Kan Groene Thee Helpen Kanker te Voorkomen?

Het drinken van thee is in verband gebracht met een lager risico op hart- en vaatziekten, beroerte en voortijdig overlijden in het algemeen, waarbij elke extra kop groene thee per dag een 4% lager risico op overlijden oplevert. En zo zou het drinken van een paar koppen thee per dag de dokter buiten de deur kunnen houden, en de begrafenisondernemer ook. Maar hoe zit het met kanker?

Uit allerlei studies in laboratoria en met mensen blijkt steeds vaker dat thee kan helpen bij het voorkomen van ziekten en dat thee de voortgang van kanker daadwerkelijk kan vertragen. Laten we eens kijken naar een paar van die aanwijzingen.

Niet alleen blijken mensen die veel thee drinken jaren langer te leven dan mensen die minder thee drinken, het drinken van veel thee kan het ontstaan van kanker vertragen. Nu gaat hier over Japanse theekopjes, die maar de helft van een kop bevatten, dus de hoogste categorie hier is groter dan of gelijk aan 5 koppen thee, geen 10.

De vrouwen die kanker kregen, bleken dat 7 jaar later te krijgen als ze veel thee hadden gedronken vergeleken met degenen die minder dronken, terwijl bij mannen een vertraging met 3 jaar te zien was. Het verschil tussen mannen en vrouwen kwam waarschijnlijk door roken. Groene thee kan invloed hebben op elk stadium van kankervorming, het ontstaan van de eerste kankercel, het uitgroeien tot een tumor, en de daarop volgende verspreiding en uitzaaiing.

Kanker begint vaak als een vrije radicaal ons DNA oxideert en een mutatie veroorzaakt, maar binnen 40 minuten na het drinken van groene thee is er een mooie piek te zien in het aantal antioxidanten in je bloed. Door deze toename wordt dan weer de oxidatieve schade aan het DNA verlaagd en daarmee het risico op kanker.

Bovendien, als het gaat over genbeschermende effecten–bescherming van onze genen– was bij reeds bestaande oxidatie de schade aan het DNA lager na het drinken van groene thee, wat erop wijst dat groene thee ook het herstel van DNA kan bevorderen, maar dat wisten we niet zeker...tot nu toe.

Er is een enzym in ons lichaam dat DNA kan repareren, OGG1 genaamd, en binnen een uur na het drinken van één kop groene thee kunnen we de werking van dat enzym stimuleren, en na een week thee drinken kunnen we de werking zelfs nog vergroten, dus het regelmatig drinken van groene thee kan extra voordelen hebben voor de preventie en/of het herstel van beschadigd DNA.

Thee kan DNA zo goed beschermen dat het te gebruiken is om sperma te bewaren, de verse monsters sperma, totdat ze in de koeling kunnen; en groene thee is zo ontstekingswerend dat het te gebruiken is als pijnbestrijding in de vorm van een mondspoeling na operatief verwijderen van verstandskiezen.

En als het gaat over het beheersen van de groei van kanker, met een dosis van de verbindingen in groene thee die iemands organen bereiken na 6 koppen thee, dat kan kankercellen ertoe brengen zelfmoord te plegen, apoptosis, geprogrammeerde celdood, waarbij normale cellen niet aangetast worden. Er zijn allerlei chemokuren waarmee kanker met bruut geweld gedood kan worden, maar die kunnen ook gewone cellen aantasten.

Groene thee lijkt dus een ideaal middel om kanker te voorkomen: geen of weinig bijwerkingen, werkzaam tegen allerlei soorten kanker, in haalbare doses, via de mond in te nemen. We weten ook een beetje hoe het werkt, door de groei van kankercellen te stoppen, waardoor ze zichzelf uitschakelen. Het is goedkoop en het is bekend hoe het veilig gebruikt kan worden.

Maar dit was allemaal gebaseerd op in-vitrostudies in een reageerbuis. Nu moet het worden beoordeeld in testen bij mensen – geef mensen met kanker groene thee om te bekijken of het helpt. Daar gaan we het over hebben in de volgende aflevering...

Dieet en Reumatoïde Artritis

Reumatoïde artritis misvormt het lichaam. Het wordt vaak behandeld met de meest giftige medicijnen, zoals steroïden, chemotherapie-medicijnen en thalidomide. We weten al tien jaar dat het eten van vlees een cruciale rol kan spelen, gebaseerd op dit soort data, waaruit blijkt dat hoe meer vlees in een land wordt gegeten, hoe meer de ziekte in dat land voorkomt.

Vegetarisch eten kan de kans dat je reumatoïde artritis krijgt verminderen. Maar als je het al hebt, maakt het dan nog uit wat je eet?

'Vegetarische diëten zijn succesvol bij het behandelen van reumatoïde artritis.' Feit of fictie? Feit. Bijna ieder onderzoek dat over dit onderwerp wordt gepubliceerd, heeft laten zien dat vegetarische diëten inderdaad gebruikt kunnen worden om de ziekte succesvol te behandelen.

Sommigen hebben vegetarische diëten met en zonder vasten getest. Sommigen testten veganistische diëten, sommige rauw-veganistische diëten, sommigen gebruikten zelfs glutenvrij rauw-veganistische diëten. Wat ze allemaal gemeen hadden, was dat ze allemaal vegetarisch waren en dat ze allemaal werkten.

De enige vraag die overblijft is: waarom? Is reumatoïde artritis een door vlees veroorzaakte aanval van ons eigen immuunsysteem op onze gewrichten? Of zijn de eiwitten in het vlees zelf betrokken bij het aanvallen van de gewrichten?

Dit is van eerder dit jaar: een case-studie van een vrouw die vlees, zuivel en eieren at, met zulke heftige gewrichtsontstekingen dat ze chemokuren en steroïden kreeg. totdat ze stopte met het eten van dierlijke producten en haar symptomen verdwenen toen ze slechts plantaardige eiwitten at.

Ze kon haar ziekte aan- en uitschakelen alsof het een lichtknop was. Er staat zelfs dat ze een dag voor haar afspraak bij de dokter, vlees at, om de dokter te bewijzen dat ze echt heel erg last van artritis had.

Als vatbare mensen al die lichaamsvreemde dierlijke eiwitten in hun lichaam stoppen kan één van deze twee dingen gebeuren: Als we knagen aan het kraakbeen aan het eind van een kippenpoot, reageert ons immuunsysteem op deze lichaamsvreemde kraakbeen-eiwitten door kraakbeen-antilichamen te maken. Die kunnen in de war raken en ons eigen kraakbeen gaan aanvallen. Dat bedoelen ze met 'door vlees veroorzaakte gewrichtsaanvallen.'

De andere mogelijkheid is dat zelfs als er geen kruisreactieve verwarring is, de immuuncomplexen die worden gevormd door de dierlijke eiwitten in onze antilichamen zich in onze gewrichten kunnen verplaatsen en op die manier ontstekingen uitlokken.

Het is wel interessant om te zien hoe ze deze experimenten doen, Als onderzoekers willen weten of iemand allergisch reageert op dierlijke eiwitten, kunnen ze iemand niet zomaar eieren met spek geven en vragen hoe ze zich voelen, want je moet een placebo als controle hebben, om het eten mee te vergelijken. En mensen zullen het doorhebben of ze eieren met spek eten of een suikerpil.

Dus hoe krijg je voedsel bij iemand naar binnen, op zo'n manier dat je de smaakpapillen omzeilt? Je stopt het in hun kont. 'Reactiviteit na het rectaal inbrengen van voedsel bij patiënten met reumatoïde artritis.' Nogmaals; probeer dit niet thuis.