudering? Nee, we weten sinds de jaren 1920 dat hoge bloeddruk niet hoeft op te treden.

Onderzoekers maten de bloeddruk van duizend mensen op het platteland van Kenia, die een dieet gecentreerd rond de hele plant aten - volle granen, bonen, groenten, fruit en donkergroene bladgroenten. Onze bloeddruk stijgt bij het ouder worden; hun bloeddruk daalt eigenlijk. En hoe lager hoe beter.

De hele 140 over 90 ideale bloeddruk is arbitrair. Zelfs mensen die beginnen met een bloeddruk van 120 over 80 lijken te profiteren van een bloeddruk verlaging.

Als je naar je arts gaat met een bloeddruk van 120 over 80 zou je een gouden ster krijgen; maar de ideale bloeddruk, de-geen-voordelen-opleveren-bij-verdere-verlaging bloeddruk, zou eigenlijk 110 over 70 moeten zijn.

110 over 70? Is het zelfs mogelijk om een bloeddruk zo laag te krijgen? Het is niet alleen mogelijk; 't is normaal voor wie gezond genoeg eet. Twee jaar lang werden in een Keniaans ziekenhuis, 1800 patiënten opgenomen. Hoeveel gevallen van hoge bloeddruk hebben ze gevonden? Nul. Wauw!

Zij moeten lage ratio's van hart-en vaatziekten hebben gehad. Nee, ze hadden geen hart-en vaatziekten ratio's. Geen enkel geval van arteriosclerose- onze nr. 1 doodsoorzaak -werd gevonden. Landelijk China, ook, rond 110 over 70 hun hele leven; 50-jarigen met dezelfde gemiddelde bloeddruk als 16-jarigen.

Nu Afrika, China - sterk verschillende diëten, maar wat ze met elkaar deelden is dat zij dagelijks plantaardig eten, en er alleen vlees wordt gegeten bij speciale gelegenheden. Nu, waarom denken wij dat het de plantaardige aard van hun dieet is dat zo beschermend is? Omdat in de Westerse wereld, zoals de American Heart Association heeft opgemerkt, de enige mensen die het echt zo laag kregen diegenen waren die strikt plantaardig eten-  komen op ongeveer 110 over 65.

Dit is de grootste studie van degenen die een plantaardig dieet volgen - 89.000 Californiërs, vergelijkt niet-vegetariërs met zogenaamde semi-vegetariërs of flexitariers, die vlees meer op een wekelijkse dan een dagelijkse basis eten; vergeleken met degenen die geen vlees eten, behalve vis; vergeleken met degenen die helemaal geen vlees eten; vergeleken met degenen die geen vlees, eieren of melk gebruiken.

Nu was dit een Adventist studie, dus zelfs de niet-vegetariërs eten niet veel vlees, en neigen naar het eten van veel fruit en groenten, te sporten en niet te roken. Dus zelfs in vergelijking met een groep relatief gezonde vleeseters, bleek er een stapsgewijze daling van de bloeddruk te ontstaan wanneer mensen meer en meer plantaardig eten.

Hetzelfde met diabetes en obesitas. Dus ja, we kunnen de meeste risico's uitvagen door strikt plantaardig te eten. Maar het is niet alles-of-niets; het is niet zwart-wit. Elke beweging langs het spectrum in de richting van gezonder eten kan aanzienlijke gezondheidsvoordelen geven. Je kan dit experimenteel laten zien.

Je neemt vegetariërs, je geeft ze vlees (en betaalt ze om genoeg te eten), en hun bloeddruk gaat omhoog; of je verwijdert vlees uit de voeding van mensen en hun bloeddruk daalt-in slechts 7 dagen! En dit gebeurt er nadat de overgrote meerderheid vermindert of stopt volledig met hun bloeddruk medicatie. Ze moesten hun medicatie te stoppen.

Zodra je de oorzaak aanpakt, zodra je de ziekte elimineert, kan je de bloeddruk pillen met een normale bloeddruk niet meer nemen. Je bloeddruk kan te te laag worden, je wordt duizelig, valt om, verwondt jezelf- Dus je arts moet je met de pillen laten stoppen. Lagere bloeddruk op minder medicijnen; dat is de kracht van planten.

Dus, raad de American Heart Association een vleesloos dieet aan? Nee, ze raden een laag vlees dieet aan, dhet zogenaamde DASH dieet. Waarom niet geheel plantaardig?

Toen het DASH-dieet werd gecreëerd waren ze niet op de hoogte van dit mijlpaal onderzoek, van Harvard's Frank Sacks? Nee, ze waren op de hoogte. De voorzitter van het Ontwerp Comité dat met het DASH-dieet kwam was Frank Sacks.

Kijk, het DASH-dieet werd expliciet ontworpen met het nummer 1 doel om de bloeddrukverlagende voordelen van een vegetarisch dieet te vangen, toch bevat het genoeg dierlijke producten om het verteerbaar te maken voor de doorsnee bevolking. Ze dachten dat het publiek niet met de waarheid kon omgaan.

Nu, tot hun verdediging, kun je zien wat ze dachten. Net zoals meedeinen nooit werken, tenzij je ze eigenlijk inneemt, werken diëten niet, tenzij je ze werkelijk eet. Dus dachten ze, kijk, niemand gaat eten op strikt plantaardige basis, dus als we ze het bericht afzwakken en komen met een soort van compromis dieet, dan zouden ze misschien op een brede schaal meer goed doen voor de bevolking.

OK, vertel dat de duizend Amerikaanse gezinnen per dag dat een geliefde verliest aan een te hoge bloeddruk. Misschien wordt het tijd om het Amerikaanse publiek de waarheid gaan vertellen.