Amandelen voor Osteoporose/Botontkalking

Momenteel is er een schatting dat tien miljoen mensen lijden aan osteoporose, botontkalking, meer dan een miljoen breuken veroorzakend, waaronder honderdduizenden heupfracturen, een veel voorkomende reden dat mensen in verpleeghuizen belanden. Veel oudere vrouwen zeggen dat ze liever dood gaan dan dat ze hun heup breken en in een verpleeghuis belanden.

Bot is een dynamisch, levend orgaan dat voortdurend wordt ververst door een proces van remodellering en modellering met behulp van botafbraak door cellen die botweefsel eten, de zogenaamde osteoclasten en botformatie door cellen die bot maken, de zogenoemde osteoblasten.

Osteoporose wordt veroorzaakt door een onbalans tussen botverlies en botopbouw, meestal gerelateerd aan hormonale veranderingen die optreden tijdens de menopauze. Is er iets wat we kunnen doen om te helpen om de balans weer terug te krijgen in het voordeel van het bot?

Er zijn een aantal specifieke verbindingen in plantaardige voedingsmiddelen die er veelbelovend uitzien, maar die zijn gebaseerd op in vitro studies waar ze eigenlijk alleen wat plantaardige bestanddelen toevoegen aan botcellen in een petrischaal en ze zien dan een verhoging van het aantal botopbouw-cellen, of een daling van de botafbraak-cellen.

Maar het maakt niet uit hoeveel mensen er houden van cranberrysaus, want ze injecteren het niet in hun aderen. Willen fytonutriënten het bot kunnen bereiken, dan moeten ze eerst geabsorbeerd worden vanuit het maagdarmkanaal in onze bloedbaan en voorbij de lever zien te komen voordat het naar ons skelet gestuurd kan worden.

Dus wat leuk zou zijn, is een zogenaamde ex vivo-studie, waar je mensen een voedingsstof toedient-of niet-en vervolgens een paar uur later bloed bij ze afneemt en vervolgens hun bloed toevoegt aan botcellen en kijken of er een verschil is. Maar niets van dat is ooit geprobeerd... totdat deze studie werd gedaan.

Normaal gesproken ben ik niet onder de indruk van studies gefinancierd door productschappen die betalen voor studies zoals deze, die uitvond dat het eten van amandelen verbeterde fietsafstand en atletische prestaties gaf... ten opzichte van het eten van koekjes. Maar deze studie was nogal briljant, wat niet zo verrassend was, aangezien het werd uitgevoerd in het wereldberoemde lab van Dr. David Jenkins.

Er was een populatie-studie die suggereerde dat het eten van amandelen kon beschermen tegen osteoporose, dus wat ze hadden kunnen doen was amandelextract aan botcellen toevoegen, maar daarbij wordt niet het hele product getest. In plaats daarvan zou je botcellen kunnen behandelen met het bloed van donors die gevoed zijn met het hele product om zo de effecten van deze voedingsmiddelen direct te testen op cellulair niveau.

Dus, ze stelden humane osteoclasten, de botafbrekende cellen, bloot aan bloed dat vier uur vóór en vier uur ná het eten van een handvol amandelen werd afgenomen. Maar wacht eens even, voordat ik naar de resultaten ga kijken, als je elke dag een handvol amandelen zou eten, wordt je dan niet zwaarder? dat is bijna 200 calorieën! Laten we het uitzoeken.

Als je een handvol of anderhalve handvol toevoegt zoals 35 amandelen als een tussendoortje in aanvulling op de reguliere voeding van vrouwen als een tussendoortje, halverwege de ochtend, en je vertelde hen om zo veel te eten als ze willen bij de lunch en het avondeten die dag, dan eten mensen minder; in feite zo veel minder, dat de calorieën van de noten worden opgeheven.

Ze hadden allemaal hetzelfde ontbijt, dan nul, 173 of 259 calorieën in de vorm van amandelen als een tussendoortje. Vervolgens aten zoveel lunch als ze wilden, maar de noten bleken zo verzadigend te werken dat ze minder lunch of diner aten zodanig, dat aan het eind van de dag, er geen significant verschil was in de totale calorie-inname tussen elk van de drie groepen.

Een deel van de reden waarom mensen niet neigen aan te komen door het toevoegen van noten aan hun dieet, kan zijn omdat we eindigen met bijna een derde deel van de calorieën in het toilet, omdat we niet goed genoeg kauwen. Dit is de reden waarom wij denken dat er zo veel minder vet in onze bloedbaan zit na het eten van hele amandelen vergeleken met dezelfde hoeveelheid amandelolie uit de noten.

Maar goed, ze wilden zien of ze de activiteit van de cellen die onze botten eten kunnen onderdrukken. En zij vonden uit dat bloedserum verkregen na de consumptie van een amandelmaaltijd de vorming, functie en genexpressie van humane osteoclasten remt, wat het directe bewijs vormt voor het verband tussen regelmatige amandelconsumptie en een verlaagd risico op osteoporose.

Ze probeerde ook vóór en ná het eten van andere maaltijden, met rijst of aardappelen, om ervoor te zorgen dat er niet zomaar een effect was van het eten in het algemeen. En nee, het beschermende effect leek specifiek te gelden voor de amandelen.

Hoe Kunnen Oestrogeen-Producerende Enzymen bij Borstkanker Worden Geblokkeerd?

De meeste borstkankers ontstaan onder invloed van hormonen, wat betekent dat het primaire menselijke oestrogeen, oestradiol genaamd, een belangrijke rol speelt bij de ontwikkeling en voortschrijding van borstkanker. Dat is een van de redenen dat het eten van soja zo goed lijkt te beschermen tegen borstkanker, omdat fyto-oestrogenen in soja, zoals genisteïne, als oestrogeen-blokkers werken; ze blokkeren dat oestrogenen, zoals oestradiol, zich binden aan borstkankercellen.

Maar wacht 'ns even, de meeste borstkankers ontstaan na de menopauze, wanneer de eierstokken zijn gestopt oestrogeen aan te maken. Waarom zou je oestrogeenblokkers eten als er geen oestrogeen te blokkeren valt?

Het blijkt dat borstkankertumoren hun eigen oestrogeen aanmaken vanuit het niets, om hun eigen groei te bevorderen. Oestrogenen kunnen in borstkankertumoren ontstaan op meerdere manieren. De borstkanker heeft cholesterol nodig, en met hulp van het aromatase-enzym of twee hydroxysteroïde-dehydrogenase-enzymen, wordt zijn eigen oestrogeen aangemaakt.

Er zijn dus twee manieren om borstkanker te stoppen. De eerste is het gebruik van anti-oestrogenen, oestrogeen-blokkers, zoals de fyto-oestrogenen in soja, of het anti-oestrogene middel tamoxifen. Er bestaat echter een andere manier om oestradiol blokkeren, namelijk om met behulp van anti-enzymen te voorkomen dat de borstkanker al die oestrogenen überhaupt aanmaakt.

En inderdaad, er zijn momenteel allerlei anti-aromatase-middelen in omloop. Het remmen van de aanmaak van oestrogeen is zelfs effectiever gebleken dan te proberen de effecten van oestrogeen te blokkeren, wat erop wijst dat het remmen van de oestrogeen-synthese klinisch gezien van groot belang is bij de behandeling van oestrogeen-gerelateerde borstkanker.

Het blijkt dat de fyto-oestrogenen in soja allebei kunnen doen. Bij ovariumcellen van vrouwen die in-vitro-fertilisatie krijgen, bleek dat fyto-oestrogenen uit soja leidden tot een vermindering van het tot uitdrukking komen van het aromatase-enzym.

Hoe zit dat dan bij borstkankercellen? Ook bij borstkankercellen. Niet alleen de aromatase-activiteit wordt onderdrukt, de andere enzymen die oestrogeen aanmaken ook.

Maar dat was in een petrischaaltje. Onderdrukt soja ook de aanmaak van oestrogenen bij mensen? Nou, het oestrogeen-gehalte in het bloed lijkt aanzienlijk lager bij Japanse vrouwen dan bij Amerikaanse blanke vrouwen, en in Japan eten ze per persoon wel de meeste soja, maar je weet niet of het aan de soja ligt totdat je de proef op de som neemt.

Japanse vrouwen werden ingedeeld in een groep die extra sojamelk kreeg en een groep die dat niet kreeg, gedurende een paar maanden. Het oestrogeen-gehalte leek te dalen met ongeveer een kwart bij de groep die extra sojamelk kreeg. Opvallend was dat hetzelfde experiment, uitgevoerd onder mannen, tot vergelijkbare resultaten leidde: een significante daling in het gehalte aan vrouwelijke hormonen, en geen verandering in de testosteronspiegels.

Deze resultaten gelden echter voor Japanse mannen en vrouwen die sowieso al soja aten; dus het was eigenlijk een onderzoek over een hogere dan wel lagere sojaconsumptie. Wat gebeurt er als je sojamelk geeft aan vrouwen in Texas?

Het oestrogeen-gehalte in het bloed werd met de helft verminderd. Aangezien een verhoogd oestrogeen-gehalte een aanwijzing kan zijn voor een hoger risico op borstkanker, zou de werkzaamheid van soja ter verlaging van het oestrogeen-gehalte een verklaring kunnen zijn waarom bij Chinese en Japanse vrouwen zoveel minder borstkanker voorkomt.

Maar wat echt opmerkelijk was, is dat het oestrogeen-gehalte zo'n maand of twee laag bleef, zelfs nadat ze gestopt waren met het drinken van sojamelk. Dit wijst erop dat je niet elke dag soja hoeft te nemen om het beschermende effect tegen kanker te verkrijgen.